Γράφει η Ευτυχία Αλικάκου
Σε μια επίσκεψη με ιδιαίτερο συμβολισμό ο Πάπας Φραγκίσκος βρέθηκε το Σάββατο στη Λέσβο, όπου παρουσία του Αλέξη Τσίπρα, του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου και του Αρχιεπισκόπου Ιερώνυμου στάθηκαν στο πλάι των δοκιμαζόμενων προσφύγων. Ο Πάπας έφτασε στη Λέσβο στις 10:10 και αποχώρησε στις 15:15 σε μια επίσκεψη που… ταξίδεψε παγκοσμίως τις εικόνες των προσφύγων στο ελληνικό νησί και όσα περνούν. Ωστόσο, δεν αναχώρησε μόνος του, αφού πήρε μαζί του στο Βατικανό και 12 Σύρους πρόσφυγες που ανήκουν σε ευάλωτες κοινωνικά ομάδες, μέλη μονογονεϊκών οικογενειών, μητέρες με παιδιά, ανθρώπους με κινητικά προβλήματα ή προβλήματα υγείας από διάφορες εθνικότητες, μια ενέργεια ερμηνεύεται ως μήνυμα προς τους ηγέτες της ΕΕ για το προσφυγικό.
Το ταξίδι αυτό των θρησκευτικών ηγετών των δύο εκκλησιών αποτελεί πράγματι ένα μήνυμα ευαισθητοποίησης των ιθυνόντων της Ευρωπαϊκής Ένωσης αναφορικά με τις δραματικές διαστάσεις τις οποίες έχει λάβει η προσφυγική κρίση τόσο εντός όσο και εκτός ελληνικού εδάφους τη στιγμή που καραβάνια προσφύγων και μεταναστών θαλασσοπνίγονται καθημερινά ανοιχτά των ελληνικών θαλασσών αλλά και των παραλίων της κάτω Ιταλίας. Όμως Αιδεσιμότατοι, Σεβασμιότατοι ή όπως πρέπει αν σας προσφωνούμε οι κοινοί θνητοί, αργήσατε πολύ, πάρα πολύ και όσο κι αν ο λαός λέει «κάλλιο αργά παρά ποτέ», οι 6 ωρίτσες που περάσατε στο νησί της Λέσβου δεν είναι αρκετές. Αυτό δεν απευθύνεται τόσο στον Πάπα ο οποίος έχει επιδείξει πολλάκις ευαισθησία αναφορικά με το ζήτημα των προσφύγων και αποτελεί ένα παράδειγμα προς μίμηση και θαυμασμό στους κόλπους των απανταχού πιστών του χριστιανισμού όσο στους δικούς μας που εδώ και μήνες τηρούν σιγήν ιχθύος ενώπιο αυτού του δράματος, αλλά και τώρα που μυρίστηκαν κάμερα και προβολή έκαναν επιτέλους τη πολυπόθητη εμφάνιση τους.
Αθάνατη η υποκρισία της ηγεσίας της ελληνικής εκκλησίας και όπως φαίνεται καλά κρατεί. Αντί διάθεσης πόρων για τη φιλοξενία, τη φροντίδα και τη περίθαλψη, επιλέγουν τις πόζες και τις δηλώσεις συμπόνιας που δεν πείθουν οποιονδήποτε νοήμων άνθρωπο παρατηρεί εδώ και καιρό την απραξία της εκκλησίας απέναντι στον πλησίον. Όταν όμως πρέπει να καταδικάσουν ομοφυλόφιλους και τρανσέξουαλ τρέχουν, όταν κάποιος τολμά να μιλήσει για κατάργηση του μαθήματος των θρησκευτικών σκίζουν τα ιμάτια τους, για τη πείνα και τη δίψα όμως αυτών των απελπισμένων ανθρώπων κρύβονται πίσω από τα ιερά. Θα τους δείτε να ξεπηδούν σαν τα σαλιγκάρια στα παράθυρα όταν θίγονται οι ιδεοληψίες τους ή όταν χώνονται αναιδώς στα πολιτικά ζητήματα του τόπου ενώ θα έπρεπε να αφιερώνονται αποκλειστικά στο ιεραποστολικό τους έργο, όταν όμως «σκάει» μία ανθρωπιστική κρίση κρύβονται και πάλι στα λαγούμια τους. Η επίσκεψη σας λοιπόν Αιδεσιμότατοι έπρεπε να είχε πραγματοποιηθεί πολύ πριν και όχι μόνο στη Λέσβο αλλά και στο Ελληνικό, και στο Πειραιά και στην Ειδομένη. Όπου, δηλαδή, υπάρχουν άνθρωποι που υποφέρουν. Τα δάκρυα σας άργησαν πολλές μέρες ή μάλλον πολλούς μήνες..
