Γράφει ο Γεώργιος Γκούσκος*
Παρακολουθώντας το ταξίδι του Αλέξη Τσίπρα στο εξωτερικό, δεν κρύβω ότι μου γεννήθηκε μια ελπίδα…υπό ανατρεπτική αίρεση!! Εννοώ δηλαδή ότι ο νέος Τσίπρας, ο οποίος μίλησε για «νοικοκυραίους», ο οποίος συναντήθηκε με «ορκισμένους εχθρούς» και ο οποίος άντλησε και εξήρε τα αμερικανικά παραδείγματα πολιτικής, ήταν σαφώς ένας διαφορετικός άνθρωπος από τον εν Ελλάδι Αλέξη. Και η ελπίδα γεννήθηκε, διότι θεωρώ ότι στην Ελλάδα πρέπει να γεννηθεί κάτι καινούργιο το οποίο θα σταθεί απέναντι στην παλαιοκομματική και πελατειακή σχέση που ζούμε και μας κατέστρεψε, από της μεταπολιτεύσεως και εντεύθεν. Ο λόγος του ήταν πολύ πιο μετρημένος, χωρίς κορώνες, ενώ ταυτοχρόνως είχε το χρόνο και τη δυνατότητα να εκθέσει αφενός μεν τα στοιχεία της πολιτικής του στα οποία διαφέρει από τους αντιπάλους του, αφετέρου τα σημεία εκείνα στα οποία έσφαλαν οι εταίροι μας με τις επιλογές τους τιμωρητικής αντιμετώπισης του ελληνικού λαού και υφεσιακού μίγματος πολιτικής, στο οποίο για έκτο χρόνο πλέον βυθιζόμαστε.
Η αίρεσή μου είναι ότι η συμπεριφορά αυτή συμβαίνει στο εξωτερικό…. Ο κος Τσίπρας στην Ελλάδα είναι άλλος από τον κο Τσίπρα του εξωτερικού. Στην Ελλάδα, η ρητορική είναι επιθετική και παράλογη, με κορώνες παλαιοκομματικές και με προτάσεις ουτοπικών εμμονών σε συνταγές που θυμίζουν αριστερά του 1980.
Θα σημειώσω την τραγική κατάσταση στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ, την έλλειψη σοβαρότητας και πλάνου, και τις αλλοπρόσαλλες δηλώσεις στελεχών του. Δική μου επιθυμία θα ήταν ο κος Τσίπρας, την ίδια ομιλία να κάνει και εν Ελλάδι και να μην λέει άλλα εντός και άλλα εκτός Ελλάδος. Αν θέλει να τον δούμε σοβαρά, θα πρέπει σταθερά να αρθρώσει τον ίδιο λόγο και στο εσωτερικό της χώρας, για να δείξει ότι με πειθώ καθυποτάσσει τις εσωκομματικές εξαλλοσύνες αφενός και αφετέρου αποτελεί σοβαρή και ρεαλιστική ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΗ επιλογή. Μόνον θετικό για την χώρα θα ήταν κάτι τέτοιο. Με την ίδια πειθώ θα ήθελα να απαντήσει σε φλέγοντα ζητήματα πολιτικής στρατηγικής της επ αύριον, αν ερχόταν η ώρα να αναλάβει τα ηνία της χώρας. Μάλιστα ο ΣΥΡΙΖΑ παραπονείται συχνά για παρερμηνεία και κακόβουλη κριτική των ΜΜΕ και των «παλαιών» κομμάτων, αλλά συνάμα δεν πράττει το αυτονόητο ώστε να τους «κολλήσει» στον τοίχο.
Ας ξεκαθαρίσει την πολιτική του πλατφόρμα, πλήρως και στα επιμέρους: στην ΔΕΠΑ, στο λιμάνι του Πειραιά, στα μνημόνια, τον ΟΤΕ και τη ΔΕΗ κοκ. Τότε δεν θα παρερμηνεύεται κανένα από τα στελέχη του…. Η μήπως ζητώ το ανέφικτο…;;
Αντιθέτως, ο λόγος του ΣΥΡΙΖΑ και του αρχηγού του χαρακτηρίζεται από ακραίες και ανεδαφικές προτάσεις, προτάσεις που και δεν μπορεί και δεν θέλει στην πραγματικότητα να υλοποιήσει (πχ θα προσλάβουμε 150.000 δημόσιους υπαλλήλους, θα επανακρατικοποιήσουμε εταιρείες επανεντάσσοντάς τες στον Δημόσιο Τομέα). Και λέω δεν θέλει να υλοποιήσει, διότι δεν μπορεί να μην γνωρίζει την ζημιά του Δημόσιου και ευρύτερου Δημόσιου Τομέα στην Ελληνική οικονομία τα τελευταία 30 χρόνια, ώστε να συνεχίζει να υπόσχεται και να ενθαρρύνει πρακτικές συνδικαλιστών παλαιάς κοπής. Παρακολουθούσα τον πρόεδρο των τεχνικών της ΜΕΤΡΟ, ο οποίος εξηγούσε τις δυσκολίες της εργασίας των τεχνικών, τις συνθήκες εργασίας, και τους λόγους για τους οποίους πρέπει να υπάρξει ειδική μέριμνα για τέτοιους εργαζομένους. Όταν όμως ερωτήθηκε αν πρέπει από τους ίδιους όρους να επωφεληθούν και οι υπάλληλοι γραφείων, κλητήρες και δεν ξέρω τι άλλο της εταιρείας, δεν τόλμησε να πεί το απλούστατο: ότι η μια εργασία διαφέρει από την άλλη. Έτσι και ο ΣΥΡΙΖΑ και ο κος Τσίπρας, εν Ελλάδι ομιλών (…) ενθαρρύνει κάθε στείρα και παράλογη αντίδραση, και δεν βλέπει ότι αν αύριο κυβερνήσει, θα θερίσει τις θύελλες που έσπειρε!
Ελπίζω λοιπόν ότι η συμπεριφορά στο εξωτερικό του κου Τσίπρα, θα σηματοδοτήσει την στροφή στην ρεαλιστική πολιτική της απλής λογικής, του μέτρου, του common sense, που λένε και οι μορφωμένοι!!! Αν επρόκειτο μόνον για την αναγκαία διγλωσσία προς το εξωτερικό, ώστε να μην φοβηθούν οι δανειστές μας, ενώ στο εσωτερικό συνεχίζουμε την αμετροέπεια της πολιτικής παλαιοκομματικής εκμετάλλευσης, αυτά τα είδαμε ξανά το 1980. Και στο ΝΑΤΟ μείναμε, και στην ΕΟΚ μείναμε, και οι βάσεις μείνανε, και να μαστε εδώ που φτάσαμε, με χρέη για τον επόμενο αιώνα.
Ο κος Τσίπρας πρέπει να μας πει σε σχέση με την κεντροαριστερά, ποια είναι η φιλοδοξία του: Να γίνει νέος Αντρέας, που θα αλώσει την κεντροαριστερά, θα αφήσει την δεξιά 24 χρόνια στην αντιπολίτευση και θα τον πληρώνουμε (και αυτόν) τα επόμενα 30 χρόνια, ή να γίνει κάτι το καινούργιο, με καινούργιο νόημα, καινούργια γλώσσα, καινούργιες ιδέες;
Ελπίζω αλλά δεν το βλέπω… Εσείς;;
Το παρόν αποτελεί αξιολογική κρίση του γράφοντος… Τίποτε παραπάνω….
Υ.Γ.1 Πάντως η «στροφή» του κου Τσίπρα, που αναφέρουν πολλοί, απαιτεί και γνώση της φυγόκεντρου, και όχι μόνον της κεντρομόλου…
* Ο Γεώργιος Γκούσκος είναι Δικηγόρος Παρ’ Αρείω Πάγω, LLM
