Μετά την εφορία που προκάλεσε τον περασμένο Σεπτέμβριο η υπογραφή MOU από τους υπουργούς Εξωτερικών Ελλάδας, Ιταλίας και Αλβανίας, για την προώθηση του αγωγού φυσικού αερίου Trans Adriatic Pipeline, το θέμα δείχνει ότι έχει «κολλήσει». Ο αγωγός αυτός με μεταφορική ικανότητα 10 δις. κυβικών μέτρων το χρόνο, αποτελεί πλέον το μοναδικό διεθνές έργο με προοπτική υλοποίησης στο οποίο συμμετέχει και η Ελλάδα, έστω και με την διάθεση απλώς του γεωγραφικού της χώρου, αφού έτσι κι΄αλλιώς δεν υφίσταται ελληνική επιχειρηματική συμμετοχή στο σχέδιο.
Λέμε ότι το έργο «κόλλησε», επειδή μια από τις πολλές προϋποθέσεις για την προώθησή του, είναι η επίτευξη διακυβερνητικής συμφωνίας (intergovernmental agreement-IGA) μεταξύ των τριών κρατών. Με αυτήν θα διασφαλίζεται ότι οι Κυβερνήσεις τους το θέλουν και δεν πρόκειται να προβάλλουν προσκόμματα στην κατασκευή και λειτουργία του. Έλα όμως που η Ελληνική πλευρά, συνδέει την προώθηση της συμφωνίας με την επίλυση της εκκρεμότητας που έχει με την Αλβανία για τον καθορισμό της ΑΟΖ ανάμεσα στις δύο χώρες; Και σα να μην έφτανε αυτό, ήρθε και η «ατυχής» δήλωση Μπερίσα περί «Μεγάλης Αλβανίας» που τα σύνορά της φτάνουν μέχρι την.. Πρέβεζα. Έβαλε βέβαια ο Αλβανός Πρωθυπουργός στη «Μεγάλη Αλβανία και ολίγη από Μαυροβούνιο και από Σκόπια. Εμάς όμως μας ενδιαφέρει η Πρέβεζα.
Έτσι λοιπόν οι σχέσεις των δύο Κρατών επέστρεψαν ξανά στην περίοδο των παγετώνων. Και άντε οι διπλωμάτες των δύο πλευρών να βρουν τρόπους να τις ζεστάνουν. Το χειρότερο είναι ότι η κοινοπραξία που εκμεταλλεύεται το κοίτασμα του Σαχ Ντενίζ στην Κασπία (Αζερμπαϊτζάν), το αέριο του οποίου θα μεταφέρει ο αγωγός, δεν μπορούν να περιμένουν πέρα από την Άνοιξη του 2013. Μέχρι τότε θα πρέπει να έχουν αποφασίσει ποιον αγωγό θα χρησιμοποιήσουν. Αυτός θα είναι ο ΤΑΡ, με διέλευση από την Ελλάδα, και με βεβαιωμένη τη στήριξη των 3 κρατών, ή ο Nabucco που παρακάμπτει την Ελλάδα, αλλά διαθέτει διακυβερνητική συμφωνία.
Θα πει κανείς ότι θα μπορούσε να βάλει το χεράκι της και η Ιταλία, ώστε να ξεμπλοκάρει η υπόθεση. Έλα όμως που εκεί επίκεινται εκλογές και ασχέτως του ότι η θέση της χώρας είναι σαφώς υπέρ του αγωγού, το θέμα βρίσκεται πολύ χαμηλά στην ατζέντα.
Αν δεν ήταν το θέμα τόσο σοβαρό, θα μπορούσε να πει κανείς, ότι ταιριάζει η παροιμία «όλα του γάμου δύσκολα» κλπ κλπ. Το πιο αστείο όμως είναι, ότι κάποιοι πολιτικοί «έχτιζαν» προφίλ επάνω στην ιδέα «Ελλάδα ενεργειακός κόμβος» λες και οι «κόμβοι» γίνονται τραβώντας γραμμές στους χάρτες.
