Γράφει ο Όμηρος Τσάπαλος
Follow @OmirosTsapalos
Τι να πρωτοπεί κανείς για τον Γιάνη Βαρουφάκη και τη θητεία του στο Υπουργείο Οικονομικών. Πρόκειται για μια θητεία που τα βασικά της ορόσημα καθορίζονται όχι από επιτυχίες αλλά από γκάφες, πισωγυρίσματα, «αδειάσματα», παρεξηγήσεις, αποτυχίες στην ίδια την διαπραγμάτευση.
Αφού πρώτα μας έλεγε ότι «θα προτείνουμε στους δανειστές μια συμφωνία που δεν θα μπορούν να αρνηθούν» φτάνουμε σήμερα στο σημείο να μας εισηγούνται οι δανειστές μέτρα που εμείς δεν θα μπορέσουμε, λόγω της επικείμενης χρεοκοπίας, να αποφύγουμε.
Αφού πρώτα μας έλεγε για ευρωπαϊκή συνδιάσκεψη για το χρέος και ότι το πρόβλημα της Ελλάδας είναι πρόβλημα συνολικά της Ευρώπης, καταλήξαμε μόνοι μας, μέσα σε κλειστές αίθουσες με τεχνικά κλιμάκια και με την υπόλοιπη Ευρώπη απέναντι μας. Μέχρι και οι Ισπανοί και οι Πορτογάλοι ομοιοπαθούντες, μόλις είδαν την διαπραγματευτική δίνη της Κυβέρνησης έκαναν στροφή και τάχθηκαν με την σκληρή Γερμανία και τον αδίστακτο Σόιμπλε.
Αφού πρώτα φρόντισε να παρεξηγηθεί με το καλημέρα με τον Πρόεδρο του Eurogroup, να προκαλέσει με την αλαζονεία και το υπεροπτικό του ύφος τους Υπουργούς Οικονομικών της Ευρωζώνης, να στρέψει εναντίον του το σύνολο των γερμανικών και όχι μόνο μέσων μαζικής ενημέρωσης για την γνησιότητα ή μη του επίμαχου βίντεο από παλαιότερη ομιλία του, φτάνουμε σήμερα να κάνει έκκληση για συνεργασία και αναγκαιότητα επίτευξης συμφωνίας. Πώς; Με ποια προεργασία; Και από ποιους ακριβώς το ζητάει;
Ο Γιάνης Βαρουφάκης απέτυχε στον ρόλο του γιατί σκέφτηκε πρώτα επικοινωνιακά και ταυτόχρονα ατομικά και στην συνέχεια πολιτικά και ταυτόχρονα συλλογικά. Έβαλε ως προτεραιότητα την προσωπική του ανάδειξη μέσα από το πιο κρίσιμο και επικίνδυνο πόστο αυτή τη στιγμή στην Ευρώπη και άφησε στην άκρη, για περισσότερους από τρεις μήνες, την πραγματική προσέγγιση, την ουσιαστική διαπραγμάτευση με τους δανειστές.
Οι συνεντεύξεις που έκανε όλον αυτόν τον καιρό ανταγωνίζονται σε ταχύτητα και αριθμό τις επαφές που έκανε με Ευρωπαίους ομολόγους του και θεσμικούς παράγοντες για να αποφευχθεί το πιστωτικό γεγονός. Ο Γιούγκερ το είπε όσο πιο ξεκάθαρα μπορούσε: Ο Βαρουφάκης δεν βοηθά την διαπραγμάτευση.
Από την στιγμή που ο Πρωθυπουργός τον υποβάθμισε σε ρόλο παρατηρητή στις διαπραγματεύσεις με τους δανειστές, έπρεπε ο ίδιος να αναλάβει την ευθύνη της παραίτησης του και να αποχωρήσει σιωπηρώς και υπερηφάνως από το Υπουργείο Οικονομικών. Δεν το έκανε. Γιατί και εδώ υπεισήλθαν οι προσωπικές φιλοδοξίες του. Μοναδικό του μέλημα αυτή τη στιγμή είναι το πότε θα κάνει την ηρωική έξοδο. Ποια θα είναι η πιο κατάλληλη στιγμή όχι για την Κυβέρνηση αλλά για τον ίδιο. Γνωρίζει πολύ καλά ότι περιέργως ένα μεγάλο κομμάτι του κομματικού ακροατηρίου του ΣΥΡΙΖΑ τον βλέπει «σαν Θεό». Θα προσπαθήσει να το εκμεταλλευθεί πολιτικά με το να φύγει λίγο πριν η συμφωνία κατατεθεί στη Βουλή ή αφότου αυτή ψηφιστεί. Αν ψηφιστεί…
Δεν μπορώ να σκεφτώ πώς θα μπορέσει να εφαρμοστεί η όποια συμφωνία επιτευχθεί με Υπουργό Οικονομικών τον Γιάνη Βαρουφάκη. Πόσα πισωγυρίσματα θα γίνουν; Πόσες επαναδιατυπώσεις, επαναδιαπραγματεύσεις, παρεξηγείς, αντιθετικές αναγνώσεις του ίδιου κειμένου από δανειστές και δανειζόμενους; Η «δημιουργική του ασάφεια» και η καθημερινή αλλαγή στρατηγικής του (το απέδειξε και πάλι με την χθεσινή απόσυρση φόρου στις συναλλαγές που ο ίδιος εξήγγειλε λίγες ώρες πριν) πώς άραγε θα εφαρμοστεί πάνω σε ένα κείμενο που θα είναι τόσο λεπτομερειακό και τεκμηριωμένο όσο απαιτείται για να «εγκλωβιστούν» αιθεροβάμονες Έλληνες πολιτικοί τύπου Βαρουφάκη από την αντιμετώπιση της ίδιας της πραγματικότητας;
Αν θέλει ο Αλέξης Τσίπρας να απαλλαγεί από ένα πρότυπο επικοινωνιακού πολιτικού άνευ ουσίας και να ασχοληθεί με τα πραγματικά προβλήματα της Οικονομίας δεν θα πρέπει να αφήσει τον Γιάνη Βαρουφάκη να παραιτηθεί μετατρέποντας τον σε ήρωα. Θα πρέπει να τον απολύσει, στέλνοντας με αυτόν τον τρόπο και ένα ισχυρό μήνυμα στο εσωτερικό της Κυβέρνησης ότι το media plan ενός Υπουργού θα πρέπει να έρχεται σε δεύτερη μοίρα μπροστά στο πραγματικό πλάνο διακυβέρνησης που καλείται να υλοποιήσει άμεσα και αποφασιστικά.
Υγ. Το παραπάνω κείμενο σε καμία περίπτωση δεν έχει στόχο να θίξει την προσωπικότητα του Γιάνη Βαρουφάκη. Γιατί πολύ απλά, αν δεν ήταν Υπουργός Οικονομικών που καθορίζει την οικονομική μου καθημερινότητα και την επιβίωση της χώρας μου και των πολιτών της, δεν θα έμπαινα καν στον κόπο να ασχοληθώ μαζί του.
