Άρθρο του Νίκου Ι. Νικολόπουλου (*)
Από την πρώτη στιγμή στο θέμα των Σκοπίων τονίζαμε ότι ο συμβιβασμός μαζί τους δεν μπορεί να γίνει, παρά μόνο στη βάση ενός ονόματος το οποίο θα ακυρώνει στα θεμέλια της το ιδεολόγημα του Ψευδό-μακεδονισμού.
Η νέα πρόταση των Σκοπιανών περί Δημοκρατίας της Μακεδονίας του Ίλιντεν είναι η πιο πονηρή από όλες όσες έχουν τεθεί από το 1992 έως σήμερα. Κι αυτό διότι δεν προσδίδει γεωγραφικό, όπως το άνω Μακεδονία ή χρονικό προσδιορισμό, όπως το Νέα Μακεδονία, αλλά ακόμη χειρότερα έναν βαθύτατα και ωμά εθνικιστικό προσδιορισμό στη λέξη Μακεδονία. Κι αυτό διότι η εξέγερση του Ίλιντεν για την Σκοπιανή προπαγάνδα αποτελεί το θεμέλιο λίθο της μυθολογίας τους περί ίδρυσης Μακεδονικού κράτους. Στην πραγματικότητα η εξέγερση του Ίλιντεν ήταν η προσπάθεια της Βουλγαρίας να αποσχίσει τη Μακεδονία από την Οθωμανική Αυτοκρατορία και να την προσαρτήσει. Γι αυτό άλλωστε αποτελεί εθνική εορτή και στη Βουλγαρία!
Πρέπει πάντα να θυμόμαστε ότι μία αποδεκτή ονομασία για την ελληνική πλευρά δεν μπορεί, παρά να τηρεί δύο σημαντικότατες προϋποθέσεις για την ειρήνη και τη συνεργασία:
Α) η ονομασία να μην εμπεριέχει ούτε ψήγμα αλυτρωτισμού και παραχάραξης της Ιστορίας εναντίον άλλης χώρας και
Β) Να αντιπροσωπεύει με δίκαιο τρόπο το εθνοτικό μείγμα των κατοίκων της, δηλαδή το όνομα της χώρας να μην αποκλείει την Αλβανική υπέρ της Σλαβικής κοινότητας.
Η ονομασία με τον εθνικιστικό προσδιορισμό «Μακεδονία του Ίλιντεν» όχι μόνο δεν σέβεται τις δύο αυτές προϋποθέσεις, αλλά αντιθέτως τις ναρκοθετεί, αφού μέσω της δεκαήμερης εξέγερσης του Ίλιντεν το 1903, οι πρόγονοι των Σκοπιανών προσπάθησαν να ανακηρύξουν ανεξάρτητο «Μακεδονικό Κράτος» διεκδικώντας ολόκληρη τη Μακεδονική Γη που τότε βρισκόταν υπό Οθωμανική Διοίκηση.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει για εμάς τους Έλληνες να γνωρίζουμε ότι η τότε ελληνική Κυβέρνηση είχε ταχθεί ενάντια στην εξέγερση του Ίλιντεν, αφού αυτή αποσκοπούσε τελικά στον εκβουλγαρισμό ή το διωγμό των Ελλήνων κατοίκων της. Σύμφωνα με τον Σταμάτη Πεζά, Πρόξενο της Ελλάδας στο υπό Οθωμανική Διοίκηση Μοναστήρι, σε έκθεση του προς τον Έλληνα Πρωθυπουργό το 1902 αναφέρει ότι η επερχόμενη εξέγερση έχει ως στόχο μια αυτόνομη ή ανεξάρτητη Μακεδονία, εκμεταλλευόμενη τις άθλιες συνθήκες ζωής των κατοίκων. Αναφέρει δε, ότι το συμφέρον των Ελλήνων Μακεδόνων είναι η συντριβή του κινήματος αυτού αφού θα ευνοήσει τα Βουλγαρικά συμφέροντα. Ιστορικές πηγές εξάλλου αναφέρουν ότι ανεπίσημα πολλοί έλληνες Μακεδονομάχοι έδρασαν ενάντια στη Σλαβική αυτή εξέγερση, καθότι ήξεραν ότι σε περίπτωση που πετύχει η μοίρα του Ελληνικού πληθυσμού της Μακεδονίας θα ετίθετο σε θανάσιμο κίνδυνο.
Η σημερινή Ελληνική Κυβέρνηση δεν έχει παρά να ανοίξει τα αρχεία του Υπουργείου Εξωτερικών και να διαβάσει όχι την Ιστορία ως παραμύθι, αλλά ως ένα πραγματικό γεγονός που συμβαίνει σήμερα εδώ μπροστά μας! Η Ελληνική Κυβέρνηση πρέπει να κατανοήσει ότι είναι σχεδόν αστείο ένα δεκαήμερο κίνημα πριν 100 χρόνια να κινδυνεύει να την πνίξει. Το Υπουργείο Εξωτερικών της Ελλάδας έχει συνέχεια και οφείλει να σέβεται και να διαφυλάξει τις παρακαταθήκες των Αγώνων των αγνών Ελλήνων που με το αίμα τους προάσπισαν τη Μακεδονία, έτσι ώστε σήμερα να υπάρχουν Έλληνες από την Καστοριά μέχρι τη Δράμα.
Με την πρόταση τους αυτή οι Σκοπιανοί επιβεβαιώνουν όλες τις ανησυχίες μας ότι όχι μόνο δεν έχουν καταλάβει ότι η Ελλάδα δεν είναι εκείνη που έχει πρόβλημα βιωσιμότητας αλλά πολύ χειρότερα επιδεικνύουν απίστευτη ασέβεια και θράσος, λογίζοντας μας ανοιχτά για ανιστόρητους κρετίνους. Θέλω να πιστεύω ότι η Ελληνική Κυβέρνηση όχι μόνο θα απορρίψει τη συγκεκριμένη πρόταση, αλλά θα απεμπλακεί επιτέλους από κάθε συζήτηση ονοματολογίας και διαπραγμάτευσης, όσο οι Σκοπιανοί δεν δείχνουν σαφή δείγματα σοβαρότητας και σεβασμού προς τη χώρα μας.
Ο σεβασμός όμως κερδίζεται δεν δίδεται! Η ελληνική εξωτερική πολιτική δεν μπορεί να αυτοπαγιδεύεται όταν απέναντι της βρίσκονται τα Σκόπια. Δεν υπάρχουν δικαιολογίες γι’ αυτό!
(*) Ο Νίκος Ι. Νικολόπουλος είναι ανεξάρτητος Βουλευτής Ν. Αχαΐας και Πρόεδρος του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος Ελλάδος
