Γράφει ο Αλέξανδρος Καλημικεράκης
Το 2000 ήμουν τελειόφοιτος του Οικονομικού τμήματος του Εθνικού & Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Θυμάμαι ότι ήταν αρχές του προτελευταίου εξαμήνου φοίτησης μου και καθόμουν στα πίσω έδρανα μαζί με την παρέα συμφοιτητών μου, ενός αμφιθεάτρου χωρητικότητας τουλάχιστον 600 ατόμων… Μάθημα Μικροοικονομικά… Μπαίνει στο αμφιθέατρο ένας καθηγητής σχετικά νέος, με δερμάτινο τζάκετ, κράνος στο ένα χέρι και στο άλλο… ένα κουτάκι coca-cola light…
Ωραίος τυπάκος είπαμε όλοι, αλλά λίγο διαφορετικός από το τετριμμένο στυλ των υπολοίπων καθηγητών… Τελειώνοντας τη πρώτη του διάλεξη ήταν ίσως ο μόνος καθηγητής που κατάφερε να κρατήσει το ενδιαφέρον και τη προσοχή μας αμείωτη για 2 ώρες και πλέον… Από εκεί και μετά δεν έχασα ούτε μία του διάλεξη… Από τα πίσω έδρανα που συνήθιζα να κάθομαι, πήγα στη πρώτη σειρά και πήγαινα και μισή ώρα νωρίτερα για να βρώ θέση, γιατί γινόταν το αδιαχώρητο… Το αμφιθέατρο έσφυζε από ζωή … Όρθιοι και καθιστοί φοιτητές παρακολουθούσαν και συμμετείχαν στις διαλέξεις με μια διάθεση για το αντικείμενο της επιστήμης που πραγματικά πρώτη φορά ζούσα στα 4,5 χρόνια που ήμουν φοιτητής… Για τον άνθρωπο αυτόν μόνο καλά λόγια έχω να πώ και νομίζω ότι μας έδειξε τον δρόμο να εξετάζουμε τα πράγματα και πίσω από τις γραμμές που διαβάζαμε… Απίστευτα ευφυής, διαβασμένος, με διάθεση να εξετάσει αυτό που δίδασκε από κάθε πλευρά προκείμενου να το αποδώσει στην κατά το δυνατόν απόλυτη διάστασή του…
Είχα την τύχη να έχω καθηγητές και τον κ. Στουρνάρα, τον κ. Προβόπουλο, τον κ. Γιαννίτση, την κα Κατσέλη, τον κ. Πετράκη και άλλους εξαιρετικότερους, αλλά λιγότερο γνωστούς στο ευρύ κοινό…
Τον “μαγικό” κ. Βαρουφάκη τον κατατάσσω στην κορυφή της Πυραμίδας μου!
Η ανάγκη μου να γράψω αυτό το άρθρο προέκυψε γιατί θέλω να τον τιμήσω δημόσια, να εκφράσω την αποτροπιασμό μου στα μέσα που προσπαθούν με κάθε τρόπο να τον απαξιώσουν, αλλά και γιατί θέλω να κάνω γνωστό σε όποιον δεν είναι εμπαθής και προσκολλημένος σε αυτά που του σερβίρουν τα media και τα οργανωμένα συμφέροντα, ότι ο συγκεκριμένος άνθρωπος, κατά την προσωπική μου άποψη, είναι ότι καλύτερο είχαμε ποτέ στη θέση του Υπουργού Οικονομικών της Ελλάδος, από την μεταπολίτευση και μετά..!
Όχι, γιατί ήταν απλά ένας εξαιρετικός καθηγητής, αλλά γιατί είναι ένας άνθρωπος με τετράγωνη λογική, που αν του παραθέσεις ένα επιχείρημα, έχει την ικανότητα με απόλυτη τεκμηρίωση να σου αντιπαρατάξει 10..! Ανεξαρτήτου ΝΑΙ ή ΌΧΙ, στο δημοψήφισμα, πιστεύω ότι συμφωνία θα έρθει για την Ελλάδα και θα είναι με ορίζοντα ανάπτυξης για την χώρα μας! Οι όλοι χειρισμοί οι οποίοι ήταν δύσκολοι αλλά και βραχυπρόθεσμα τραυματικοί για την οικονομία μας, κατάφεραν να αναδείξουν ότι το χρέος μας είναι μη βιώσιμο και προφανώς πλέον η όποια λύση θα εμπεριέχει κ αυτή την παράμετρο, κάτι που θα δώσει τη δυνατότητα στη χώρα να ανασάνει και να προχωρήσει σε πολιτική ανάπτυξης!
Αγαπητέ κ. καθηγητά… εις το επανιδείν..!
Υ.Γ: Οι πολιτικές και ιδεολογικές μου θέσεις και απόψεις, δεν συμβαδίζουν με αυτές του Σύριζα. Αυτό το αναφέρω, για να μην θεωρηθεί ότι τα ανωτέρω λεγόμενά μου φέρουν δόση υποκειμενικότητας, πέραν αυτής που φέρει ούτως ή άλλως, μια ανθρώπινη άποψη…
