Την ώρα που το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών απέρριπτε προχθές το αίτημα αποφυλάκισης που είχε καταθέσει ο βιομήχανος Λαυρέντης Λαυρεντιάδης για λόγους υγείας , έβλεπε το φως της δημοσιότητας στο διαδίκτυο μια έκθεση της Deutsche Bank για την εταιρεία Alapis, η οποία και δημιουργεί εύλογα ερωτηματικά που ζητούν πειστικές απαντήσεις.
Με απλά λόγια, η έκθεση αυτή της Deutsche Bank που συνετάχθη τον Μάιο του 2010 εισηγείται στον Λαυρεντιάδη να μεταβιβάσει όλες τις θυγατρικές εταιρείες της Alapis ώστε να παραμείνει προσηλωμένη στην παραγωγή και διάθεση του ανθρώπινου φαρμάκου, όχι για να βελτιώσει την ταμειακή της θέση αλλά επειδή οι υπόλοιπες δραστηριότητες μείωναν την απόδοση της εταιρείας.
Το περίεργο της υπόθεσης είναι πως η πιστή εφαρμογή από την πλευρά του επιχειρηματία όλων όσων εισηγείται η Deutsche Bank, αποτέλεσε τμήμα του κατηγορητηρίου με βάση το οποίο ο Λαυρέντης Λαυρεντιάδης κρίθηκε προφυλακιστέος δυόμισι χρόνια μετά, τον Δεκέμβριο του 2012.
Συνεπώς δυο εναλλακτικές εκδοχές μπορούν να σταθούν. Ή ο Λαυρεντιάδης «λάδωσε» τη Deutsche Bank και του έφτιαξε μια κατά παραγγελία μελέτη για να τη χρησιμοποιήσει στη συνέχεια στο σχέδιο για το οποίο κατηγορείται από την ελληνική δικαιοσύνη ή πρόκειται για συνήθεις υποδείξεις επιχειρηματικών πρακτικών, στις οποίες ωστόσο δόθηκε αργότερα ο χαρακτήρας της «σύστασης εγκληματικής οργάνωσης». Με βάση την κοινή λογική και τα δυο μαζί δεν μπορεί να συμβαίνουν.
Συνεπώς, εάν μεν ισχύει το πρώτο, τότε προφανώς θα πρέπει η ελληνική δικαιοσύνη να κινηθεί εναντίον της Deutsche Bank για τη συνδρομή της στην υλοποίηση του σχεδίου Λαυρεντιάδη. Αν ισχύει το δεύτερο, θα πρέπει η Deutsche Bank να κληθεί ως μάρτυρας και να δώσει τη δική της οπτική με βάση την οποία συνέταξε τη μελέτη, βοηθώντας έτσι την ελληνική δικαιοσύνη να έχει μια πληρέστερη εικόνα και να μην αρκείται μόνο στις εκθέσεις των υπαλλήλων της Τράπεζας της Ελλάδας.
Το θέμα είναι σοβαρό και πρέπει να υπάρξουν ξεκάθαρες απαντήσεις. Άλλωστε η επικοινωνιακή διαχείριση των φυλακίσεων και των προφυλακίσεων δεν έχει πλέον πολλά να προσφέρει. Η κοινωνία όσο ήταν να εκτονωθεί με τις συλλήψεις επωνύμων εκτονώθηκε. Τώρα μετράει το τι τρώει και όχι πόσα χρόνια «τρώει» ο ένας και ο άλλος.
Σε κάθε περίπτωση λοιπόν, το κριτήριο της ελληνικής δικαιοσύνης δεν μπορεί να είναι άλλο από αυτό της αλήθειας και μόνον της αλήθειας. Ιδού πεδίον δόξης λαμπρό. Η Deutsche Bank θα πρέπει να κληθεί για την υπόθεση είτε ως συγκατηγορούμενη, είτε ως μάρτυρας!
