Με ταχύτατους ρυθμούς και πέρα από κάθε προσδοκία αναπτύσσονται πια τα προϊόντα ιδιωτικής ετικέτας, που με το πλεονέκτημα της χαμηλής τιμής αποτελούν μια καλή λύση για τον καταναλωτή που βρίσκεται κυριολεκτικά (αν δεν τα έχει ξεπεράσει) στα όρια των οικονομικών του αντοχών.
Πρόσφατα διαθέσιμα στοιχεία (ICAP) δείχνουν ότι οι πωλήσεις τους σε αξία αυξήθηκαν με μέσο ετήσιο ρυθμό της τάξης του 11% την περίοδο 2007-2011, ενώ για το 2012 εκτιμάται περαιτέρω άνοδος (4%-5%). Το εντυπωσιακό, δε, είναι ότι ο βαθμός διείσδυσης τους στο σύνολο των πωλήσεων των επιχειρήσεων του κλάδου των super markets και cash & carry εκτιμάται ότι κυμάνθηκε στο 20%.
Κυρίαρχη κατηγορία παραμένουν τα τρόφιμα με ποσοστό συμμετοχής 66% περίπου το 2011. Ακολουθεί η κατηγορία που περιλαμβάνει τα προϊόντα καθημερινής συντήρησης του νοικοκυριού (απορρυπαντικά, χαρτικά, καθαριστικά) με ποσοστό της τάξης του 13% και η κατηγορία που περιλαμβάνει τα πάσης φύσεως χρηστικά είδη του νοικοκυριού καθώς και τα είδη ένδυσης με ποσοστό περίπου 11,5%.
Και να σκεφτεί κανείς ότι πριν μερικά χρόνια (όχι πολύ παλιά, το 2008 ας πούμε) οι εκτιμήσεις των ανθρώπων των σούπερ μάρκετ ανέφεραν ότι τα ιδιωτικής ετικέτας προϊόντα δεν μπορούσαν να πάνε πάνω από 15-17%…Τότε ακόμη πάλευαν να πείσουν τον κόσμο ότι είναι μια έξυπνη αγορά και ότι ποιοτικά δεν υστερούν των επωνύμων. Ο,τι δεν κατάφεραν με τους επικοινωνιακούς τρόπους που επιστράτευσαν οι αλυσίδες σούπερ μάρκετ, τα κατάφερε η κρίση μια κι έξω…Κι έχουν μέλλον ακόμη, αν κρίνει κανείς από την εξαιρετικά αργή αποκλιμάκωση των τιμών των επωνύμων προιόντων.
