Η πάγια θέση του προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ για το ζήτημα του ελληνικού κρατικού χρέους ήταν -και παραμένει, στα χαρτιά- η «διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του». Όμως ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται πλέον «μια ανάσα» από την κυβερνητική εξουσία, ο δε πρόεδρός του Αλέξης Τσίπρας αντιμετωπίζεται σαν ο επόμενος πρωθυπουργός της Ελλάδας από μεγάλα κέντρα του διεθνούς συστήματος αλλά και από σημαντικά -πλέον- τμήματα του εγχώριου κατεστημένου. Η επί δύο χρόνια συστηματική προσπάθεια του Αλέξη Τσίπρα να ανοίξει διαύλους επικοινωνίας με αυτά τα κέντρα έχει πλέον ωριμάσει: από την επικοινωνία, φτάσαμε αναπόφευκτα στη συζήτηση εις βάθος για συγκεκριμένες δεσμεύσεις…
Ωστόσο, καθώς το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης φτάνει σε απόσταση αναπνοής από την κυβερνητική εξουσία, οι «ασκήσεις σοβαρότητας» και οι «προσομοιώσεις» κυβερνησιμότητας γίνονται πλέον εξαιρετικά πιεστικές. Έτσι, παρόλο που ο κ. Τσίπρας δήλωσε ότι θα μιλάει με την κ. Μέρκελ μόνο στα επίσημα ευρωπαϊκά φόρα, απέστειλε τους κ. Δραγασάκη και Σταθάκη σε «ειδικό» και υψίστης σημασίας ραντεβού στο Βερολίνο με έναν εξέχοντα… μερκελιστή, τον κ. Γιοργκ Άσμουσεν.
Το εντυπωσιακό ύστερα από αυτή τη συνάντηση δεν είναι η δήλωση του κ. Σταθάκη (του μακράν πιο συστημικού στελέχους του ΣΥΡΙΖΑ) περί ισοσκελισμένων προϋπολογισμών, αλλά η «βόμβα» που έριξε ο κ. Δραγασάκης για το χρέος. Ο κ. Δραγασάκης, λοιπόν, προφανώς επηρασμένος από τη συνάντηση με τον κ. Άσμουσεν, παρουσίασε μια νέα φόρμουλα, που όμως στην πραγματικότητα είναι μια άλλη περιγραφή του γερμανικού σχεδίου για τη νέα αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους: όχι «κούρεμα», αλλά «απόσυρση του μεγαλύτερου μέρους του χρέους, δηλαδή ένα μέρος του χρέους να αποσυρθεί από τις αγορές ή τους φορείς που το κατέχουν σήμερα και να κρατηθεί ‘παγωμένο’ στο πλαίσιο της ΕΚΤ».
Προφανώς πρόκειται για πλήρη ανατροπή της προγραμματικής θέσης του ΣΥΡΙΖΑ περί διαγραφής του μεγαλύτερου -ή έστω μεγάλου- μέρους του χρέους», αλλά αυτό είναι το λιγότερο. Με την «ιδέα» αυτή, ο Γιάννης Δραγασάκης ασπάζεται τον… τρισκατάρατο μερκελισμό – διότι αν προσθέσεις στους ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς και τη γερμανική συνταγή για το χρέος, τότε έχεις αποδεχτεί τους δύο θεμελιώδεις πυλώνες του «μερκελισμού»…
Βέβαια, η γερμανική πρόταση για το χρέος παρουσιάζεται… μεταμφιεσμένη – για προφανείς λόγους. Αλλά απόσυρση και «πάγωμα» του μεγαλύτερου μέρους του χρέους σημαίνουν απλά:
- Ένα τμήμα του χρέους (αυτό που αναφέρεται σαν «μεγαλύτερο μέρος» και λίγες αράδες παρακάτω σαν «μέρος») θα έχει μηδενικό επιτόκιο. Το υπόλοιπο όμως θα έχει το τρέχον επιτόκιο. Μεσοσταθμικά (δηλαδή υπολογίζοντας και το τμήμα του χρέους που θα «παγώσει» και το τμήμα που δεν θα αποσυρθεί και θα έχει επομένως το τρέχον επιτόκιο), το αποτέλεσμα για το σύνολο του χρέους θα είναι απλώς η μείωση του επιτοκίου…. Ε, φανταζόμαστε ότι ο κ. Δραγασάκης δεν θα πει όχι και στην πρόταση για επιμήκυνση της διάρκειας του χρέους – είτε του «παγωμένου» και αποσυρμένου είτε του υπόλοιπου. Ιδού λοιπόν γιατί ο κ. Δραγασάκης μάς σερβίρει, «μεταμφιεσμένη», ακριβώς τη γερμανική πρόταση για τη νέα αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους. Οι λεπτομέρειες είναι αντικείμενο διαπραγμάτευσης – της «σκληρής διαπραγμάτευσης» που υπόσχεται ο ΣΥΡΙΖΑ…
- Η ιδέα το αποσυρμένο ή παγωμένο τμήμα του χρέους να «φυλάσσεται» στην ΕΚΤ είναι άνευ πρακτικής σημασίας. Στα χέρια ιδιωτών βρίσκεται αυτή τη στιγμή ένα ελάχιστο τμήμα του ελληνικού κρατικού χρέους, λιγότερο από το 10%. Για να το πάρει από τα χέρια τους η ΕΚΤ πρέπει να τους αποζημιώσει, διότι τα ομόλογα που κρατούν στα χέρια τους έχουν την εγγύηση του EFSF.
- Το υπόλοιπο ελληνικό χρέος «ανήκει» στην ΕΚΤ (ο κ. Δραγασάκης ζητεί «πάγωμα» των ομολόγων που ήδη κατέχει η ΕΚΤ, δηλαδή μηδενικό επιτόκιο;), στο ΔΝΤ (αλήθεια, προτείνει και ο κ. Δραγασάκης την έξοδο του ΔΝΤ από το πρόγραμμα, που σημαίνει εξόφληση του ΔΝΤ, άρα νέο χρηματοδοτικό πρόγραμμα, άρα νέο μνημόνιο;) και στον EFSF για λογαριασμό των κρατών-μελών (ο κ. Δραγασάκης προτείνει να μεταφερθεί στην ΕΚΤ;). Και γιατί χρειάζεται τόση φασαρία, «μετακομίσεις» του χρέους και μπερδέματα, όταν το τελικό αποτέλεσμα είναι μια μεσοσταθμική μείωση επιτοκίου;
Υ.Γ. Η συνέντευξη με τις νέες ιδέες του κ. Δραγασάκη για το χρέος δόθηκε την προηγούμενη Κυριακή στη Real News. Λίγες μέρες αργότερα, μιλώντας στον Ισημερινό με ακροατήριο ευρωπαϊκά και λατινομερικανικά πολιτικά στελέχη, ο κ. Δραγασάκης επανήλθε στην επίσημη γραμμή περί κουρέμαος του χρέους. Για να αποφύγει τις κατηγορίες περί παλινωδιών, ωστόσο, συστήνουμε στον κ. Δραγασάκη το εξής επιχείρημα που γεφυρώνει τις δύο του θέσεις: μείωση επιτοκίου κάτω από τον πληθωρισμό και επιμήκυνση, σημαίνει στην ουσία και σταδιακό «κούρεμα» του χρέους…
