Γράφει ο Γεράσιμος Ταυρωπός
H «ώρα της αλήθειας» έρχεται κάθε φορά που οι εκπρόσωποι του «κουαρτέτου» των δανειστών έρχονται στην Αθήνα. Αυτό συμβαίνει και τώρα καθώς άρχισαν οι ουσιαστικές συζητήσεις για το ζήτημα της πρώτης αξιολόγησης του νέου ελληνικού προγράμματος. Είναι πλέον τυπικό στοιχείο της «πολιτικής οικονομίας» της ελληνικής κρίσης, πριν από αυτή την «ώρα της αλήθειας» στην εγχώρια σκηνή να ανεβαίνει μια παράσταση με ελάχιστα στοιχεία ρεαλισμού, που σκοπός της είναι να συσπειρώσει τους εκλογικούς και κομματικούς στρατούς προ της επερχόμενης καταιγίδας.
Στην περίπτωση της πρώτης αξιολόγησης του νέου ελληνικού προγράμματος είχαμε την επανάληψη του «φαινομένου», χωρίς μάλιστα καν κάποια νέα… σκηνοθετικά ευρήματα. Όμως, από τη στιγμή που πάτησαν το πόδι τους στην ελληνική πρωτεύουσα οι εκπρόσωποι των δανειστών, το σκηνικό άλλαξε – και θα αλλάξει ακόμη περισσότερο, έως και «δραματικά», τους επόμενους έναν δυο μήνες μήνες. Μπαίνουμε στη διακεκαυμένη ζώνη των πολιτικών εξελίξεων, για τη σύντομη έλευση της οποίας είχαμε επίσης προειδοποιήσει σε ανύποπτο χρόνο…
«Από μικρό κι από τρελό μαθαίνεις την αλήθεια», λέει η πασίγνωστη ελληνική παροιμία. Και ιδού, την αλήθεια για τις επερχόμενες ραγδαίες πολιτικές εξελίξεις την αποκάλυψε η Ένωση Κεντρώων, που σε ανακοίνωσή της αναφέρει μεταξύ άλλων:
«Τα ψέματα της κυβέρνησης του Σύριζα θα λάβουν τέλος από τη Δευτέρα όπου ξεκινά η πρώτη φάση της διαπραγμάτευσης. Σταδιακά οι μάσκες θα πέσουν και ούτε πλέον οι επικοινωνιολόγοι του κ. Τσίπρα θα μπορέσουν να σώσουν την κατάσταση, διότι οι απαιτήσεις των δανειστών είναι μεγάλες, και είναι μεγάλες διότι ο Σύριζα υπέγραψε τα πάντα το περασμένο καλοκαίρι. Το θέμα είναι τι θα κάνετε τώρα, κ. Τσίπρα; Θα συνεχίσετε να σφυρίζετε αδιάφορα χρησιμοποιώντας τη βαρουφάκειο τακτική ή θα βάλετε τάξη κόβοντας τις αληθινές παθογένειες προς εξοικονόμηση ικανοποιητικού ποσού για το κράτος;»
Ποιες είναι οι «απαιτήσεις των δανειστών»;
Πρώτο, πιο σκληρό Ασφαλιστικό, με σημαντική ,μείωση κύριων συντάξεων από τώρα.
Δεύτερο, διορθωτικά μέτρα για τον προϋπολογισμό του 2016, ύψους τουλάχιστον 1 δισ. ευρώ, αλλά και για τους προϋπολογισμούς της επόμενης τριετίας.
Τρίτο, νέα διαρθρωτικά μέτρα στην αγορά εργασίας (απελευθέρωση απολύσεων).
Τέταρτο, η «αποπολιτικοποίηση» του Δημοσίου (οι δανειστές ενημερώθηκαν και αντιδρούν στις κομματικές προσλήψεις στο Δημόσιο, ενώ θέτουν ζήτημα και ανεξαρτητοποίησης συνολικά του φοροελεγκτικού – φοροεισπρακτικού μηχανισμού!
Σύμφωνα με τη γνωστή πλέον «τελετουργία», το «κουαρτέτο» των δανειστών θα θέσει τις απαιτήσεις του και θα απέλθει διαμηνύοντας ότι θα επανέλθει στην Αθήνα «όταν η κυβέρνηση θα είναι έτοιμη» – δηλαδή όταν τα κρατικά ταμεία θα έχουν «στραγγίξει» πλήρως, κάπου μέσα στον Μάρτιο…
Σε όλα αυτά πρέπει να προσθέσουμε την τεράστια πίεση που ασκεί το ζήτημα των προσφύγων και η απειλή αποβολής της χώρας από τη συνθήκη Σένγκεν. Αυτή η αποβολή μπορεί να αποφευχθεί, αλλά η διαχείριση της απαίτησης για εγκλεισμό εκατοντάδων χιλιάδων μεταναστών στα μεγαλύτερα στρατόπεδα συγκέντρωσης στην ευρωπαϊκή ήπειρο ύστερα από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, είναι πολύ «βαριά» υπόθεση.
Η παρούσα κυβέρνηση θα είχε ίσως κάποιες ελπίδες να επιβιώσει από αυτό τον… Αρμαγεδδώνα αν δεν υπήρχε η τεράστια πίεση που ασκούν στους βουλευτές και το πολιτικό προσωπικό του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΛ οι κινητοποιήσεις των αγροτών και των επιστημονικών κλάδων (δικηγόροι, μηχανικοί). Με τις κινητοποιήσεις να προσλαμβάνουν τέτοια δυναμική, το κλίμα να γίνεται εξαιρετικά εχθρικό για τα κυβερνητικά στελέχη (ιδιαίτερα στην επαρχία) και ταυτόχρονα το πολιτικό κλίμα να «βαραίνει» κάνοντας πιο «θολές» τις προοπτικές του παρόντος κυβερνητικού συνασπισμού, οι κίνδυνοι αυξάνονται κατακόρυφα.
Σύμφωνα με τις πληροφορίες μας, ο αριθμός των βουλευτών που αποδεικνύονται επικίνδυνα «ευαίσθητοι» σε αυτές τις πιέσεις και τα «μηνύματα» ξεπερνά κατά πολύ τον αριθμό των 10 (πληροφορίες που δεν μπορέσαμε να διασταυρώσουμε τους ανεβάζουν σε πάνω από 20!). Οι… προληπτικές δηλώσεις του Αλέκου Φλαμπουράρη εναντίον βουλευτών που πιθανόν δεν θα ψηφίσουν τα μέτρα στη Βουλή είναι μια έμμεση πλην σαφέστατη επιβεβαίωση αυτών των πληροφοριών.
Στο επιτελείο του Μαξίμου οι τελικές εκτιμήσεις για τις διαθέσεις στο στρατόπεδο των δανειστών είναι πολύ ανησυχητικές. Οι δανειστές θεωρούν ότι η έκτακτη μεταβατική περίοδος στην οποία ο Αλέξης Τσίπρας ήταν απαραίτητος έχει παρέλθει και άρα δεν είναι διαθέσιμοι να κάνουν οποιουδήποτε είδους «πολιτικό μασάζ»…
Με αυτά τα δεδομένα, η κυβέρνηση αντιμετωπίζει άμεσα κίνδυνο επιβίωσης με δύο μορφές: Να δημιουργηθούν συνθήκες νέας εθνικής κρίσης που θα «καταπιούν» την παρούσα κυβέρνηση και θα πάμε είτε σε κυβέρνηση «εθνικής ενότητας» με συμμετοχή του ΣΥΡΙΖΑ αλλά όχι στον πρωταγωνιστικό ρόλο είτε και «ρεβανσιστική» ανατροπή της κυβέρνησης με στόχο να «τελειώσουν» τον Αλέξη Τσίπρα και τον ΣΥΡΙΖΑ.
Ήδη οι πιο επιθετικοί κύκλοι του εγχώριου και διεθνούς συστήματος στέλνουν μηνύματα στο Μαξίμου να ξεχάσει τον «έντιμο συμβιβασμό» και να συμφιλιωθεί με την ιδέα της «έντιμης αποχώρησης» από την κυβερνητική εξουσία…
Ωστόσο, στο επιτελείο του Μαξίμου δεν συζητούν καν την προοπτική της αποχώρηση από την κυβερνητική εξουσία χωρίς μάχη που θα εξασφαλίζει τουλάχιστον ένα «αύριο» για τον Αλέξη Τσίπρα και τον ΣΥΡΙΖΑ. Γι’ αυτό, αν πολύ σύντομα ο Αλέξης Τσίπρας εκτιμήσει ότι οι δανειστές επιμένουν μέχρι τέλους στην επιθετική τακτική και ότι η κυβέρνησή του δεν μπορεί να αντέξει το crash test, θα πάει σε εκλογές με νέο, αναλογικότερο εκλογικό νόμο.
Και… γαία πυρί μιχθήτω…
