«Ποιος κρατάει έξω από τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας την DEUTSCHE AEOLIA, κύριε Σαμαρά;» Με αυτά τα λόγια ξεκίνησαν οι αναφορές του κ. Τσίπρα στη Βουλή για την υποτιθέμενη επένδυση της DEUTSCHE AEOLIA σε αιολικά πάρκα που πρόκειται να εγκατασταθούν στην Αρκαδία και τη Λακωνία και που η κυβέρνηση δεν την προωθεί, επειδή προωθεί επενδύσεις «κολλητών» και «διαπλεκόμενων», όπως τόνιζε ο ίδιος.
Δεν θα μείνουμε στο πρωτοφανές γεγονός της (εργολαβικής;) προώθησης μιας επιχειρηματικής – κερδοσκοπικής κίνησης κάποιας εταιρείας εκ μέρους | αρχηγού πολιτικού κόμματος από το βήμα της Βουλής. Ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ πήρε τις απαντήσεις του από τους επόμενους αγορητές και ο απλός πολίτης μπορεί να βγάλει τα συμπεράσματα του για το «άδολο» των αναφορών του.
Στο σημείο που θέλουμε να μείνουμε, είναι τι είδους προσλαμβάνουσες έχει ο Τσίπρας, αλλά και άλλοι πολιτικοί, για τη βαρύτητα που έχουν οι επενδύσεις στις διάφορες μορφές τους, ως προς αυτό που πρέπει να είναι το ζητούμενο. Δηλαδή παραγωγή προστιθέμενης αξίας, μόνιμες θέσεις εργασίας, προώθηση της γνώσης, προώθηση της καινοτομίας.
Ας δούμε λοιπόν τι σημαίνει μία επένδυση σε αιολικά. Κατ΄αρχήν, παράγει ηλεκτρικό ρεύμα. Ευτυχώς ή δυστυχώς, ανάλογα από τη σκοπιά που το βλέπει κανείς, το ηλεκτρικό στην παρούσα συγκυρία τουλάχιστον, δεν μας λείπει. Έχουμε υπερεπάρκεια. Παράγει καθαρό ρεύμα, αν και λίγο ακριβό. Σύμφωνοι, αρκεί όλοι να συμφωνούμε ότι αξίζει τον κόπο να το πληρώνουμε ακριβότερα. Τι άλλο προσφέρει; Θέσεις εργασίας στη φάση της κατασκευής. Μόνιμες θέσεις εργασίας και υπεραξία, προσφέρει στον προμηθευτή του εξοπλισμού. Ο τελευταίος από την υπεραξία χρηματοδοτεί και την παραγωγή καινοτομίας, την οποία στη συνέχεια πουλάει στους πελάτες του.
Ερώτημα. Πόσες οι μόνιμες θέσεις εργασίας που συντηρεί ένα αιολικό πάρκο; Οι άνθρωποι που πουλούν και συντηρούν τις ανεμογεννήτριες, λένε ότι κάθε 8-20 μεγαβάτ, ανάλογα με το μέγεθος των ανεμογεννητριών που απαρτίζουν το αιολικό πάρκο, δικαιολογούν 1 (μία) μόνιμη θέση εργασίας.
Το κόστος για κάθε μεγαβάτ αιολικού, κυμαίνεται μεταξύ 1 και 1,2 εκατομμύρια ευρώ, ανάλογα με τις απαιτήσεις των παρεμβάσεων στον τόπο της εγκατάστασης, το μέγεθος των συνοδευτικών έργων κλπ. Έτσι η εταιρεία DEUTSCHE AEOLIA την οποία ανενδοίαστα πατρονάριζε ο κ. Τσίπρας από το βήμα της Βουλής, για τα 150 μεγαβάτ αιολικών που θέλει να εγκαταστήσει και για τα οποία λέει ότι θα δαπανήσει 200 τόσα εκατομμύρια ευρώ, θα προσφέρει στην καλύτερη περίπτωση 15 μόνιμες θέσεις εργασίας. Μήπως ρώτησε ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ κάποιον που να ξέρει, πόσες θέσεις εργασίας θα δημιουργούνταν, αν τα 200 εκατομμύρια ευρώ επενδύονταν σε κλάδους εντάσεως εργασίας ή εντάσεως γνώσης; Μήπως ρώτησε ποιο το κόστος εκκίνησης για δεκάδες μικρές εταιρείες που ίδρυσαν επιστήμονες και παράγουν γνώση που την πωλούν σε όλο τον κόσμο;
Ποιον όμως να ρωτήσει; Και ποιος από τους παρατρεχάμενους γνωρίζει; Του είπαν λοιπόν για την επένδυση της DEUTSCHE AEOLIA, βρήκε το θέμα «πιασάρικο» για να κάνει αντιπολίτευση και να «παίξει» στα κανάλια της διαπλοκής.
Μόνο που εκτός από την άγνοια για το τι σημαίνει επένδυση, έδειξε και ανεπίτρεπτη άγνοια και επιπολαιότητα ως προς τα πραγματικά στοιχεία των άμεσα ενδιαφερόμενων επιχειρηματιών, που μέσω των ενδιάμεσων του πλάσαραν το θέμα. Γιατί αν έψαχνε, θα έβρισκε μέσα τη διαπλοκή σε όλο της το μεγαλείο.
