Επισημαίνει ο Δημήτρης Α. Γιαννακόπουλος
Έρχεται ξανά στην επικαιρότητα ο νόμος της διαπλοκής, ο οποίος αντλεί την οντολογία του από την «Θεωρία των Κόμβων», σύμφωνα με την οποία δύο κόμβοι θεωρούνται ισοδύναμοι όταν είναι εφικτό να παραμορφώσουμε τον έναν στον άλλον χωρίς να χρειαστεί να «κόψουμε»… και στη συνέχεια να αναγκαστούμε πιθανόν να ράψουμε τα κουρέλια της διαπλοκής για να κυβερνήσουμε ομαλά!
Όταν, δηλαδή, αρχίζει το κόψιμο στους κόμβους της διαπλοκής, μεταβάλλεται η ίδια η ύφανση της διαπλοκής και επηρεάζονται οι κλειστές καμπύλες της, που τη συνδέουν αρμονικά με τον πολιτικοοικονομικό χώρο της Ελλάδας μας και το διεθνές σύστημα.
Από πολιτικής σκοπιάς ένας κόμβος είναι μία εμφύτευση του ενός διαπλεκόμενου κύκλου στον τρισδιάστατο χώρο «τράπεζα-κυβέρνηση-μπίζνα» και ένας κρίκος είναι μία εμφύτευση περισσότερων τέτοιων κύκλων στον εθνικό μας χώρο. Ε, τώρα μόλις περνάμε στη φάση της κρίσης του κρίκου… παραδόξως για τον λαό, μια και μόλις προχθές πήραμε το χρυσό σε κάτι άλλους κρίκους – όχι ακριβώς εμείς, αλλά ο Λευτέρης Πετρούνιας!
Δυστυχώς, κανείς δεν μπορεί να βοηθήσει αυτή τη στιγμή τη κυβέρνηση στη νέα ταξινόμηση των κόμβων και των κρίκων που επιχειρεί! Άρα, είναι ανόητος αυτός που σκέφτεται εκλογές, ενώ καθόλου ανόητος αυτός που δεν τις σκέπτεται καθόλου… αλλά τις κάνει! Είναι ο νόμος της διαπλοκής που οδηγεί στις εκλογές, καθώς δεν φαίνεται να είναι πλέον εφικτό στη κυβέρνηση να παραμορφώσει χωρίς να κόψει! Αν, παρόλα αυτά, η κυβέρνηση πετύχει να παραμορφώσει χωρίς να κόψει κομμάτι ή κομμάτια διαπλεκομένου ή διαπλεκομένων κόμβου ή κόμβων, τότε πράγματι δεν θα απαιτηθούν εκλογές αλλά «οικουμενική», ενώ ο Αλέξης Τσίπρας θα είναι άξιος υποψήφιος για το βραβείο Fields!
Μα είναι δυνατόν η κυβέρνηση να κάνει εκλογές επειδή «φωνάζει ο κλέφτης»; Όπως διαβάζω σήμερα να αναρωτιέται ο αγαπητός Θανάσης Καρτερός. Η κυβέρνηση έχει σοβαρή εργασία να ολοκληρώσει, σύμφωνα με τους όρους ανάθεσης της Τρόικας ασφαλώς. Έτσι δεν είναι; Πρέπει να κλείσουν τα κεφάλαια του Τρίτου Μνημονίου, για να περάσουμε ομαλά στο Τέταρτο, με το οποίο επιτέλους η εσωτερική υποτίμηση και ο αποπληθωρισμός ρυθμίζονται πάλι αφηρημένα και αυταρχικώς σε μόνιμη βάση, στο πνεύμα της ίδιας «Θεωρίας των Κόμβων» που εκφράζει με σύγχρονους, μαθηματικούς όρους το νόμο της διαπλοκής!
Δεν θέλω να σε μπερδέψω περισσότερο! Εκλογές αυτή τη φορά θα γίνουν για να εμφανιστεί πως αυτές θα επιλύσουν πολιτικώς το ομόλογο των μαθηματικών πρόβλημα των «τοπολογικών διαπλοκών», που αφορά ταυτόχρονα στη διάσταση της διαπλοκής (αυτής καθ’ εαυτής) και στη διάσταση του κόμβου που χαρακτηρίζει την ελληνική εθνική οικονομία ως σύνολο. Έχουμε πρόβλημα σοβαρό, σου λέω, και δεν θα λυθεί αν δεν γίνουν προηγουμένως εκλογές, έτσι ώστε κάθε κόμβος της διαπλοκής και της εθνικής μας οικονομίας να αναδιαρθρωθεί και να εμφανιστεί πλέον σαν κλειστή καμπύλη στον χώρο, χωρίς αυτοτομές! Έτσι τουλάχιστον θα μπορούσε να ισχυριστεί μια σοβαροφανής εκλογική προσέγγιση. Ωστόσο, το Τέταρτο Μνημόνιο δεν επιτρέπει να αντιμετωπίσουμε στα σοβαρά αυτή την προσέγγιση, καθώς είναι αυτό το ίδιο που βασίζει την φιλοσοφία του στις αυτοτομές.
Άρα, οι εκλογές θα είναι απάτη για όλους, ακόμη και για τους διαπλεκόμενους, αν δεν αναθεωρηθεί ριζικά η μεθοδολογία του «κόφτη» που προνοεί το Τέταρτο Μνημόνιο, το οποίο δεν το λέμε πλέον έτσι… ας το πούμε Θανάση, δεν έχει σημασία. Σημασία έχει να μάθουμε να κατασκευάζουμε με πραγματικά σχοινιά αληθινούς ναυτικούς κόμπους – και ας τους ονομάζουμε, αν επιμένεις, και αυτούς Θανάση – και αυτό δεν είναι ζήτημα των μαθηματικών, αλλά των έντιμων πολιτικών, όπως και κάθε σοβαρής και υπεύθυνης ηγεσίας, θα έλεγα!
