Γράφει ο Σπύρος Ριζόπουλος
Follow @Sp_Rizopoulos
Ο Αλέξης Τσίπρας με το χθεσινό διάγγελμά του υποσχέθηκε πως θα αφήσει λεφτά κάτω από το χριστουγεννιάτικο δέντρο σε 1,6 εκατομμύρια χαμηλοσυνταξιούχους. Κάτι σαν 13η σύνταξη δηλαδή, η οποία θα στοιχίσει στα δημόσια ταμεία 670 εκατομμύρια ευρώ, τα οποία προέρχονται από «την υπεραπόδοση των εσόδων τη χρονιά που φεύγει», όπως είπε ο πρωθυπουργός καθώς υπερκαλύφθηκε στο διπλάσιο ο στόχος για το πρωτογενές πλεόνασμα.
Ο Τσίπρας ασφαλώς διαβάζει τις δημοσκοπήσεις και βλέπει τη μεγάλη φθορά που έχει υποστεί σε μεγάλα τμήματα της κοινής γνώμης, στα οποία ο ΣΥΡΙΖΑ είχε επενδύσει εκλογικά στις προηγούμενες αναμετρήσεις. Μεταξύ αυτών ασφαλώς και οι χαμηλοσυνταξιούχοι. Συνεπώς ο Τσίπρας επιχειρεί μια επικοινωνιακή φυγή προς τα εμπρός, προκειμένου να ξανακερδίσει τα κοινά του.
Η ΝΔ αντέδρασε με μια ανακοίνωση που λέει πως «ο Τσίπρας είναι πανικόβλητος και κοροϊδεύει τους συνταξιούχους» και προσθέτει τα γνωστά περί απερχόμενου πρωθυπουργού, εκλογές τώρα, «φύγετε», κλπ. Σαν μια πρώτη αντιπολιτευτική αντίδραση την κατανοώ, ωστόσο πρέπει να γίνουν μερικές ουσιαστικές – κατά τη γνώμη μου πάντα – επισημάνσεις.
Πρώτον, το αν ο Τσίπρας κοροϊδεύει θα φανεί. Σε λίγες μέρες θα πρέπει οι χαμηλοσυνταξιούχοι να δουν στους τραπεζικούς λογαριασμούς τους το βοήθημα που τους αναλογεί. Τώρα το ποιο ακριβώς θα είναι το κοινωνικό όφελος από αυτή την απόφαση είναι λίγο πολύ προδιαγεγραμμένο. Ο χαμηλοσυνταξιούχος δεν θα σωθεί, ούτε θα ζήσει καλύτερα με μερικά ευρώ παραπάνω για ένα μήνα.
Ίσως και να μην τον πολυενδιαφέρει, ιδίως όσοι είναι προχωρημένης ηλικίας, βλέπουν το φως του τούνελ κι αναρωτιούνται αν πίσω βρίσκεται ο Βελζεβούλ ή ο Άγιος Πέτρος. Γι αυτό και πιστεύω πως οι «τελικοί ωφελούμενοι» θα είναι ο Μουστάκας (αν τα εγγόνια τους είναι μικρά), τα Μικέλ (αν είναι λίγο μεγαλύτερα) και τίποτα σκυλάδικα, ειδικά στις περιπτώσεις εγγονών «ξέκολλων» με τα φουστάκια ανεβασμένα στον αφαλό. Αλλά αυτό είναι το «χριστουγεννιάτικο πνεύμα» σε μια παρακμασμένη και παραιτημένη χώρα όπως η Ελλάδα.
Αυτά λοιπόν σκέφτεται και κάνει ο Τσίπρας. Και η ΝΔ απέναντι σε όλα αυτά λέει «φύγετε» και πως όταν έρθει εκείνη θα δούμε ένα «άλλο» μείγμα πολιτικής. Αλλά αυτό το «μείγμα» δεν μπορεί να το κρατάει μυστικό να μην το κλέψουνε… Και το σημειώνω αυτό διότι χθες ο νεοδημοκράτης αλλά και κάθε καλοπροαίρετος πολίτης που αναζητάει μια εναλλακτική στα σημερινά διαχειριστικά αδιέξοδα, δεν κατάλαβε τίποτα καινούργιο από την ανακοίνωση της ΝΔ. Ήταν απλά μια βαρετή επανάληψη.
Φοβάμαι πως στη ΝΔ δεν έχουν συνειδητοποιήσει το κατεπείγον της επεξεργασίας προτάσεων εφαρμόσιμης πολιτικής. Όποτε κι αν γίνουν εκλογές, ο χρόνος ανοχής προς τη ΝΔ θα έχει τελειώσει όχι σε 100 μέρες αλλά τη στιγμή της ψήφου. Πρόσφατα είχα και προσωπική εμπειρία επί του θέματος καθώς θέτοντας μια ερώτηση στον κ. Σκρέκα στο συνέδριο του Economist, πήρα ως απάντηση «το πρόγραμμά μας ετοιμάζεται».
Αν κρίνουμε δημοσκοπικά, η ΝΔ θα κερδίσει στις εκλογές αλλά το σημαντικό δεν είναι αυτό. Το σημαντικό είναι να κερδίσει στη διακυβέρνηση. Που σημαίνει πως θα πρέπει να έχει έτοιμα σχέδια για αποφάσεις που θα πρέπει να ξεκινήσουν να εφαρμόζονται από το επόμενο λεπτό της ορκωμοσίας. Κι ενώ η ραγδαία φθορά της κυβέρνησης φέρνει όλο και πιο κοντά στην εξουσία τη ΝΔ, το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης ακόμη «μετεωρίζεται».
Τη δική μου αντιπρόταση θα τη γράψω τη Δευτέρα. Αλλά δεν είμαι εγώ αυτός που θα κληθεί να κυβερνήσει. Η ΝΔ είναι. Αυτή είναι που πρέπει να μιλήσει και να πει καθαρά τι θα έκανε εκείνη αν της περίσσευαν 670 εκατομμύρια ευρώ. Αυτό σημαίνει έχω σχέδιο, αυτό σημαίνει έχω «άλλο» μείγμα πολιτικής, αυτό σημαίνει σου δείχνω πως η δική μου πολιτική θα φέρει αποτελέσματα και δεν θα καταλήξει το όφελος στα… Μικελ.
Ελπίζω να καταλάβουν γρήγορα εκεί στο Μοσχάτο – αν και με το timing όλο το πολιτικό σύστημα έχει κακή σχέση – πως αυτή η αδυναμία αρχίζει να συζητιέται και θα πρέπει να την υπερβούν. Έτσι θα κυβερνήσουν σωστά, υπό την αφόρητη πίεση των καταστάσεων που θα κληθούν να αντιμετωπίσουν.
