Γράφει ο Δημήτρης Κατσαρός
O Τζον Κέρρυ παραδέχτηκε ότι ίσως πάρει πολλά χρόνια για να νικηθεί το Ισλαμικό Κράτος. Από την έδρα του ΝΑΤΟ στις Βρυξέλες, δήλωσε εχθές ότι η εμπλοκή θα κρατήσει όσο καιρό είναι απαραίτητο προκειμένου να επικρατήσεις ο διεθνής συνασπισμός ενάντια στους τζιχαντιστές.
«Στόχος μας είναι να νικήσουμε τους τζιχαντιστές στα οχυρά τους, να περιορίσουμε τις οικονομικές απολαβές τους, να ενισχύσουμε τους νόμους ώστε να περιορίσουμε την εισροή ξένων μαχητών, αλλά και να επιτεθούμε στην τοξική ιδεολογία τους» ήταν η δήλωση του υπουργού εξωτερικών των ΗΠΑ, Τζον Κέρρυ σύμφωνα με το ειδησεογραφικό πρακτορείο euronews.
Οι στόχοι του διεθνή συνασπισμού σύμφωνα με τον υπουργό είναι να περιοριστούν οι τζιχαντιστές στα οχυρά τους, να περιοριστούν οι οικονομικές τους απολαβές, αλλά και οι «τοξική ιδεολογία τους».
Ωστόσο, σύμφωνα με τον ανταποκριτή του euronews στις Βρυξέλλες παραμένουν αναπάντητα από το διεθνή συνασπισμό κρίσιμα ερωτήματα σε σχέση με τους σκοπούς του ενάντια στον ηγέτη της Συρίας Άσαντ, τις σχέσεις με τις δυνάμεις της Συριακής αντιπολίτευσης, αλλά και το πρόβλημα της καταπολέμησης μια διαρκώς εξαπλώμενης ιδεολογίας με στρατιωτικά μέσα, κάτι το οποίο αποτελεί τη στρατηγική των ΗΠΑ ενάντια στην Αλ Κάιντα τα τελευταία 10 χρόνια.
Αυτό που ωστόσο προκάλεσε αίσθηση είναι το γεγονός ότι ο υπουργός εξωτερικών παραδέχθηκε ότι θα χρειαστεί η στρατιωτική βοήθεια του Ιράν και έδωσε το πράσινο φως, εχθές για να χρησιμοποιήσει το Ιράν στρατιωτικές δυνάμεις στο Ιρακινό έδαφος. Ξεκαθάρισε ωστόσο ότι οι ΗΠΑ δε σκοπεύουν να συνεργαστούν με τις Ιρανές δυνάμεις ενάντια στους τζιχαντιστές. Παράλληλα αμερικανοί αξιωματικοί έχουν σημειώσει, σύμφωνα με την Washington Times ότι πιστεύουν πως το Ιράν έχει εξαπολύσει αεροπορικές επιθέσεις εναντίων θέσεων του Ισλαμικού Κράτους στο ιρακινό έδαφος, κάτι που διαψεύδεται από το Ιράν, αφού όπως ειπώθηκε δε θα έκαναν κάτι τέτοιο χωρίς την άδεια του Ιράκ.
Πάντως ενώ σύμφωνα με τον Τζον Κέρρυ οι αεροεπιθέσεις του διεθνή συνασπισμού έχουν καταφέρει πολλοί σημαντικά πλήγματα υπάρχει έντονη κριτική για το γεγονός ότι χωρίς τη χρήση χερσαίων στρατιωτικών δυνάμεων, δε θα μπορέσουν πραγματικά να επικρατήσουν ενάντια στους τζιχαντιστές. Κάτι τέτοιο φυσικά θα απαιτούσε πολύ μεγαλύτερη πολιτική βούληση από τις χώρες του διεθνή συνασπισμού, περισσότερη οργάνωση και φυσικά μεγαλύτερα κόστη. Παράλληλα, όμως με την απόσταση που κρατείται ακόμη σε σχέση με τη χερσαία παρέμβαση, εξυπηρετούνται και σχέδια των αμερικανών αναφορικά με κρυφές ατζέντες για ζητήματα στη γύρω περιοχή, ειδικά την Τουρκία και τη Συρία.
