Με τις επερχόμενες πρόωρες εκλογές κλείνει μια κυβερνητική περίοδος με πολλές εντάσεις και ανησυχίες. Κοιτάζοντας τα ψηφοδέλτια των κομμάτων ο ψηφοφόρος που εκτός από το κόμμα ενδιαφέρεται και για το πρόσωπο που θα στηρίξει, προσπαθεί να κάνει απολογισμό βλέποντας τις λίστες των ονομάτων.
Διαβάζοντας με προσοχή το ψηφοδέλτιο της Νέας Δημοκρατίας στην Β’ Αθηνών δεν μπορεί το μάτι να μην ξεχωρίσει το Βαγγέλη Μεϊμαράκη. Σε μία από τις πιο πολωμένες κυβερνητικές περιόδους μετά τη μεταπολίτευση, ο κ Μεϊμαράκης κράτησε το πολιτικό επίπεδο ψηλά και υπηρέτησε τους θεσμούς, τιμώντας το καθήκον του και το αξίωμά του ως προέδρου της Βουλής.
Ακόμη και όταν το όνομά του ενεπλέχθη σε υπόθεση «μαύρου χρήματος» από την οποία αθωώθηκε πανηγυρικά, ο ίδιος είχε ζητήσει να καλυφθούν τα καθήκοντά του ως προέδρου της Βουλής, από τους αντιπροέδρους της Βουλής, προκειμένου να προστατέψει το κύρος του θεσμού, επιστρέφοντας με το κεφάλι ψηλά μία περίπου εβδομάδα αργότερα.
Ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης στάθηκε στο πλευρό της κυβέρνησης όλο αυτό το διάστημα των δυόμισι χρόνων και των σκληρών διαπραγματεύσεων, αλλά δε δίστασε να κάνει κριτική και να μιλήσει ειλικρινά, καταλογίζοντας βιασύνη και προχειρότητα στο σχεδιασμό του προγράμματος σταθερότητας στις αρχές του 2014. Τότε υπενθύμισε σε επιτρόπους ευρωπαϊκών υποθέσεων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, ότι χρέος όλων είναι να «αποδείξουμε ότι η κρίση αποτέλεσε αφορμή για να διορθωθούν λάθη και παραλείψεις και να αναδείξουμε, ότι από τη δοκιμασία αυτή η Ευρώπη βγαίνει δημοκρατικότερη», καταδεικνύοντας λάθη της τρόικας.
Όταν η ψήφιση του μεταναστευτικού νομοσχεδίου αντιμετώπισε δυσκολίες και η δημόσια εικόνα της Νέας Δημοκρατίας χτυπήθηκε από την υπόθεση Μπαλτάκου, χρειάστηκε ένα μέλος της παράταξης να επαναφέρει το φλέγον ζήτημα του μεταναστευτικού και να υποστηρίξει τους νομοθετικούς θεσμούς της Βουλής. Τον Απρίλιο του 2014 ο κ Μεϊμαράκης άνοιξε εκ νέου το ζήτημα του μεταναστευτικού που είχε παγώσει μεταφέροντας το πλαίσιο από τις συνομιλίες των προέδρων της Ευρωπαϊκής Ένωσης όπου προήδρευσε, βάζοντας τις αρχές «της αλληλεγγύης, της συνυπευθυνότητας και του σεβασμού των θεμελιωδών δικαιωμάτων και της αξιοπρέπειας του ανθρώπου» ως γνώμονα για τη διευκόλυνση της νόμιμης μετανάστευσης και της συνεργασίες με τρίτες χώρες, αλλά βέβαια και τον περιορισμό της ανεξέλεγκτης μετανάστευσης.
Καλά τα παραπάνω, όμως αυτό που πραγματικά ξεχώρισε τον πρόεδρο της Βουλής, όχι μόνο ανάμεσα στους υποστηριχτές της κυβέρνησης αλλά και των άλλων κομμάτων ήταν η πρωτοβουλία που πήρε να καταθέσει στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, την πρότασή του για ένα μίνιμουμ συνεννόησης όλων των κομμάτων στο πρόσωπο του νέου Προέδρου της Δημοκρατίας και συμφωνία για ημερομηνία εκλογών. Σε μια φάση που κυβέρνηση και ΣΥΡΙΖΑ είχαν δημιουργήσει μια πόλωση που έσερνε τη χώρα σε εκλογές, ο πρόεδρος της Βουλής ανέλαβε τις ευθύνες που του αναλογούσαν και έκανε μια πρόταση σύγκλισης των δύο πλευρών. Εν πολλοίς το γεγονός ότι σήμερα βρισκόμαστε μπροστά σε πρόωρες κάλπες, παρά τη θέληση της πλειοψηφίας του κόσμου, είναι αποτέλεσμα της μη αξιοποίησης της πρότασης που ο κ Μεϊμαράκης έκανε τον προηγούμενο μήνα.
Σε κάθε περίπτωση όμως ο απολογισμός για έναν βουλευτή δεν αρκεί για να τον ψηφίσεις, αν παίρνεις την υπόθεση των εκλογών σοβαρά. Είναι σημαντικός και ο ρόλος που ο βουλευτής αυτός θα έρθει να διαδραματίσει στη νέα Βουλή. Και η αλήθεια είναι ότι στο ψηφοδέλτιο της ΝΔ στη Β’ Αθηνών, το όνομα του Βαγγέλη Μεϊμαράκη ξεχωρίζει. Όχι μόνο για τα παραπάνω αλλά και για το ρόλο που παίζει μέσα στο κόμμα, έχοντας ισχυρό λαϊκό έρεισμα στη βάση της Νέας Δημοκρατίας και εγγυώμενος τη σταθερότητα στη γαλάζια παράταξη, που ταλανίστηκε σοβαρά από επιλογές στελεχών της αλλά και τη δύσκολη προηγούμενη περίοδο διακυβέρνησης.
