Γράφει ο Σπύρος Ριζόπουλος
Follow @Sp_Rizopoulos
Στην αρχαία Αθήνα εξόρισαν κάποτε τον Αριστείδη γιατί βαρέθηκαν να ακούνε πως ήταν «δίκαιος». Κάπως έτσι μοιάζει και η επιχειρηματολογία του αναπληρωτή υπουργού Προστασίας του Πολίτη Νίκου Τόσκα για την καρατόμηση του Σφακιανάκη από τη Δίωξη του Ηλεκτρονικού Εγκλήματος. Βγήκε να υποστηρίξει μια απόφαση που ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων με το γελοίο επιχείρημα πως ο Σφακιανάκης έκανε καλές δημόσιες σχέσεις και είχε μεγάλη προσωπική προβολή!
Αν ο Τόσκας είχε μισό γραμμάριο πολιτικής ευφυΐας θα έπρεπε να βρει κάτι πολύ πιο πειστικό για να δικαιολογήσει την καρατόμηση του Σφακιανάκη. Διότι το να τον κατηγορεί πως έκανε δημόσιες σχέσεις γιατί έβγαινε στα κανάλια, πήγαινε και μιλούσε σε σχολεία, συλλόγους και φορείς, παντού σε όλη την Ελλάδα, όχι μόνο δεν είναι κάτι άξιο κατάκρισης αλλά μάλλον επιβράβευσης. Μα ακριβώς αυτή δεν ήταν η δουλειά του; Ο Τόσκας – άσχετα αν το κατάλαβε ή όχι – βγήκε να μας πει πως «έφαγε» τον Σφακιανάκη γιατί έκανε σωστά τη δουλειά του!
Ευθύνη της αστυνομίας δεν είναι μόνον η καταστολή αλλά και η πρόληψη του εγκλήματος. Και η πρόληψη θέλει ενημέρωση, θέλει συζήτηση, θέλει να απαντηθούν απορίες. Δεν ξέρω αν ο κ. Τόσκας πιστεύει πως ζει σε μια κοινωνία αποφοίτων του ΜΙΤ που τα ξέρουν όλα για το διαδίκτυο και τις ηλεκτρονικές επικοινωνίες, οπότε θεώρησε και περιττό όλο αυτό το έργο του Σφακιανάκη. Προφανώς όμως ζει στο κόσμο του και δεν έχει απολύτως καμία επαφή με την πραγματικότητα για να αντιληφθεί την χρησιμότητα του να έχεις έναν «επικοινωνιακό» ανώτατο αξιωματικό της αστυνομίας που να μπορεί να περνάει το μήνυμα της πρόληψης για έναν τομέα που γίνεται όλο και πιο επικίνδυνος με την εξέλιξη της τεχνολογίας.
Νομίζω πως σε αυτή την κυβέρνηση έχουν αρχίσει να χάνουν τελείως το μέτρο, κατά το γνωστό «μωραίνει Κύριος ον βούλεται απολέσαι». Η αντίληψη που κυριαρχεί θέλει την ενημέρωση, την επικοινωνία και τις δημόσιες σχέσεις στην παρανομία. Όλα αυτά τα θεωρούν άχρηστα και περιττά, όταν δεν θα ελέγχουν οι ίδιοι. Η ίδια ακριβώς φιλοσοφία βρίσκεται πίσω και από το ζήτημα των τεσσάρων τηλεοπτικών αδειών. Αν δεν μοιάζουν όλα τα μέσα με την Αυγή και την ΕΡΤ, τότε κατά την κυβέρνηση δεν έχουν λόγο να υπάρχουν. Αν δεν προωθείται η κυβερνητική προπαγάνδα, τότε δεν χρειάζονται ούτε δημόσιες σχέσεις, ούτε προβολή, ούτε ενημέρωση, ούτε πρόληψη, ούτε τίποτα.
Άσχετα με την εξέλιξη της υπόθεσης Σφακιανάκη, τα μηνύματα που εκπέμπει η κυβέρνηση στον ευαίσθητο χώρο της ενημέρωσης και της επικοινωνίας δεν είναι καλά. Ξεπερνάει εύκολα την «κόκκινη γραμμή» που διαχωρίζει τον δημοκρατικό πλαίσιο από την αυταρχική επιβολή. Η αντίληψη πως «η αλήθεια είναι μία και είναι η δική μας» δεν διαφέρει και πολύ από τον φανατικό ισλαμιστή που λέει αφού υπάρχει το Κοράνι όλα τα υπόλοιπα βιβλία είναι άχρηστα και να τα κάψουμε.
Ο κατήφορος του αυταρχισμού είναι ολισθηρός και η κυβέρνηση θα πρέπει να προσέξει περισσότερο τη συμπεριφορά της στα ζητήματα του πλουραλισμού. Ξέρω είναι δύσκολο για ανθρώπους που έχουν γαλουχηθεί μέσα στο «μεγάλο σχολείο» της ΚΝΕ να αποδεχθούν εύκολα την ύπαρξη και άλλων απόψεων πέραν των δικών τους, αλλά αφού διεκδίκησαν και ανέλαβαν τις τύχες αυτής της χώρας, όσο πιο γρήγορα ξεχάσουν αυτά που έμαθαν, τόσο το καλύτερο και γι αυτούς και για τη χώρα.
