Όταν ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κάρολος Παπούλιας ρώτησε προσφάτως τον Υπουργό Οικονομικών Γιάννη Στουρνάρα, πώς αντέχει τον φόρτο εργασίας, εκείνος του απάντησε χαμογελώντας: «Πίνω μουρουνέλαιο»!
Με όλο το σεβασμό προς το πρόσωπο και το θεσμό, ο Πρόεδρος έκανε μάλλον λάθος ερώτηση. Για τον απλούστατο λόγο πως όταν κάνεις ό,τι σου λένε, δεν έχει δα και κανένα τιτάνιο έργο. Οι δανειστές δίνουν τον «μπούσουλα» και ο Στουρνάρας γεμίζει τα «κουτάκια» με τα χρήματα που απαιτούνται, τα οποία εξακολουθεί να τα παίρνει από κει που μπορεί εύκολα, γρήγορα, χωρίς επίπονη σκέψη και χωρίς εντατική προσπάθεια. Το να κάνεις «στάση πληρωμών», να κόβεις μέχρι και τις συντάξεις των απόρων γερόντων και να φορολογείς ό,τι αναπνέει, δεν θέλει Νόμπελ στα Οικονομικά.
Με βάση αυτή τη συλλογιστική, η σωστή ερώτηση που θα έπρεπε να κάνει ο Πρόεδρος στον κ. Στουρνάρα θα ήταν το πώς πιστεύει ο Υπουργός Οικονομικών πως αντέχουν το φόρτο των μέτρων οι πολίτες. Και τότε θα είχε πραγματικό ενδιαφέρον η απάντηση του κ. Στουρνάρα.
Σε ανάλογες περιστάσεις, δηλαδή λίγο πριν την Γαλλική επανάσταση, η Μαρία Αντουανέτα είχε πει «αν δεν έχει ο λαός ψωμί, ας φάει παντεσπάνι». Το ό,τι κατέληξε στη λαιμητόμο με αυτές τις απόψεις προφανώς δεν είναι άξιο απορίας.
Ενδεχομένως και ο κ. Στουρνάρας να έλεγε κάτι σχετικό. «Ας πιουν μουρουνέλαιο».
ΥΓ: Η Μαρία Αντουανέτα ως γνωστόν οδηγήθηκε στη λαιμητόμο. Το υπογραμμ.ιζω μη τυχόν και δεν έχει προσεχθεί όσο θα έπρεπε αυτή η ιστορική λεπτομέρεια, από το σημερινό οικονομικό επιτελείο.
