Γράφει ο Δημήτρης Κατσαρός
Ποιοι είναι οι φόβοι του Σαμαρά που τον κάνουν να μην επιθυμεί συναίνεση, τόσο όσο και ο Τσίπρας;
Χωρίς να εκφράζει επισήμως την Κουμουνδούρου, αλλά ανεπισήμως μπορούμε να πιστεύουμε ότι οι απόψεις ταυτίζονται, ο διευθυντής της ‘Αυγής’, Νίκος Φίλης, μιλώντας στην τηλεοπτική εκπομπή των Οικονομέα και Καμπουράκη στο MEGA έδωσε μια εικόνα του τι πιστεύει πως ο Σαμαράς φοβάται.
Ο πρώτος φόβος του πρωθυπουργού είναι οι επερχόμενες εκλογές. Όχι υπό την έννοια ότι μπορεί να χάσει, αλλά περισσότερο επειδή ενώ κρατάει σταθερή τη στάση του για αποτροπή τους και εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας από την παρούσα Βουλή, ενώ την ίδια στιγμή γνωρίζει πως αυτό δεν είναι καθόλου εξασφαλισμένο. Το αποτέλεσμα είναι πως ενώ αρνείται τις εκλογές, εντούτοις κάνει προεκλογική πολιτική, ανοίγοντας ένα «εμφυλιοπολεμικό» (με τη μεταφορική έννοια) κλίμα στην προσπάθεια δημιουργίας πόλωσης με το ΣΥΡΙΖΑ.
Ο δεύτερος φόβος του Σαμαρά είναι ότι η όλη ιστορία προώθησης της εθνικής συναίνεσης, θα έχει ως κεντρική συνέπεια τον παραμερισμό του ίδιου από το πολιτικό προσκήνιο. Είναι σχεδόν δεδομένο ότι αν εναλλακτικά από την ευθεία εκλογική σύγκρουση κυβέρνησης – αντιπολίτευσης επιχειρούνταν ένα σενάριο εθνικής συναίνεσης αυτό θα οδηγούσε σε μια έστω προσωρινή μορφή κυβέρνησης τύπου Παπαδήμου, την οποία μάλιστα ο δημοσιογράφος χαρακτηρίζει και ως ανιστορική σε σχέση με την παρούσα συγκυρία. Ο Σαμαράς δε θα έκανε ποτέ στο εαυτό του κάτι τέτοιο, ειδικά στην παρούσα στιγμή της επιτάχυνσης του προγράμματος της κυβέρνησης για συμφωνία με την Τρόικα, Eurogroup και έξοδο από το μνημόνιο, τουλάχιστον στην παρούσα του μορφή.
Τα παραπάνω είναι αρκετά για να μας δώσουν να καταλάβουμε ότι ούτε η κυβέρνηση ζητά κάποια εθνική συνεννόηση με το ΣΥΡΙΖΑ, εκτός βέβαια από κάποια απλόχερη συναίνεση που σε έναν φανταστικό κόσμο θα παραχωρούσε αξιωματική αντιπολίτευση, τη στιγμή μάλιστα που μετρά καλύτερα δημοσκοπικά ποσοστά. Συνεπώς κανείς δε θέλει, συναίνεση. Η σύγκρουση θα είναι μετωπική, με ένα κλίμα τόσο «εμφυλιοπολεμικό» που δε θα συγκρίνεται καν με τις εκλογές Μαίου – Ιουνίου 2012. Αυτό που παίζεται τώρα είναι αν η κυβέρνηση θα έχει στη φαρέτρα της μια ισχυρή συμφωνία με τους εταίρους που θα προκαλέσει το ΣΥΡΙΖΑ να ταράξει πολύ τα νερά αποφασίζοντας να την ακυρώσει ως κυβέρνηση.