«Η μακροημέρευση του σχήματος Σαμαρά – Βενιζέλου και η μερική έστω ευόδωση των διακηρυγμένων στόχων του (σταθεροποίηση, επανεκκίνηση της οικονομίας με εθνικό “μνημόνιο”, διαγραφή – επιμήκυνση του “επίσημου” χρέους, απαγκίστρωση από τα μνημόνια), δυστυχώς σ’ ένα αυτοϋπονομευμένο ευρωπαϊκό περιβάλλον, προϋποθέτει υποχρεωτικά κάτι. Ότι θα φτάσει μέχρι το τέλος, τέλος. Τίνος το τέλος; Το τέλος των κομμάτων που το απαρτίζουν τουλάχιστον όπως τα γνωρίζαμε μέχρι σήμερα». Αυτά έγραφε στο blog του ο ανεξάρτητος βουλευτής Μίμης Ανδρουλάκης μια μέρα πριν την επικείμενη αποχώρηση από το ΠΑΣΟΚ του Γιώργου Παπαναγιωτακόπουλου και της «Αριστερής Πρωτοβουλίας»…
Αφού γράφει διάφορα ειρωνικά για τον Βενιζέλο που πολιτεύεται στο όνομα του “φιλοευρωπαϊκού Συναγερμού”, ο Μίμης Ανδρουλάκης επισημαίνει: «Τους πρόλαβε άλλωστε όλους πρώτος ο Γιάννης Στουρνάρας του “Κοινωνικού Συνδέσμου”(!) και του Σημιτικού εκσυγχρονισμού που ανακάλυψε με εφηβικό ενθουσιασμό ότι ήταν πάντα ερωτευμένος με τον Αντώνη Σαμαρά δίχως να το γνωρίζει. Δεν του ζητούμε εξηγήσεις και ιδεολογικές αναφορές, αλλά τουλάχιστον να κάνει καλύτερα τη δουλειά του. Έχει τα προσόντα όταν δεν είναι πολιτικά ακυβέρνητος». Και ρωτάει ο Μίμης τον Στουρνάρα: «Υποσχέθηκες π.χ. Γιάννη ότι τουλάχιστον μέχρι τον Ιούνιο θα είχες έτοιμο το Εθνικό Σχέδιο Ανασυγκρότησης, βάση για την επανεκκίνηση της οικονομίας και τον εθνικό φάκελο επαναδιαπραγμάτευσης των δανειακών συμβάσεων με τους εταίρους. Πού είναι; Στο δοχείο απορριμμάτων της ΕΡΤ;»
Η απάντηση είναι απλή και εξ ίσου ειρωνική. Μα δεν ξέρεις Μίμη ότι το Εθνικό σχέδιο θα το έφτιαχναν από κοινού το ΚΕΠΕ με το ΙΟΒΕ; Μόνο που το ΚΕΠΕ ετοιμάζεται για κλείσιμο, μαζί με το Μέγαρο Μουσικής κι άλλα προς ιδιωτικοποίηση φιλέτα. Οπότε, δεν μπορεί το «ιδιωτικό» ΙΟΒΕ να φτιάξει Εθνικό Σχέδιο Σωτηρίας, εκτός κι αν το κάνει…. επιδοτούμενο!
