Γράφει ο Γ.Καραμαγκάλης
Follow @Karamagalis
Η επικράτηση του «ΟΧΙ» είναι πανθομολογούμενη και αναμφισβήτητη σε τέτοιο βαθμό που εξαναγκάζει τον πρωθυπουργό να λάβει άμεσα δράση. Η «δεύτερη καρτέλα» της χθεσινής εκλογικής διαδικασίας είναι όμως εξίσου σημαντική: Το 75% των πολιτών θέτει ως αδιαμφισβήτητη ανάγκη την παραμονή στο κοινό νόμισμα και στον σκληρό πυρήνα του ευρώ, γεγονός που το Μαξίμου δεν πρέπει να περάσει «στα ψηλά».
Ο Αλέξης Τσίπρας κατόρθωσε ένα ιστορικό ρεκόρ: Να συνασπίσει γύρω του την πλειονότητα των πολιτών σε ποσοστά που ίσως υπερβαίνουν και αυτά της δεκαετίας του 1970 και να καταστεί ο ισχυρότερος παίκτης του πολιτικού συστήματος, συντρίβοντας κυριολεκτικά τους πολιτικούς του αντιπάλους. Ωστόσο η ηγεμονία του δύναται να τον εγκλωβίσει στρατηγικά: Με την απουσία ουσιώδους αντιπολίτευσης μετά και την παραίτηση Σαμαρά, η απειρία του και η στόφα του απόλυτου κυριάρχου, μπορεί να τον οδηγήσει σε θανάσιμα σφάλματα ενόψει της κρισιμότατης συνόδου κορυφής την Τρίτη στις Βρυξέλλες. Είναι άκρως θετικό το γεγονός ότι συγκαλεί συμβούλιο πολιτικών αρχηγών, ωστόσο αυτή η κίνηση θα έπρεπε να έχει γίνει πολύ πιο πριν – και κατά την γνώμη του γράφοντος- χωρίς το δημοψήφισμα.
Ο πρωθυπουργός πρέπει να ανοίξει πραγματικά τα αυτιά του στην αυριανή διάσκεψη στο Προεδρικό Μέγαρο και να προσπαθήσει να είναι εκείνος που θα συμβάλλει στην δημιουργία του κοινού μετώπου, παραγκωνίζοντας ωστόσο τον υπαρκτό κίνδυνο της αυτοπαγίδευσης που αναφέρθηκε πιο πριν. Πρόκειται για το πρώτο κομβικό σημείο του κρίσιμου διημέρου, που θα κρίνει εν πολλοίς και το ταξίδι στις Βρυξέλλες. Πρόκειται επίσης για μία συγκυρία όπου το πολιτικό σύστημα καλείται σε 12 ώρες να επιδείξει την ωριμότητα που δεν έχει επιδείξει 40 χρόνια στην μεταπολίτευση, κάτι που φαντάζει εξαιρετικά δύσκολο.
Το δεύτερο και σημαντικότερο σκέλος του διημέρου-φωτιά, βρίσκεται εκτός συνόρων. Ήδη την στιγμή που γράφεται το κείμενο αυτό, ξημερώματα Δευτέρας 6 Ιουλίου, οι δηλώσεις των εκπροσώπων των θεσμών δεν είναι καθόλου ενθαρρυντικές. Το γεγονός ότι ειδικά οι παρεμβάσεις Σούλτς και Ντάισελμπλουμ δεν σεβάστηκαν απόλυτα την λαϊκή ετυμηγορία, πρέπει να εξεταστεί σε δεύτερο χρόνο, καθώς αυτό που προέχει είναι η –πάση θυσία- επίτευξη συμφωνίας. Σε περίπτωση που κάτι τέτοιο δεν συμβεί έως την Τρίτη τα μεσάνυχτα, το σενάριο περί Grexit θα είναι πλέον σχεδόν πραγματικότητα και αυτό προκύπτει από μία σειρά δεδομένων.
Γιατί ή μη-συμφωνία σημαίνει Grexit
Tη Δευτέρα τελειώνουν –σύμφωνα και με τις επίσημες δηλώσεις της κυρίας Κατσέλη – τα χρηματικά διαθέσιμα στα ΑΤΜ, γεγονός που σημαίνει πως η πραγματική οικονομία μένει «στεγνή». Αν μέχρι την Τετάρτη τα ξημερώματα δεν υπάρξει «λευκός καπνός» από τις Βρυξέλλες το ενδεχόμενο της χρεοκοπίας και του κουρέματος καταθέσεων είναι σχεδόν βέβαιο.
Η μόνη περίπτωση να υπάρξει μία ανάσα για την ελληνική πλευρά ενόψει διαπραγμάτευσης, είναι το πρωί της Δευτέρας να υπάρξει έκτακτη «ένεση» ρευστότητας από τον ELA, πράγμα όμως απίθανο καθώς η χώρα βρίσκεται εκτός προγράμματος και υπάρχει νομικό κόλλημα. Το σενάριο αυτό εναπόκειται στην πολιτική βούληση και την διακριτική ευχέρεια του ευρωπαίου κεντρικού τραπεζίτη Μάριο Ντράγκι, ο οποίος όμως είναι σχεδόν σίγουρο πως δεν θα πάρει το ρίσκο να παραβεί το νομικό πλαίσιο.
Την Τετάρτη υπάρχει πιθανότητα χωρίς συμφωνία η ΕΚΤ να κουρέψει τα collateral (Ενέχυρα) των ελληνικών τραπεζών και να κάνει άμεσα απαιτητά τα 89 δις ρευστότητας, γεγονός που σημαίνει πως το ελληνικό τραπεζικό σύστημα θα μείνει με κεφαλαιακή επάρκεια κοντά στα 15 δις, όταν οι ανάγκες λειτουργίας του κυμαίνονται στα 110. Το ίδιο δύναται να συμβεί και με τον ΕFSF, o οποίος δύναται να ενεργοποιήσει τις ρήτρες χρεοκοπίας και να κάνει απαιτητά άμεσα τα 138δις που έχει παράσχει στην Ελλάδα από το 2010, όπως γίνεται σαφές από την επιστολή που εστάλη από τον επικεφαλής του μηχανισμού πριν λίγες ημέρες προς την ελληνική κυβέρνηση.
Η μη συμφωνία ουσιαστικά θα σημάνει ταφόπλακα για την ελληνική οικονομία, καθώς κάθε χρηματοδοτική ροή θα έχει σταματήσει, με την αγορά να περιμένει νωχελικά να απορροφήσει όσο ρευστό έχει μείνει στα νοικοκυριά. Το εθνικό νόμισμα θα έρθει ως απαραίτητη ανάγκη, είτε αυτόνομα είτε ως παράλληλο νόμισμα. Tα περί εξόδου από την Ευρωζώνη και την Ε.Ε, αναλύθηκαν εκτενώς σε προηγούμενο άρθρο καθώς και στον αέρα του ID Radio, από τον καθηγητή ευρωπαϊκού δικαίου κ. Αντώνη Μεταξά.
Ο κ. Τσίπρας έχει εθνικό καθήκον να φέρει συμφωνία. Χωρίς καμία δικαιολογία. Το ρίσκο της απόλυτης επικράτησής του βρίσκεται ήδη στα χέρια του: Εάν θα είναι ο ίδιος που θα πέσει δοξαζόμενος. Μόνο που μαζί του, θα πέσει και μία ολόκληρη χώρα.
*ΥΓ: Ο Α.Τσίπρας έχει την απόλυτη κυριαρχία πολιτικά και εσωκομματικά. Είναι για εκείνον η καταλληλότερη στιγμή να κάνει άλλαγές στην κυβέρνηση και στον ΣΥ.ΡΙΖ.Α, πριν το μπούμερανκ κινηθεί προς το μέρος του.
