Γράφει ο Γεράσιμος Ταυρωπός,
Η σημερινή επίσκεψη του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξη Τσίπρα στο Πεντάγωνο, για συνομιλίες με τον υπουργό Άμυνας Δημήτρη Αβραμόπουλο αλλά και με τη στρατιωτική ηγεσία, είναι σημαδιακή. Ενδεχομένως μάλιστα σηματοδοτεί πολύ περισσότερα και σημαντικότερα απ’ όσα γίνονται αντιληπτά με μια πρώτη ματιά.
Δεν πρόκειται μόνο για την προφανή προσπάθεια του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης να φιλοτεχνήσει το προφίλ του εθνικού ηγέτη. Ούτε μόνο για το γεγονός ότι ο συνομιλητής του, ο Δημήτρης Αβραμόπουλος, έχει δημοσίως υποστηρίξει το σενάριο της κυβέρνησης εθνικής σωτηρίας – που παραπέμπει σε υποχρεωτική αποστρατεία των Σαμαρά – Βενιζέλου στην παρούσα Βουλή. Περισσότερο και απ’ αυτά, που ήδη είναι πολύ σημαντικά, πρόκειται για την επιλογή του Αλέξη Τσίπρα να βάλει δυνατά στην πολιτική του ατζέντα τα λεγόμενα «εθνικά θέματα».
Οι πληροφορίες μας λένε ότι ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ εκτιμά πως η κυβερνητική δυναμική του ΣΥΡΙΖΑ μοιάζει μεν μη αναστρέψιμη, αλλά δεν είναι. Φοβάται το «απρόοπτο», που θα οδηγήσει -με πρωτοβουλία της κυβέρνησης είτε και κέντρων του συστήματος- σε ξαφνική ή και «βίαιη» αλλαγή της πολιτικής ατζέντας. Και το απρόοπτο προσδιορίζεται από το επίθετο «εθνικός»: εθνικοί κίνδυνοι, εθνικά θέματα, εθνική κρίση…
Τι θα γίνει, για παράδειγμα, όταν διαπιστωθεί το πρώτο κρούσμα του ιού Έμπολα σε ελληνικό έδαφος; Πώς θα απαντήσει ο ΣΥΡΙΖΑ στον πανικό που θα εκπέμπουν τα κυβερνητικά μίντια, στην υστερία ενάντια στους μετανάστες που θα σηκώσει η άκρα δεξιά αλλά και ο ακροδεξιός θύλακος μέσα στην ίδια την κυβέρνηση, στην επιτηδευμένη διόγκωση του πανικού ώστε να ξεχαστούν τα βάσανα των μνημονίων μπροστά στο «μεταφυσικό» κίνδυνο της επιδημίας;
Τι θα γίνει αν η γεωπολιτική «καραμπόλα» της Μέσης Ανατολής και της νοτιοανατολικής Μεσογείου, που ήδη αγγίζει επικίνδυνα την Τουρκία, εμπλέξει ξαφνικά και την Ελλάδα; Αν η ένταση με την κυπριακή ΑΟΖ οξυνθεί επικίνδυνα; Αν γίνει κάποιο θερμό επεισόδιο στο Αιγαίο;
Το επιτελείο του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ αφενός έχει αφομοιώσει την πολιτική κουλτούρα περί «βιοπολιτικής της εξουσίας» και αφετέρου μοιάζει έτοιμο για μια επιθετική εμπλοκή του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης στο μέτωπο των εθνικών θεμάτων. Σκεπτόμενο πως «κάλλιο το προλαμβάνειν παρά το θεραπεύειν», δεν θέλει να βρεθεί στη δυσμενή θέση να σύρεται σε αυτό το μέτωπο πίσω από πρωτοβουλίες άλλων δυνάμεων (της κυβέρνησης ή συστημικών κέντρων…) ή να αιφνιδιαστεί από κάποια μείζονα εξέλιξη σε αυτό το μέτωπο.
Όμως αυτή η επιλογή είναι ταυτόχρονα δίκοπο μαχαίρι, για έναν πολύ απλό λόγο: Όταν φιλοτεχνείς το προφίλ της ηγετικής «εθνικής δύναμης», τότε πώς θα αποφύγεις τον εγκλωβισμό σε σενάρια κυβερνήσεων «εθνικής σωτηρίας»;
Διότι εκεί ακριβώς εστιάζονται αυτή τη στιγμή οι προσπάθειες συστημικών κέντρων: να εγκλωβίσουν τον ΣΥΡΙΖΑ σε μια μεταβατική, «ειδικού σκοπού» κυβέρνηση «α λα Παπαδήμος», αλλά αυτή τη φορά με κυρίαρχη την «εθνική» ατζέντα. Και έτσι, «μ’ ένα σμπάρο δυο τρυγόνια», αφενός να ανακόψουν τη δυναμική κυβερνητικής αυτοδυναμίας του ΣΥΡΙΖΑ και αφετέρου να ακρωτηριάσουν τις αντιμνημονιακές αιχμές του προγράμματός του…
Το σίγουρο είναι ότι οι επόμενοι μήνες θα είναι κατακλυσμικοί πολιτικά. Ότι θα επιστρατευτούν όλα τα μέσα σε ένα μεγάλο πολιτικό «ξεκαθάρισμα», με όλα τα εγχώρια και διεθνή κέντρα επί σκηνής. Δεν αποκλείεται να ζήσουμε πολύ σκληρές ή και «αδιανόητες» καταστάσεις.
Προσδεθείτε…
Υ.Γ. Κάποιες «κακές γλώσσες» λένε ότι ίσως η γραμμή του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ για επιθετική εμπλοκή στα εθνικά θέματα συνιστά μια συνειδητή προσπάθεια να ξεπεράσει τους περιορισμούς των εσωκομματικών συσχετισμών αλλάζοντας «πίστα» στην εσωκομματική ατζέντα. Λένε επίσης πως ο ίδιος έχει «προχωρήσει μακριά» στην κατεύθυνση της κυβέρνησης «εθνικής σωτηρίας» και ότι το ραντεβού με τον Αβραμόπουλο είναι ραντεβού με έναν «συνένοχο» σε ένα τέτοιο σχέδιο. Θα μπορούσε να είναι και αυτό μια πτυχή των εκπλήξεων που κρύβει η «περίεργη» συγκυρία που ζούμε; Ο χρόνος θα δείξει…
