Γράφει ο Κωνσταντίνος Μπαλτάς
Μία από τις πιο ενδιαφέρουσες στιγμές στη συνέντευξη που έδωσε ο πρωθυπουργός στον Ν. Χατζηνικολάου, ήταν το σημείο στο οποίο ερωτήθηκε αναφορικά με τις δεσμεύσεις του ΣΥΡΙΖΑ προ των εκλογών, να «σκίσει το μνημόνιο».
Ο Αλέξης Τσίπρας παραδέχθηκε ότι «δεν σκίσαμε με τη μία το μνημόνιο», ωστόσο σημείωσε πως θεωρεί στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, «ευκαιρία για την Ελλάδα να φύγει από τις δεσμεύσεις της προηγούμενης κυβέρνησης.»
Η αλήθεια είναι ότι και ο προηγούμενος πρωθυπουργός είχε αναφερθεί σε σκίσιμο των μνημονίων, «μέρα με τη μέρα, σελίδα τη σελίδα» και όταν ανέλαβε τη διακυβέρνηση αυτό που έκανε ήταν να ενισχύσει το μνημόνιο με ένα νέο, επαχθέστερο. Αναγκαστικά λοιπόν αντιστοιχίσεις γίνονται στην εικόνα της νέας κυβέρνησης με την προηγούμενη που δεν τη συμφέρουν καθόλου. Ίσως σε αυτό να αναφερόταν ο Τσίπρας όταν σημείωσε πως «Θα ήταν εύκολο, με μία υπογραφή να πάμε σε συμφωνία αλλά δεν έχω αυτή τη λαϊκή εντολή.» προσπαθώντας εμμέσως να δηλώσει τη διαφορά του με τον προκάτοχό του Α. Σαμαρά. Άλλωστε ακόμη φαίνεται πως ο Τσίπρας δεν έχει ξεχάσει την «παγίδα» που του έστησε η προηγούμενη κυβέρνηση «σε συνεργασία με άλλα ισχυρά κέντρα όπως αναφέρει» στη λογική της αριστερής παρένθεσης, κάτι που όπως ο ίδιος κατήγγειλε, το θέλει ακόμη. «Καιροφυλακτούν να σκοντάψει η κυβέρνηση και αδιαφορούν αν αυτό θα έχει συνέπειες» ανέφερε ο Α. Τσίπρας.
Πάντως τα πράγματα για την κυβέρνηση είναι σκούρα, παρά την αισιοδοξία για εξεύρεση λύσης που εξέφρασε ο πρωθυπουργός, κρίνοντας από την αποκάλυψη που έκανε, ότι οι δανειστές εμμένουν στο μέιλ Χαρδούβελη. Μπορεί όντως να έχει γίνει πρόοδος αλλά αυτή η επιμονή δείχνει ότι τα λόγια περί «πολιτικής συμφωνίας» που έχει επιτευχθεί που ακούστηκαν από το στόμα της Λαγκάρτν και αξιωματούχων της γερμανικής κυβέρνησης και «την ανάγκη να επικεντρωθούμε στα τεχνικά ζητήματα» είναι ψευδή. Ίσως όμως η στιγμή που οι πιστωτές μας θα δεχθούν να μετακινηθούν από αυτή τη θέση τους, θα είναι και η στιγμή που θα σημειώνεται η νίκη της ελληνικής πλευράς. Συνεπώς έχουμε δουλειά ακόμη.
