Η είδηση είναι τρομακτική. Σε μια χώρα περίπου 8.000.000 οικονομικά ενεργών πολιτών, το υπουργείο Οικονομικών προχώρησε μέσα στο 2017 σε 1.721.911 κατασχέσεις τραπεζικών λογαριασμών, εις χείρας τρίτων, όπως νομικά ονομάζεται.
Πρόκειται κυρίως για μικρούς οφειλέτες καθώς συνολικά 2.300.000 φορολογούμενοι χρωστάνε στην πλειοψηφία τους ποσά έως 2.000 ευρώ στην Εφορία, και το σύνολο αυτών των χρεών δεν ξεπερνά το 1,5% του συνολικού ποσού των χρεών των φορολογουμένων που πλέον ξεπερνά τα 100 δισ. Ευρώ.
Τα στοιχεία είναι πραγματικά αποκαλυπτικά.
Ποσοστό 87,7% των 3.569.975 οφειλετών, με βασική οφειλή μικρότερη των 5 χιλ. €, διακρατούν το 2,5% (2.519,8 εκ. €) του συνολικού ληξιπρόθεσμου υπολοίπου της 01/01/18,.
Ποσοστό 1% των οφειλετών (40.514 οφειλέτες), με βασική οφειλή μεγαλύτερη των 100 χιλ. €, διακρατούν το 89,2% (89.216,1 εκ. €) του συνολικού ληξιπρόθεσμου υπολοίπου της 01/01/18
Στις ενδιάμεσες κατηγορίες βασικής οφειλής από 5 χιλ. € έως 100 χιλ. €, ποσοστό 11,3% των οφειλετών (458.368 οφειλέτες) διακρατούν το 8,2% (8.234,1 εκ. €) του συνολικού ληξιπρόθεσμου υπολοίπου της 01/01/18.
Προφανώς κανείς δεν υποστηρίζει ότι όποιος οφείλει στην Εφορία δεν πρέπει να πληρώνει τα χρέη του, είτε λίγα είτε πολλά.
Όμως τα τελευταία χρόνια είμαστε μάρτυρες μιας μεγάλης και συνεχούς «αδικίας».
Από τους πραγματικά μεγάλους οφειλέτες την ώρα που στραγγίζεται και εξοντώνεται φορολογικά η μεσαία τάξη εισπράττονται ψίχουλα σε αντίθεση με τους ισχυρισμούς κυβέρνησης περί αναδιανομής.
Στο χαρτοφυλάκιο της Επιχειρησιακής Μονάδας Είσπραξης, περιλαμβάνονταν 3.926 υποθέσεις μεγάλων οφειλετών (με συνολικές οφειλές άνω του 1,5 εκ. €). Από αυτές επιλέχθηκαν βάσει κριτηρίων και ανατέθηκαν στους ελεγκτές 811 υποθέσεις. Από τη λήψη αναγκαστικών μέτρων, οι εισπράξεις ανήλθαν σε 689,8 εκ. ευρώ ενώ μέσα από τις στοχευμένες δράσεις είσπραξης (ανεξαρτήτως οφειλής) της Ε.Μ.ΕΙΣ. εισπράχθηκαν 8,3 εκατ. €.
Επίσης, το ερώτημα που δεν έχει απαντήσει κανείς διαχρονικά είναι πως επιτρέπεται σε έναν επιχειρηματία να δημιουργεί χρέη εκατοντάδων εκατομμυρίων και πως στη συνέχεια… καθαρίζει με μια απλή πτώχευση.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα η περίπτωση Μαρινόπουλος που στη ουσία… ανατίναξε την αγορά στην Ελλάδα αφήνοντας τεράστια χρέη σε προμηθευτές και φυσικά ακόμη μεγαλύτερα στην Εφορία και τα ασφαλιστικά ταμεία.
Και η κυβέρνηση όχι μόνον δεν κατάφερε να κάνει το παραμικρό για να εισπράξει μέρος των οφειλομένων αλλά ταυτοχρόνως ουσιαστικά «υποχρέωσε» μια άλλη υγιή επιχείρηση να φορτωθεί μεγάλο μέρος των χρεών και το σύνολο των εργαζομένων.
Είναι προφανές πως όσο συνεχίζεται στην Ελλάδα αυτή η κατάσταση, όσο η παραοικονομία ανθεί, όσο το μαύρο χρήμα που διακινείται δεν πληρώνει ΦΠΑ, φόρους και ασφαλιστικές εισφορές τόσο η εκάστοτε κυβέρνηση θα υπερφορολογεί και θα κυνηγά αμείλικτα τους μικρούς και τους μεσαίους οφειλέτες.
Το τελικό αποτέλεσμα θα κρίνεται κάθε φορά στην κάλπη. Πάντως κυβέρνηση που κάνει 1,7 εκατ. κατασχέσεις το χρόνο εκλογές δεν κερδίζει.
