Γράφει ο Σπύρος Ριζόπουλος
Follow @Sp_Rizopoulos
Στα γραφεία της ΕΠΟ απ’ ότι λένε οι σχετικές πληροφορίες αναμένεται το τελεσίγραφο της FIFA, που θα προειδοποιεί πως αν δεν ανακληθεί η απόφαση για ματαίωση του Κυπέλλου μέχρι τις 11 ή 14 Απριλίου, θα αποφασιστεί ο διεθνής ποδοσφαιρικός αποκλεισμός της Ελλάδας. Αντιλαμβάνεται εύκολα κανείς πως θα πρόκειται για τη χαριστική βολή στο ελληνικό ποδόσφαιρο και ταυτόχρονα θα αποτελεί άλλη μια αιτία για να δίνει η χώρα μας την εικόνα του «μαύρου πρόβατου» μέσα στη διεθνή κοινότητα.
Όλη η επιχειρηματολογία Κοντονή που βάζει σε αυτή την περιπέτεια το ελληνικό ποδόσφαιρο είναι βλακώδης και δεν αντέχει στην κοινή λογική. Διότι δεν μπορεί να εξηγήσει το πώς η βία και η διαφθορά αφορούν μόνο στη διοργάνωση του Κυπέλλου Ελλάδος που διέκοψε και όχι στις υπόλοιπες διοργανώσεις. Δεν είναι σοβαρά πράγματα αυτά και κινούνται στην οριζόντια στρατηγική που έχει η κυβέρνηση, να αντιμετωπίζει τα πάντα με «πλάνο 72ωρών». Δηλαδή βγαίνει η κυβέρνηση ανοίγει τάχα μου με έναν ηρωικό τρόπο ένα ζήτημα, χωρίς να έχει την παραμικρή ιδέα για το πώς θα εξελιχθεί και πόση ζημιά θα κοστίσει. Διότι το ενδιαφέρον είναι στην επικοινωνία του «ηρωισμού» και όχι στο πραγματικό αποτέλεσμα. Τα όσα φαιδρά συμβαίνουν αυτή την ώρα στο ποδόσφαιρο δεν είναι καθόλου άσχετα και με την ιλαροτραγωδία της «εξέγερσης ενάντια στο ΔΝΤ». Βασίζονται ακριβώς στην ίδια λογική και γι αυτό οδηγούν και στο ίδιο αποτέλεσμα: Grexit.
Τις «μαγκιές» αυτές της έκανε κάποτε η Θάτσερ αλλά είχε φροντίσει να έχει ένα σχέδιο. Επένδυσε το βρετανικό κράτος σε υποδομές ώστε η πενταετία του αποκλεισμού του αγγλικού ποδοσφαίρου να συνδυαστεί με μια πραγματική αναγέννηση «από τα κάτω» και να βγει στο φως μια νέα αντίληψη για το ποδόσφαιρο και τη φίλαθλη ιδιότητα. Εδώ, τώρα, ποιο είναι το σχέδιο του Κοντονή αν εμμείνει στη θέση του και πάμε σε Grexit; Κανένα. Και δεν υπάρχει «σάλιο» να επενδυθεί πουθενά. Άρα μιλάμε για «τζάμπα μαγκιές», όπως μας έχει συνηθίσει σε πολλούς τομείς αυτή η κυβέρνηση.
Ας τα βλέπουν όμως αυτά και οι μεγαλοπαράγοντες του ποδοσφαίρου, οι οποίοι όλο το προηγούμενο διάστημα «έγλυφαν» τον Κοντονή από πάνω μέχρι κάτω. Όσο έδινε την εντύπωση του Δον Κιχώτη που ξιφομαχεί με ανεμόμυλους, ο Κοντονής είχε γίνει ο υπουργός που είχαν στα «αγαπημένα» και ο Μελισσανίδης και ο Σαββίδης και ο Μαρινάκης, ο καθένας για τους δικούς του ιδιοτελείς λόγους και σκοπούς. Κι έτσι είχε μείνει μόνος του ο Αλαφούζος, ο οποίος ωστόσο ξέρει από ποδόσφαιρο όσο κι εγώ από αστροναυτική κι αυτό… βγαίνει στον κόσμο όπως βγαίνει και στην καταθλιπτική πορεία του Παναθηναϊκού.
Τώρα όμως οι «bigfour» συνειδητοποιούν πως αν δεν σωθεί στο παρά πέντε η κατάσταση, θα κατεβάσουν ρολά τα μαγαζιά τους. Διότι επί της ουσίας τα μόνα άξια λόγου έσοδα στα οποία μπορούν να προσδοκούν οι μεγάλες ΠΑΕ είναι αυτά από τη συμμετοχή των ομάδων τους στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Αλλιώς πάνε για χρεωκοπία.
Θα μπορούσε βέβαια το ΣτΕ στο οποίο προσέφυγε η ΕΠΟ να έδινε τη λύση ως «από μηχανής θεός» και να ακύρωνε την υπουργική απόφαση του Κοντονή, οπότε θα επέστρεφαν τα πράγματα στη γνώριμη κανονικότητα. Θα μπορούσε όμως να έχει και χιούμορ το ΣτΕ και να δικαίωνε τον Κοντονή! Αυτό πραγματικά θα άξιζε σε όλους. Και στον Κοντονή και στους «bigfour», ώστε μετά να τρέχουν και να μη φτάνουν…
Κι ίσως αυτή η ανασφάλεια για το … χιούμορ του ΣτΕ να οδήγησε τελικά στην αναβολή της προγραμματισμένης εκδίκασης της προσφυγής της ΕΠΟ, αφού οι δικηγόροι της ομοσπονδίας «δεν κατάφεραν να εξασφαλίσουν την άδεια από την απεργία».
