Γράφει ο Δημήτρης Κατσαρός
Τα νέα από τη γείτονα Ιταλία αλλά και για ολόκληρη τη Μεσόγειο είναι μεγάλα. Η ENEL η μεγαλύτερη εταιρία παραγωγής ενέργειας στην Ιταλία, δεσμεύτηκε να καταργήσει σταδιακά όλες τις νέες επενδύσεις σε άνθρακα και να αποτελέσει τον ποδηγέτη ανάμεσα στις παγκόσμιας εμβέλειας εταιρίες ενέργειας, σύμφωνα με δημοσίευμα των Financial Times, από όπου και διαβάσαμε την είδηση.
Βασικός παράγοντας σε αυτή τη μεγαλειώδη στροφή της ENEL ήταν και η υποστήριξη που δέχθηκε από την Greenpeace, μια σπάνια ομολογουμένως κίνηση η οποία ήρθε να ακολουθήσει χρόνιες τεταμένες σχέσεις.
«Η ENEL είναι έτοιμη να αντιμετωπίσει αυτή την πρόκληση και να οδηγήσει την προσπάθεια της βιομηχανίας να φτάσει το στόχο», ανέφεραν οι εκπρόσωποι της εταιρίας. Ο στόχος φυσικά είναι η ευαισθητοποίηση της παγκόσμιας βιομηχανίας και των κυβερνήσεων για να περιοριστεί η αύξηση της θερμοκρασίας του πλανήτη σε κάτω από 2 βαθμούς Κελσίου.
Μετά τη συνάντηση που έλαβε χώρα στη Ρώμη την Τρίτη, μεταξύ του Francesco Starace της ENEL και του Kumi Naidoo, εκτελεστικού διευθυντή της Greenpeace, ο δεύτερο δήλωσε ότι «Αυτή είναι ίσως ένα από τα πιο σημαντικά επιτεύγματα που αλλάζουν το παιχνίδι, που οι συνάδελφοί μας στην Ιταλία, κατάφεραν για τον κόσμο».
Από σήμερα πλέον ο Naidoo θα μπορεί να λέει σε κάθε διοικητικό σύμβολο των 20 μεγαλύτερων εταιριών ενέργειας, επικαλούμενος τα αποτελέσματα των διαπραγματεύσεων με την ENEL, ότι «Δεν θέλουμε να κλείσουμε τις εταιρίες ενέργειας. Αυτό που προσπαθούμε είναι να σας παρακαλέσουμε να κάνε τη μετάβαση σε μια καθαρή εταιρία ενέργειας, όσο γρήγορα είναι ανθρωπίνως δυνατό».
Από την πλευρά του ο εκπρόσωπος της ENEL παραδέχθηκε ότι μέχρι ήμερα οι σχέσεις της εταιρίας με την Greenpeace ήταν μάλλον «τραυματικές», ωστόσο η τελευταία ήταν εγκάρδια, την οποία και ο ίδιος ευχαριστήθηκε. «Δεν θα μας δουν να επενδύουμε στην πυρηνική ενέργεια, και είναι πάρα πολύ απίθανο να μας δουν να χτίζουμε νέες μονάδες παραγωγής από άνθρακα οπουδήποτε στον κόσμο.» δήλωσε ο Starace, για να καταλήξει ότι «Η κατεύθυνση της μελλοντικής ανάπτυξης είναι στις εναλλακτικές πηγές ενέργειας, όχι στα συμβατικά καύσιμα».
Η Greenpeace ελπίζει ότι το παράδειγμα της ENEL θα μπορέσει να επηρεάσει άλλες εταιρίες ενέργειας, ώστε να δημιουργηθεί «ένα φαινόμενο χιονοστιβάδας».
Σίγουρα αυτά τα νέα είναι ανάγκη να μεταδίδονται, αυτό άλλωστε είναι και η μεγαλύτερη επιθυμία της Greenpeace. Όμως δεν πρέπει να αφεθούμε στην αφέλεια να πιστέψουμε ούτε ότι ένας ενεργειακός κολοσσός θα έκανε μια επενδυτική κίνηση ασύμφορη, αλλά ούτε και να σκεφθούμε ότι θα μπορούσε να είναι το ίδιο εύκολο για μια άλλη μεγάλη ή μικρότερη εταιρία ενέργειας να κάνει την ίδια στροφή.
Ζητήματα ενεργειακής ασφάλειας και γεωστρατηγικής πολιτικής μπορεί να αναγκάζουν ένα κράτος να συνεχίσει να προωθεί την επένδυση σε άνθρακα. Από την άλλη πλευρά, για την σοβαρή ανάπτυξη των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας (ΑΠΕ) χρειάζεται ο σχεδιασμός συγκεκριμένων ενεργειακών πολιτικών που θα επενδύσουν πολύ χρήμα στην αναδυόμενη αγορά των ΑΠΕ. Αυτό πρακτικά σημαίνει, δημόσια διαβούλευση, μακρόπνοο σχέδιο που δεν θα διακοπεί με την επόμενη αλλαγή κυβέρνησης, συμβιβασμός και αλληλοπαραχώρηση με την κοινωνία σε εθνικό και τοπικό επίπεδο και φυσικά ζεστό χρήμα που θα έρθει να υποστηρίξει την παραγωγή ενέργειας η οποία είναι σημαντικά ασύμφορη σε σχέση με εκείνη του άνθρακα. Αυτό που πάντως είναι σημαντικό είναι ότι βλέπουμε τη Μεσόγειο να αναλαμβάνει δράση, μετά τις τεράστιες επενδύσεις σε ΑΠΕ στην Ισπανία, τώρα και ένα Ιταλικό κολοσσός κινείται προς την ίδια κατεύθυνση. Ώρα να αρχίσουμε να δουλεύουμε και στην Ελλάδα για τον ίδιο σκοπό.
