Η ΑΕΚ έχασε μια δεκαετία, όταν το 2004 αποφάσισε να βγάλει από τη ζωή της τον Δημήτρη Μελισσανίδη και να επενδύσει σε επιχειρηματικά πλάνα-«φούσκες» που την οδήγησαν σταδιακά, με τη βοήθεια κακών χειρισμών και ανεπαρκών παραγόντων, στη φετινή οικονομική και αγωνιστική καταστροφή.
Ο Μελισσανίδης «κατηγορείται» από την πιάτσα μέχρι και ότι πρωταγωνίστησε σε μια σκηνοθεσία υποβιβασμού της ομάδας, ώστε να διευκολυνθεί η απαλλαγή της από τα χρέη, να οδηγηθεί σε πτώχευση και να έρθει πεντακάθαρη στα χέρια του.
Εφόσον συνεχίσει αυτή την προσπάθεια για να ξαναδώσει ζωή σε μια ομάδα-εταιρεία «νεκρή», είναι βέβαιο ότι ο Μελισσανίδης θα κατηγορηθεί για πολλά από εχθρούς εντός κι εκτός της ΑΕΚ.
Είναι εξίσου βέβαιο ότι ήδη έχει καταφέρει να ξαναδώσει ελπίδα στον κόσμο της ΑΕΚ. Και έμπνευση και όραμα για να σταθούν ξανά με διάθεση δίπλα της κι όχι απλώς για να στηρίξουν από «υποχρέωση» κάτι που έχει καταρρεύσει.
Το μεγάλο όπλο του Μελισσανίδη είναι ότι όλα αυτά που λέει τώρα, τα λέει εδώ και μια δεκαετία που είναι έξω από την ΑΕΚ. Για την ανάγκη κατασκευής του γηπέδου, τα σχέδια για την «Αγια Σοφιά» στη Ν. Φιλαδέλφεια ήταν έτοιμα από τότε. Για το ότι δεν πρόκειται να καλύψει λάθη, χρέη και ατασθαλίες άλλων, ήταν ξεκάθαρος κάθε φορά που τον ρωτούσαν αν σκοπεύει να αναμιχθεί. Για την επιθυμία του να προχωρήσει με συμπαίκτες αυτή την προσπάθεια, μιλούσε πάντα, μιλάει και τώρα.
Το να πάρει «καθαρή» την ΑΕΚ στη Γ Εθνική και να την ανεβάσει κατηγορίες, θα μπορούσε να το κάνει πανεύκολα και μόνος του, αν είχε αυτό ακριβώς το σχέδιο και είχε συμμετάσχει στα σενάρια που κυκλοφορούν. Το ίδιο εύκολα θα μπορούσε να συνεχίσει να απέχει και να επαναλαμβάνει ως παρατηρητής της καταστροφής ότι όσοι διέλυσαν την ΑΕΚ πρέπει να πληρώσουν σε χρήμα και σε ιστορική κατακραυγή.
Αυτό που κάνει ο Μελισσανίδης είναι να μπαίνει σε μία διαδικασία συσπείρωσης κόσμου και επιφανών στελεχών της ΑΕΚ, να εγγυάται με την οικονομική ευρωστία του και τη γνώση του αντικειμένου, αλλά και να μην παρεκκλίνει στις απόψεις που έχει εδώ και μια δεκαετία για τις ευθύνες που αντιστοιχούν στους μετόχους της ΠΑΕ. Δίχως «εκδικητική» τάση, πλέον, καθώς πολλοί εξ΄αυτών έχουν ήδη ταχθεί στο πλευρό του.
Οι εξελίξεις στην ΑΕΚ θα «τρέξουν» είτε έτσι είτε αλλιώς, μόνο που φαίνεται πια ότι υπάρχει πραγματική ελπίδα κι όχι απλώς επειδή «χειρότερα δεν γίνεται»…