Όπως λέει και η Δέσποινα Βανδή «έχει ο καιρός γυρίσματα». Για αυτό και στην πολιτική ειδικά, ισχύει το «ποτέ μη λες ποτέ!». Ποιος θα περίμενε πριν από μερικά χρόνια να κυβερνήσει η ΠΟΛΑΝ τη Νέα Δημοκρατία; Κι όμως έγινε!
Έτσι σήμερα, είτε αρέσει, είτε δεν αρέσει, ο Δημήτρης Σταμάτης είναι «ο εξ απορρήτων» του Αντώνη Σαμαρά και έχει το «πράσινο φως» να μιλάει για λογαριασμό του. Αν και ορισμένοι στη Νέα Δημοκρατία εξακολουθούν να μιλούν με κακεντρέχεια για το πρόσωπο του και να κάνουν απαξιωτικά σχόλια θυμίζοντας ότι δεν κατάφερε να εκλεγεί ούτε Δήμαρχος Καλαμαριάς το 2002, εντούτοις έχει σημασία το γεγονός ότι ο Δημήτρης Σταμάτης καταφέρνει να κερδίζει πολλούς από τους σημερινούς συνομιλητές του.
Το τελευταίο διάστημα έχω βρεθεί σε επιχειρηματικές συζητήσεις στις οποίες οι συμμετέχοντες έχουν μόνον καλά λόγια να πουν για τον Υπουργό Επικρατείας. Είναι από τις λίγες περιπτώσεις για τις οποίες δεν ακούγονται τα συνήθη παράπονα, αντιθέτως πιστώνεται με ειλικρίνεια και εντιμότητα. Κι αυτό τονίζεται ιδιαιτέρως από τις επιχειρηματικές φωνές που άκουσα, διότι ποιος ξέρει τι έχουν αντιμετωπίσει οι άνθρωποι στο παρελθόν!
Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο γράφω το σημερινό άρθρο μεταφέροντας τη θετική γνώμη της αγοράς. Τουλάχιστον αυτή που είχα εγώ την ευκαιρία να αφουγκραστώ σε αρκετές περιπτώσεις. Το να έχει ένας πρωθυπουργός έναν ικανό άνθρωπο δίπλα του παρά εκατό ηλίθιους έχει κρίσιμη σημασία για την επιτυχία του έργου του. Έναν άνθρωπο ο οποίος θα μπορεί να του λύνει και όχι να του δημιουργεί προβλήματα. Σίγουρα ο Δημήτρης Σταμάτης δεν δημιουργεί, το αν καταφέρει και να λύνει, είναι κάτι που θα φανεί σύντομα.
Το κλειδί είναι η εμπιστοσύνη, είναι η εντιμότητα και η πρακτικότητα που θα φέρει αποτελέσματα. Το αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα θα δείξει αν ο Δημήτρης Σταμάτης έχει «τρία στα τρία», οπότε και θα μπορέσει να γίνει πρότυπο του τι πραγματικά σημαίνει Υπουργός Επικρατείας.
ΥΓ1: Όπως έχω γράψει αρκετές φορές, σε αυτό το blog καταθέτω την προσωπική μου άποψη χωρίς φόβο, χωρίς εμπάθεια και χωρίς να προσδοκώ οτιδήποτε. Γράφω αυτό που πιστεύω και μόνον, είτε είναι θετικό, είτε είναι αρνητικό. Όπως δεν έχω απολύτως κανένα πρόβλημα να μιλήσω για τα στραβά και τα λάθη, έτσι δεν έχω πρόβλημα και να αναγνωρίσω ό,τι θετικό πέφτει στην αντίληψή μου. Αυτό θεωρώ δίκαιο, αυτό κάνω κι αφήνω όσους αρνούνται να το πιστέψουν κρίνοντας εξ ιδίων, να «βράζουν στο ζουμί τους».
ΥΓ2: Για να προλάβω πονηρές σκέψεις, όχι τον Δημήτρη Σταμάτη δεν τον βλέπω ως πιθανό πελάτη μου. Έχουμε πολύ διαφορετικές «χημείες» κι αυτό ευτυχώς έχει διαπιστωθεί πολλά χρόνια πριν.
ΥΓ3: Επειδή πάντα υπάρχουν επίδοξοι «συνομωσιολόγοι» για να πουν πως είτε το χθεσινό άρθρο για τον Κεδίκογλου το «έδωσε» ο Σταμάτης, είτε ότι ο Σταμάτης ενοχλήθηκε με το χθεσινό άρθρο για τον Κεδίκογλου, σας βεβαιώνω πως δεν συνέβη ούτε το ένα, ούτε το άλλο. Ούτε τίποτε άλλο σχετικό. Ισχύει στο ακέραιο το ΥΓ1.
