Ο ιρανός Πρόεδρος Μαχμούντ Αχμαντινεζάντ επισκέφθηκε το Κάϊρο για να παραστεί σε διάσκεψη του Οργανισμού Ισλαμικής Υποστήριξης. Η επίσκεψη αυτή δεν είναι απλή διότι είναι η πρώτη φορά από την ιρανική επανάσταση του 1979 που πρόεδρος του Ιράν επισκέπτεται την Αίγυπτο. Στη διάρκεια της παραμονής του στο Κάϊρο θα έχει συναντήσεις με αξιωματούχους και πολιτικούς, κάτι που δείχνει μια αναβάθμιση των σχέσεων από τη στιγμή που η Αίγυπτος εξέλεξε ισλαμιστή πρόεδρο τον περασμένο χρόνο. Παρά την εκλογή Μόρσι στην προεδρία η Αίγυπτος αντέδρασε με χλιαρότητα στα ανοίγματα της Τεχεράνης για βελτίωση των σχέσεων. Η σχέση μεταξύ των δυο χωρών είναι περίπλοκη λόγω των αντίθετων θέσεων που έχουν αναφορικά με την κατάσταση στη Συρία.
Η επίσκεψη Αχμαντινεζάντ χαρακτηρίζεται ρουτίνα, αλλά η σημασία της έχει γίνει αισθητή στις δυτικές πρωτεύουσες, αλλά και στις γειτονικές της Αιγύπτου χώρες. Υπάρχουν διαφορές με το Ιράν σχετικά με το πυρηνικό του πρόγραμμα, την επιρροή του στη Συρία και επάνω στα γκρουπ των Σία, συμπεριλαμβανομένης της Χεζμπολάχ στο Λίβανο.
Ακόμη και εάν δε αρέσει σε κάποια μουσουλμανικά κινήματα των Σούνι, όπως οι Σαλάφι, και κάποιες χώρες του Κόλπου, η ομαλοποίηση των σχέσεων μεταξύ Καϊρου και Τεχεράνης είναι πιθανή λόγω της βαθιάς ιστορίας που συνδέει τις δυο χώρες. Βέβαια κανείς δεν γνωρίζει πότε οι συνθήκες θα επιτρέψουν κάτι τέτοιο.
Η άνοδος του Μόρσι μέσα από την επανάσταση στην Αίγυπτο, δυσκολεύει την αποστολή του να βελτιώσει τη σχέση με την Τεχεράνη, από τη στιγμή που το καθεστώς της Τεχεράνης φαίνεται να θέλει να καταστείλει την επανάσταση στη Συρία. Στο Κάϊρο βρίσκονται τα κεντρικά γραφεία του κύριου Αντιπολιτευτικού Συμβουλίου της Συρίας, και πολλά από τα μέλη του ανήκουν στο συριακό σκέλος της Μουσουλμανικής Αδελφότητας.
Ολόκληρη η περιοχή της Μέσης Ανατολής και του Κόλπου βρίσκεται σε διαδικασία ανατροπής των πολιτικών και γεωπολιτικών ισορροπιών του 20ου αιώνα και κανείς δεν μπορεί να είναι σίγουρος για το ποια θα είναι τα νέα δεδομένα.
Το σίγουρο είναι ότι αν και όλα αυτά γίνονται δίπλα στο σπίτι μας η ελληνική διπλωματία κοιμάται τον ύπνο του δικαίου.
