Γράφει ο Γεράσιμος Ταυρωπός
Πρώτα συναντήθηκε με τον κ. Μίχαλο και τα επιμελητήρια, δηλαδή με τους μικρομεσαίους. Όπου τα βρήκαν” σε πολλά (τη “σεισάχθεια”, την εναντίωση στην εργαλειοθήκη του ΟΟΣΑ κ.λπ.), αλλά διαφώνησαν σε κάτι σημαντικό: την αύξηση του κατώτατου μισθού στα 751 ευρώ που επαγγέλλεται ο ΣΥΡΙΖΑ.
Ύστερα συναντήθηκε με τον πρόεδρο κ. Θεόδωρο Φέσσα και αντιπροσωπεία του ΣΕΒ. Στη συνάντηση αυτή η εικόνα ήταν αντίστροφη: ο ΣΕΒ δεν ανησυχεί για την αύξηση του κατώτατου μισθού (χωρίς βεβαίως να… ενοχλείται που μειώθηκε) αλλά για τυχόν αναταράξεις στην οικονομία από την ανάσχεση της πορείας των “μεταρρυθμίσεων” ή και από καταστάσεις αστάθειας που μπορεί να προκαλέσει η άνοδος του ΣΥΡΙΖΑ στην κυβερνητική εξουσία.
Ο πρόεδρος του ΣΕΒ ήταν πολύ εύγλωττος στις δηλώσεις του μετά τη συνάντηση: “Δεν μας ενοχλεί η αύξηση του κατώτατου μμισθού στα 751 ευρώ. Εξάλλου, οι επιχειρήσεις που ανήκουν στον ΣΕΒ πληρώνουν ήδη μισθούς υψηλότερους από τα 751 ευρώ”…
Ο κύκλος των συναντήσεων έκλεισε με τον πρόεδρο και αντιπροσωπεία της ΓΣΕΕ. Ο κ. Παναγόπουλος και η ΓΣΕΕ δεν -όπως ήταν αναμενόμενο- συμφώνησαν με τις προγραμματικές δεσμεύσεις του ΣΥΡΙΖΑ για αύξηση του κατώτατου μισθού, επαναφορά των συλλογικών συμβάσεων κ.λπ. Έθεσαν όμως και μία θέση που φαίνεται αλλά δεν είναι “ευκολοχώνευτη” από την ηγεσία του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης: να λειτουργήσει το Δημόσιο σαν “εργοδότης τελευταίας καταφυγής”, που σε απλά ελληνικά σημαίνει να προχωρήσει σε μαζικές προσλήψεις… “Πρέπει η αύξηση της απασχόλησης να οδηγήσει στην ανάπτυξη κι όχι το αντίθετο”, δήλωσε ο -τροτσκιστής στα νιάτα του- πρόεδρος της ΓΣΕΕ.
Μπορεί αυτό το ζήτημα να χάθηκε, “σαν λεπτομέρεια”, μέσα στο γενικά καλό κλίμα της συνάντησης, αλλά είναι ένα από τα δύσκολα σημεία των συζητήσεων για το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος δηλώνει σαφώς ότι θα ανακόψει τις διαθεσιμότητες και απολύσεις στο Δημόσιο, αλλά όχι και ότι θα κάνει μαζικές προσλήψεις…
Ποια συμπεράσματα βγαίνoυν από τον κύκλο των συναντήσεων της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ με τις “παραγωγικές τάξεις”; Πρώτο, ότι οι αντιφάσεις στο “τρίγωνο” ΣΕΒ – μικρομεσαίοι – ΓΣΕΕ είναι πρόδηλες, παρόλο που η θέση του ΣΥΡΙΖΑ ως αξιωματικής αντιπολίτευσης και ο χαρακτήρας των συναντήσεων επιτρέπουν πολλή διπλωματική ευγένεια. Δεύτερο, ότι αυτές οι αντιφάσεις συναντούν τις προγραμματικές αντιφάσεις του ίδιου του ΣΥΡΙΖΑ.
Και είναι βέβαιο πως εάν και όταν περάσουμε από τις εξαγγελίες από τη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης στην “εφαρμοσμένη” πολιτική από τη θέση της κυβέρνησης, αυτές οι δύο κατηγορίες αντιφάσεων θα περιπλακούν και θα ενταθούν. Αν μη τι άλλο, γιατί παρά την… εξαγγελία του μακαρίτη του Λάσκαρη, η ταξική πάλη δεν έχει καταργηθεί και οι εντάσεις των διαφορετικών συμφερόντων και στοχεύσεων στο πλαίσιο των “παραγωγικών τάξεων” δεν μπορούν να κρυφτούν…
