Το προφίλ που καλλιέργησαν προεκλογικά οι επικεφαλής της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ, σκιαγράφησε ο επικοινωνιολόγος και διευθύνων σύμβουλος της Spin Communications, Σπύρος Ριζόπουλος σε συνέντευξη που παραχώρησε στο πρακτορείο ειδήσεων Associated Press. Διαβάστε ποιες είναι οι επικοινωνιακές προκλήσεις που αντιμετωπίζουν στη διαχείριση της εικόνα τους.
“Αυτή είναι η πρώτη φορά που τα γνωρίσματα του χαρακτήρα δεν έχουν πραγματικά σημασία, εφόσον και οι δύο (ο επικεφαλής του ΠΑΣΟΚ, Ευάγγελος Βενιζέλος, και ο επικεφαλής της Νέας Δημοκρατίας, Αντώνης Σαμαράς) έχουν συμμετάσχει σε μια απόφαση εξαιρετικά μη δημοφιλή. Οι πολίτες είναι αναστατωμένοι, δυστυχισμένοι και οργισμένοι με αυτή την απόφαση (σσ. του μνημονίου). Οι πολίτες δεν επιλέγουν μικρότερα κόμματα επειδή πιστεύουν στις «ατζέντες» τους. Αμφιβάλλω αν κάποιος έχει διαβάσει ποτέ την «ατζέντα» ενός μικρότερου κόμματος. Τα επιλέγουν επειδή θέλουν να διαμαρτυρηθούν για μια απόφαση που έχει παρθεί.”
«Πρέπει να διαλέξουμε μεταξύ κάποιου που δεν έχει κολυμπήσει ποτέ σε βαθιά νερά (Σαμαράς), και κάποιου που δοκιμάστηκε σε βαθιά νερά και κατηγορήθηκε ότι δεν έκανε καλή δουλειά (Βενιζέλος). Το αστείο είναι ότι αυτοί οι δύο άνθρωποι στο τέλος θα καταλήξουν να συνεργάζονται, και αυτό είναι το μεγάλο ερώτημα, αν η πολιτική σταθερότητα στην Ελλάδα θα πρέπει να είναι το αποτέλεσμα της αναγκαστικής συνεργασίας των δύο αυτών παρατάξεων με στόχο να αποκτήσουν την απαραίτητη πλειοψηφία στο κοινοβούλιο»
«Ο Βενιζέλος ήταν υπουργός οικονομικών της παράταξης η οποία εκλέχτηκε και η οποία υποτίθεται ότι έπρεπε να διαχειριστεί τη κρίση. Μοιάζει περισσότερο υπεύθυνος στα μάτια της κοινής γνώμης για την κατάσταση στην Ελλάδα σήμερα. Ναι, δούλεψε σκληρά. Ναι, υπήρξε προσπάθεια. Ναι, υπήρξε αποτέλεσμα. Παρόλα αυτά, το αποτέλεσμα για τους έλληνες δεν είναι αρκετά καλό.
“Υπάρχει ένα πράγμα το οποίο μπορεί να είναι το καλύτερο και το χειρότερο χαρακτηριστικό του Σαμαρά: είναι πολύ συνεπής στο ποια είναι τα πιστεύω του. Δεν ξεφεύγει από αυτά που λέει. Είναι λίγο πεισματάρης, αν με ρωτάτε. Αυτό βέβαια έχει ήδη γραφτεί και ειπωθεί. Αλλά τελικά όταν πρέπει να φέρει εις πέρας τη δουλειά και να αναλάβει τις ευθύνες ενός Πρωθυπουργού, η επιμονή αυτή μπορεί να αποδειχτεί πολύ αρνητικό στοιχείο”.