Γράφει ο Γεράσιμος Ταυρωπός
Στην Ελλάδα, η ώρα που ο πρωθυπουργός αναγκάζεται να κάνει τον πρώτο του ανασχηματισμό δεν είναι ποτέ τυχαία. Στις περισσότερες των περιπτώσεων, οι ανασχηματισμοί είναι καθαρά πολιτικοί και γίνονται για να πάρει πολιτική «ανάσα» η κυβέρνηση και να αντισταθμίσει πολιτική φθορά ή πολιτικά αδιέξοδα που έχουν γίνει πιεστικά. Δεν είναι λοιπόν καθόλου τυχαίο που ο επικείμενος ανασχηματισμός της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ συνδυάζεται με μια εμφανή «νευρικότητα» στις κορυφές της κυβέρνησης.
Ποιος θα είναι ο ρόλος αυτού του ανασχηματισμού; Πρωτευόντως, να «ομοιογενοποιήσει» την κυβέρνηση και να την κάνει πιο «ανθεκτική», ώστε να βγάλει πέρα το δύσκολο και κρίσιμο πρότζεκτ της δεύτερης αξιολόγησης. Δευτερευόντως, να δώσει νέο «αέρα» στη διαχείριση κρίσιμων κυβερνητικών χαρτοφυλακίων.
Όπως έδειξε και με την παρουσία του στη ΔΕΘ, ο κ. Τσίπρας είναι αποφασισμένος να κάνει την αποφασιστική και οριστική μετατόπιση στο συστημικό ρεαλισμό. Μεταξύ άλλων, η σύνοδος των «7» του ευρωπαϊκού Νότου είχε και μια διάσταση που διέφυγε της προσοχής: τη «νομιμοποίηση» του «αρραβώνα» με την ευρωπαϊκή Σοσιαλδημοκρατία των Ολάντ, Ρέντσι και Σουλτς. Αυτή η μετατόπιση από το πολιτικό στάτους της Ριζοσπαστικής Αριστεράς στο πολιτικό στάτους της Σοσιαλδημοκρατίας θα είναι το βαθύτερο «νόημα» τόσο του ανασχηματισμού όσο και του συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ τον Οκτώβριο.
Στο πλαίσιο αυτό και σύμφωνα με τις δικές μας πληροφορίες: Δεν υπάρχει ζήτημα προβλήματος στις σχέσεις του κ. Τσίπρα με τον κ. Νίκο Παππά. Οι δύο άνδρες είναι αδύνατον, να «χωρίσουν» πολιτικά. Αντίθετα, υπάρχει ζήτημα με τον Γιάννη Δραγασάκη. Είναι γνωστό ότι ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης προτιμά ο ίδιος να εργάζεται στην «πίσω γραμμή». Αρνήθηκε εξαρχής μια θέση κορυφαίου υπουργικού χαρτοφυλακίου αιχμής – για παράδειγμα, υπουργείο Οικονομικών ή Ανάπτυξης. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι επιθυμεί ένα διακοσμητικό ρόλο. Οι πληροφορίες, λοιπόν, λένε ότι εδώ και ένα διάστημα στην ουσία είναι «άνευ αντικειμένου», αφού το αντικείμενο της αντιπροεδρίας «απορροφήθηκε» από το Μαξίμου…
Είναι γνωστό επίσης ότι ο κ. Δραγασάκης έχει ιδιαίτερη «έφεση» στο να αναμιγνύεται στην τραπεζική πολιτική της κυβέρνησης και ιδιαίτερη αδυναμία στην τύχη της Attica Bank… Ακούγεται, λοιπόν, ότι η βαθιά διεργασία που γίνεται στον τραπεζικό χώρο, με τις νέες διοικήσεις των τραπεζών, τη διαχείριση των «κόκκινων δανείων» κ.λπ., αλλά και οι εξελίξεις γύρω από την Attica Bank, δεν ευνοούν τους σχεδιασμούς του κ. Δραγασάκη, με αποτέλεσμα να υπάρχει πραγματικό πρόβλημα στις σχέσεις του με το Μαξίμου.
Το γεγονός ότι ο κ. Δραγασάκης μίλησε -και είναι γνωστό ότι μιλάει σπανίως και καθόλου τυχαία- τώρα, λίγο πριν τον ανασχηματισμό, λέει πολλά. Θα αποτελούσε περισπασμό της προσοχής από το πραγματικό ζήτημα -τον οποίο δεν απέφυγαν οι σχολιαστές των μίντια- να πιστέψουμε ότι το πρόβλημα είναι το χρέος αυτό καθαυτό. Οι δηλώσεις του κ. Δραγασάκη για το χρέος δεν αφορούσαν το χρέος καθαυτό. Ήταν μια δημόσια έκφραση δυσαρέσκειας για το γεγονός ότι τείνει να γίνει «άνευ αντικειμένου» και επίσης για το γεγονός ότι οι εξελίξεις στον τραπεζικό χώρο δεν ευνοούν -για να το πούμε κομψά- τους δικούς του σχεδιασμούς…
Αλλά το πράγμα δεν σταματάει εδώ. Οι πληροφορίες μας λένε επίσης πως ο πρωθυπουργός είναι αποφασισμένος να «βάλει δύσκολα» στον κ. Δραγασάκη στον επικείμενο ανασχηματισμό. Θα του προτείνει να αναλάβει υπουργείο αιχμής -ωθώντας τον να βγει από το… back office στη front line- και, αν αρνηθεί, θα τον αφήσει εκτός κυβέρνησης!
Σύννεφα επίσης λέγεται ότι υπάρχουν και στις σχέσεις του Μαξίμου με τον κ. Σταθάκη. Σε τέτοιο σημείο ώστε στην πολιτική «πιάτσα» να διαρρέει πως ο δεύτερος δηλώνει οργισμένος πως αυτός «είναι χορτάτος και δεν του χρειάζονται τα υπουργικά χαρτοφυλάκια» και πρόθυμος να «πέσει ηρωικά». Δεν πρέπει να μας διαφύγει ότι ο κ. Σταθάκης επίσης εμπλέκεται, εκ του αντικειμένου του, στις βαθιές διεργασίες του τραπεζικού χώρου, μέσω των «κόκκινων δανείων»…
Το σίγουρο είναι πως ο ανασχηματισμός της κυβέρνησης θα σηματοδοτήσει μια νέα μετατόπιση στη φυσιογνωμία του κυβερνώντος κόμματος προς τον πολιτικό «τόπο» της σοσιαλδημοκρατίας και θα συνοδευτεί από «ανθρωποθυσίες» που θα υπογραμμίζουν αυτή τη μετατόπιση.