Η ολοκλήρωση της ακριβότερης μεταγραφής στην ιστορία του ποδοσφάιρου, με τον Γκάρεθ Μπέιλ στη Ρεάλ Μαδρίτης και 100 εκ. ευρώ στα ταμεία της Τότεναμ, αποτελεί πρόκληση όχι για το ύψος του ποσού που δαπανήθηκε σε εποχή οικονομικής κρίσης και στο χώρο του ποδοσφαίρου. Είναι μια «παράλογη» μεταγραφή και με καθαρά ποδοσφαιρικά κριτήρια.
Η Ρεάλ συνέχισε την τακτική ετών να μετατρέπει σε σίριαλ με μεγάλη μεταγραφική επιδίωξή της και να κερδίζει πολλά σε επικοινωνιακό και εμπορικό επίπεδο όταν την ολοκληρώνει.
Η Τότεναμ του πανέξυπνου μάνατζερ Ντάνιελ Λίβι (που κάποτε είχε επιχειρήσει να εκτοξεύσει μέσω της ENIC την ΑΕΚ, δίχως επιτυχία) «έβγαλε την ψυχή» κυρίως του ίδου του Μπέιλ μέχρι να τον δώσει στη Ρεάλ και να εισπράξει αυτό το υπέρογκο ποσό.
Ο Μπέιλ αποκαλείται πλέον από τα διεθνή media ως ο «κύριος 100 εκ. ευρώ», απολαμβάνοντας τον τίτλο της ακριβότερης μεταγραφής στην ιστορία, δίχως να έχει κάνει τόσα πολλά ώστε να αξίζει τόσα πολλά.
Η ισπανική ποδοσφαιρική αγορά έδωσε μια ηχηρή απάντηση στους Άγγλους που έχουν σαρώσει το ισπανικό ποδόσφαιρο παίρνοντας προπονητές και παίκτες στην Premier League. Είμαστε εδώ, δίνουμε 100 εκ και σας παίρνουμε το μεγαλύτερο αστέρι…
Εταιρείες και χορηγοί που κινούνται εντός και στα πέριξ του διεθνούς ποδοσφαίρου τρίβουν τα χέρια τους με τη δυνατότητα εμπορικής εκμετάλλευσης μιας τόσο πολυδάπανης μεταγραφής.
Κάποιοι περίεργοι βρίσκουν μερικά λεπτά δημοσιότητας, όπως ο… γείτονας του Μπέιλ στο Λονδίνο, ο οποίος αποκάλυψε περιφερόμενος στα βρετανικά δίκτυα ότι έχει συμμετοχή στη μεταγραφή επειδή δεν μάλωνε τον πιτσιρικά Γκάρεθ όταν κλοτσούσε συνεχώς την μπάλα στο δικό του κήπο κι εκείνος του την επέστρεφε για να συνεχίσει να παίζει και να προπονείται!!!
Πάρα πολύς κόσμος, εν ολίγοις, εμπλέκεται άμεσα ή έμμεσα στη λάμψη μιας τέτοιας πανάκριβης μεταγραφικής κίνησης.
Αλλά ότι ο Γκάρεθ Μπέιλ αξίζει ποδοσφαιρικά τριψήφιο αριθμό εκατομμυρίων ευρώ, ούτε μία στα… 100 εκατομμύρια.