Παρατηρεί ο Δημήτρης Α. Γιαννακόπουλος
Έπρεπε να νοιώσουν πολιτικοκοινωνικώς ασφυκτικά ελιτίστικοι κύκλοι επιρροής στη λήψη αποφάσεων και κυκλώματα πατρωνίας για να σχηματίσουν έναν «κύκλο ιδεών για την εθνική ανασυγκρότηση», με σκοπό την δημιουργία ενός Εθνικού Σχεδίου Ανασυγκρότησης για την Ελλάδα!
Έπρεπε να αισθανθούν την απειλή περιθωριοποίησης για να ξυπνήσουν οι μπλαζέ κύκλοι της εξουσίας και παραεξουσίας της ύστερης μεταπολίτευσης του 1974 για να αντιδράσουν, έστω και παραπλανητικώς! Ώστε ήταν «η εμπειρία της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ [που] επιβεβαιώνει ότι δεν υπάρχουν περιθώρια ανακύκλωσης του συμβατικού δημόσιου λόγου. Τώρα δεν συγχωρείται η αποσπασματική θεώρηση, η αναβολή των σημαντικών αποφάσεων, η μετακύλιση των ευθυνών στους «προηγούμενους», τους «παλιούς», τους άλλους»! Ώστε, τώρα έχουμε ανάγκη το Εθνικό Σχέδιο Παραγωγικής Ανασυγκρότησης και όχι πριν από μια δεκαετία τουλάχιστον, ή έστω πριν ενταχθούμε στον «ατομικό μηχανισμό» που διαμόρφωσε η τρόικα με κανόνα την έντονη και μακρά εσωτερική υποτίμηση – η οποία αν δεν εκφραστεί πλέον σε «εξωτερική» θα προκαλέσει μεγέθυνση της υφιστάμενης παραγωγικής στρέβλωσης – με παράλληλη μείωση του δημοσιονομικού και εμπορικού ελλείμματος;
Τι λέτε κυρίες και κύριοι των… κύκλων! Πού ήσασταν τόσα χρόνια, όταν κάποιοι εκφράζαμε την αγωνία της προοδευτικής ελληνικής κοινωνίας και προτείναμε μια διαφορετική, εναλλακτική discursive και non-discursive, κοινωνική προσέγγιση στο πλαίσιο ενός Σχεδίου Παραγωγικής και Κρατικής Ανασυγκρότησης, στη θέση της απορρυθμιστικής στρατηγικής των συγκεκριμένων μνημονίων με την τρόικα, τα οποία εσείς φέρατε, προπαγανδίσατε και καλύψατε πολιτικώς;
Τώρα είναι αργά, πολύ αργά για Εθνικό Σχέδιο Ανασυγκρότησης, με ευρώ! Δεν το γνωρίζετε ή μήπως κάνετε πως δεν το ξέρετε; Μήπως τελικώς είστε ο κύκλος των ανίδεων που προφασίζεται τον βασικό (εθνικό) φορέα ιδεών, για να νομιμοποιήσει πολιτικώς την αλλαγή στάσης και συμπεριφοράς υπέρ ενός παράλληλου νομισματικού συστήματος (διπλό νομισματικό); Δεν γνωρίζετε πως μετά την παραγωγική και κοινωνική καταστροφή που επήλθε στην Ελλάδα με τη στρατηγική της τρόικας και την οχταετή ύφεση, με το Κοινωνικό Ζήτημα να οξύνεται μάλιστα δραματικά, η «Ανασυγκρότηση» προϋποθέτει εθνικό νόμισμα, στο βαθμό που δεν προκαλείται με ευρωπαϊκά χρηματοπιστωτικά μέσα και κεφάλαια;
Πάψτε να υποκρίνεστε και απαλλάξτε τις ιδέες από τα συμφέροντα που ορίζουν οι κύκλοι σας! «Οι δημιουργικές δυνάμεις του τόπου» – όπως σημειώνετε – καθηλώθηκαν και εξορίστηκαν με δική σας ευθύνη και όχι με ευθύνη του Αλέξη και της παρέας του! Η ευθύνη του «κύκλου ιδεών» του Αλέξη είναι άλλης μορφής και πολιτικής φύσης: Οι άνθρωποι αυτοί χρησιμοποίησαν τις ιδέες και τους φορείς τους σαν σκάλα, για να σκαρφαλώσουν στη κυβερνητική εξουσία και αμέσως μετά έδωσαν μια κλοτσιά και πέταξαν τη σκάλα … έτσι, για να μην υπάρχει καμία πιθανότητα να κατέβουν ομαλά!
Η Ελλάδα προφανώς δεν μπορεί να συνεχίσει έτσι. Έχει τεράστιο πολιτικό πρόβλημα πλέον πέραν του δραματικού κοινωνικοοικονομικού. Χωρίς Εθνικό Σχέδιο Ανασυγκρότησης προδήλως δεν είναι δυνατόν να αναδομηθούν κράτος και αγορά! Και χωρίς συνταγματική αναθεώρηση δεν είναι δυνατόν να μπουν τα θεμέλια μιας νέας μεταπολίτευσης με έμφαση στην ριζοσπαστικοποίηση των δημοκρατικών θεσμών! Μόνον που τώρα για να γίνουν αυτά, προαπαιτείται εθνικό νόμισμα, ενώ τον καιρό που εγώ και μερικοί άλλοι με πάθος και ανιδιοτέλεια προτείναμε μια εναλλακτική στρατηγική ανασυγκρότησης γινόταν καί με ευρώ.
Κυρίες και Κύριοι «ανίδεοι», ο κύκλος του ευρώ ολοκληρώθηκε άδοξα για την Ελλάδα! Τώρα εννοούμε την ανασυγκρότηση αποκλειστικά με εθνικό νόμισμα και αν αυτό δεν αρθρωθεί εντίμως ενώπιον του ελληνικού λαού, τότε μιλάμε όχι απλώς για ένα νέο κύκλο ψευδαισθήσεων, αλλά για ένα νέο κύκλο εξαπάτησης με μικροπολιτικά ελατήρια.
Είμαι φανίζομαι σαφής και ίσως πετύχω να γίνω σαφέστερος αν σημειώσω πως το σύγχρονο δράμα της Ελλάδας αφορά επίσης στην γεωπολιτική μετατόπισή της προς την ανατολή. Η Ελλάδα μαζί με τη Τουρκία «ανακατασκευάζονται» ως ιδέες/ταυτότητες για να αποτελέσουν χωριστά και από κοινού τις «buffer states» της Ευρώπης. Αυτό αποτελεί μια κρίσιμη αναθεώρηση στις παγκόσμιες πολιτικές με τεράστιο βάρος στη σύγχρονη διαμόρφωση του ελληνικού εθνικού συμφέροντος. Πώς είναι δυνατόν να ισχυρίζεσαι πως αποτελείς «κύκλο ιδεών», καλυπτόμενος πίσω από ένα ογκώδες «πέπλο άγνοιας» (John Rawls) της πραγματικότητας; Το «άλλα λόγια να αγαπιόμαστε» δεν είναι ιδέα, είναι διαστροφή κάθε σοβαρής και δομημένης ιδέας… με το συμπάθιο!
