Γράφει ο Ναπολέων Λιναρδάτος
Ο οικονομολόγος Milton Friedman είχε πει ότι αν βάλεις το κράτος υπεύθυνο για την έρημο Σαχάρα, σε πέντε χρόνια θα υπάρξει ανεπάρκεια άμμου. Οι σοσιαλιστές, που φαίνεται έχουν ως βασικό σκοπό της ζωής τους να αποδεικνύουν πόσο διορατικός ήταν ο Friedman, κατάφεραν η Βενεζουέλα – η χώρα με τα μεγαλύτερα αποδεδειγμένα κοιτάσματα πετρελαίου στον κόσμο – να χρειάζεται τώρα να κάνει εισαγωγές πετρελαίου.
Βέβαια πριν υπάρξει η ανεπάρκεια στο πετρέλαιο, είχε υπάρξει έλλειψη σε πολλά άλλα αγαθά, με πρώτο και καλύτερο το χαρτί υγείας, προκαλώντας νεοφιλελεύθερα ειρωνικά σχόλια του τύπου: ο σοσιαλισμός έχει αφοδεύσει την ελπίδα κτλ. Κάποτε η βρετανική «Αυγή», ο Guardian, έγραψε ότι η Βενεζουέλα με ετήσια έσοδα 90 δις δολάρια από το πετρέλαιο είναι αδύνατον να αντιμετωπίσει μια βαθιά οικονομική κρίση, αγνοώντας την ικανότητα και ιστορία των σοσιαλιστικών οικονομικών να δημιουργούν φτώχια, μιζέρια και λιμοκτονίες σε όλα τα μήκη και πλάτη της Γης. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, ο Μάο Τσετούνγκ, είδωλο του κ. Τσίπρα, ο οποίος με το οικονομικό του πρόγραμμα «Μεγάλο Άλμα προς τα Εμπρός» μεταξύ 1958-61 στην Κίνα, κατάφερε να προσθέσει 45 εκατομμύρια νεκρούς στον κατάλογο των θυμάτων του και έτσι να ξεπεράσει ακόμα και τον αιμοσταγή Χίτλερ που είχε προκαλέσει έναν παγκόσμιο πόλεμο.
Η κοινωνική εξαθλίωση στην σοσιαλδημοκρατία, τον σοσιαλισμό ή τον κομμουνισμό είναι απλά θέμα χρόνου, για τον απλούστατο λόγο ότι ο σοσιαλιστικός μετασχηματισμός της οικονομίας έχει ως κυρίαρχο στοιχείο την καταστροφή της παραγωγικής βάσης. Όσο περνάει ο καιρός, το σύστημα αφαιρεί ανθρώπους από την παραγωγική διαδικασία και τους προσθέτει στις τάξεις είτε των παρασιτικών, είτε των ειλώτων. Όσο περνάει ο καιρός, όλο και περισσότερα υλικά παράγουν όλο και λιγότερα αγαθά. Η φτωχοποίηση είναι αναπόφευκτη, και οι εξωτερικοί παράγοντες απλά επιβραδύνουν ή επιταχύνουν αυτή την διαδικασία.
Η κατάσταση στην Βενεζουέλα είχε αρχίσει να χειροτερεύει πολύ πριν ξεκινήσει η πτώση της τιμής του πετρελαίου. Οι ελλείψεις σε βασικά αγαθά είχαν παρουσιαστεί εδώ και χρόνια. Η πτώση της τιμής του πετρελαίου επιτάχυνε την διαδικασία φτωχοποίησης. Για να διατηρήσει η Βενεζουέλα το βιοτικό επίπεδο που είχε, θα έπρεπε η τιμή του πετρελαίου όχι μόνο να διατηρηθεί σε υψηλά επίπεδα, αλλά να συνεχίζει να ανεβαίνει κάθε χρόνο με ρυθμούς που θα ήταν αρκετοί για να καλύψουν την απώλεια παραγωγής και παραγωγικότητας στην υπόλοιπη οικονομία λόγω των σοσιαλιστικών πολιτικών, πράγμα σχεδόν αδύνατον. Το πρόβλημα με το σοσιαλισμό δεν είναι μόνο ότι τα χρήματα των άλλων κάποτε τελειώνουν, αλλά επίσης το γεγονός, ότι πολλές φορές τα χρήματα των άλλων απλά δεν φτάνουν.
