Η παράσταση στον φετινό τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ είχε πολλούς πρώτους ρόλους.
Τον Γιουπ Χάινκες που σάρωσε τα πάντα στο διάβα του προτού παραδώσει τον πάγκο της Μπάγερν (με μια βαριά κληρονομιά επιτυχιών) στον Πεπ Γκουαρδιόλα, ο οποίος έχει την υποχρέωση-πρόκληση να διατηρήσει τους Βαυαρούς στην κορυφή.
Τον Γιούργκεν Κλοπ που είδε το δημιούργημά του, την Μπορούσια, να κάνει ακόμη ένα καταπληκτικό παιχνίδι προτού αφήσει τα χέρια της από το στέμμα στα τελευταία λεπτά.
Τους δύο έξοχους γκολκίπερ, τον Νόϊερ και τον Βαιστενφέλερ…
Τον φουσκωμένο (σε μάγουλα και περηφάνια) Μισέλ Πλατινί – δίπλα στην περιχαρή για τον γερμανικό θρίαμβο Μέρκελ – για τον τελικό σε κατάμεστο γήπεδο, με την μπάλα να πηγαινοέρχεται σε ξέφρενο ρυθμό. Με το κορυφαίο προϊόν της ΟΥΕΦΑ να καθηλώνει θεατές, τηλεθεατές και να φέρνει κι άλλα χρήματα στα ταμεία.
Πολλοί οι πρωταγωνιστές του τελικού στο Γουέμπλεϊ, μα ο απόλυτος σταρ της βραδιάς ήταν ο Άριεν Ρόμπεν. Γιατί με το γκολ που πέτυχε (από την ασίστ του εξαφανισμένου έως εκείνη την ώρα Ριμπερί), δεν έδωσε απλώς έναν τίτλο στην Μπάγερν. Έπλασε μια ποδοσφαιρική ιστορία, από αυτά τα παραμύθια των γηπέδων που απολαμβάνει κανείς να θυμάται και να διηγείται τα επόμενα χρόνια…
Ο 29χρονος Ολλανδός δεν είναι πλέον o “λούζερ”, όπως δικαίως χαρακτηρίστηκε με όσα είχε πάθει τα τελευταία χρόνια.
Είχε φτάσει σε τρεις τελικούς Τσάμπιονς Λιγκ, σε τελικό Παγκοσμίου Κυπέλλου και δεν είχε καταφέρει να είναι ποτέ αγκαλιά με το τρόπαιο. Το ξέσπασμά του χαρισματικού ποδοσφαιριστή ήταν δικαιολογημένο όταν πλάσαρε τον γκολκίπερ της Ντόρμουντ κι όταν σήκωσε την κούπα, λίγο αργότερα.
Είχαν προηγηθεί πολλά:
Ως παίκτης της Τσέλσι είχε χάσει από την Λίβερπουλ στον ημιτελικό του 2005 και δυο χρόνια μετά πάλι είχε αποκλειστεί από την Λίβερπουλ πριν από τον τελικό, χάνοντας ο ίδιος πέναλτι στη διαδικασία της ρώσικης ρουλέτας.
Στη διετία 2010-2012 πήρε μέρος σε τέσσερις τελικούς και τους έχασε όλους! Το Μουντιάλ της Ν. Αφρικής, στον τελικό της Ολλανδίας με την Ισπανία. Δύο τελικούς Τσάμπιονς Λιγκ με την Μπάγερν, τον περσινό – εντός Μονάχου, μαλιστα – κόντρα στην Τσέλσι και με δικό του χαμένο πέναλτι στην παράταση, νικημένος από τον Τσεχ. Μέσα σ΄όλα, ήττα και στον τελικό του γερμανικού Κυπέλλου!
Στα 29 χρόνια του, ο Άριεν Ρόμπεν θα έχει μπροστά του κι άλλες ευκαιρίες για μεγάλους τελικούς και τρόπαια. Αλλά αν έφευγε με κατεβασμένο κεφάλι και από το Γουέμπλει, το βράδυ του Σαββάτου, το πιθανότερο θα ήταν η ψυχολογική του κατάρρευση. Πριν από το χρυσό γκολ του, είχε αποτύχει σε τρεις φάσεις να σκοράρει από πλεονεκτική θέση.
Αντί για την καταστροφή, το ταλέντο του, η φόρμα του και ο Θεός του ποδοσφαίρου, έδωσαν στον Ολλανδό σούπερ σταρ αυτό που του άξιζε. Ο Ρόμπεν άφησε στο Λονδίνο την ταμπέλα του χαμένου και έφυγε με το πρώτο διεθνές τρόπαιο της καριέρας του.
