Γράφει ο Γιάννης Νάκος
Η θερινή ραστώνη φαίνεται πως έχει απομακρυνθεί για τα καλά, καθώς με την ταυτόχρονη αλλαγή του καιρού, μπαίνουμε και σε μια φάση διαρκούς συνομιλίας με τους Θεσμούς επί της βάσης όμως συνεχιζόμενων ανακατατάξεων και φυσικά διαπραγματεύσεων.
Οι συζητήσεις αυτές απορρέουν αφενός από τις μνημονιακές δεσμεύσεις της χώρας μας, και αφετέρου από το γεγονός πως οι παρατεταμένες δημοσιονομικές τρύπες και η καθυστέρηση στην επίτευξη των όσων είχαν συμφωνηθεί παρατηρούν σημαντική κωλλισιεργία.
Ειδικότερα το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης βρίσκεται υπό ασφυκτική πίεση καθώς τα όσα βλέπουν αλλά και καταγράφουν τα κλιμάκια των Θεσμών στην Αθήνα δεν αφήνουν το περιθώριο για αισιόδοξες προτάσεις.
Το γενικότερο κλίμα αφήνει διάχυτη την αίσθηση πως μπορεί οι εταίροι μας να ‘’έριξαν νερό στο κρασί τους’’ προκειμένου να κλείσει το αγκάθι της δεύτερης αξιολόγησης όσο το δυνατόν αναίμακτα και γρήγορα, αλλά σε καμία περίπτωση τα μεγάλα θέματα που έχουν συζητηθεί και επί της ουσίας συμφωνηθεί δεν έχουν ξεχαστεί. Η αναβολή εφαρμογής και υιοθέτησης τους από την ελληνική πλευρά ήταν κάτι που έλαβε χώρα προκειμένου να ψηφιστούν μέτρα και αντίμετρα για τη διετία 2019-2020, πάντοτε υπό το πρίσμα της κατεπείγουσας ανάγκης που συνόδευε το κλείσιμο της δεύτερης αξιολόγησης.
Ο χρονικός ορίζοντας των μέτρων
Καταλαβαίνουμε δηλαδή πως η Κυβέρνηση θα πρέπει να ‘’τρέξει’’ τα συμφωνημένα χθες κιόλας, καθώς έως το Εurogroup της 6ης Νοεμβρίου θα πρέπει να έχουν κλείσει τουλάχιστον το 70-80% των προαπαιτούμενων, έτσι ώστε η μετάβαση στο θεωρητικά τελευταίο Εurogroup της χρονιάς στις 4 Δεκέμβρη να γίνει όσο το δυνατόν πιο ομαλά και να ξεμπερδεύουν Θεσμοί+Ελληνική Κυβέρνηση με το υπόλοιπο 30-40% των προαπαιτούμενων.
Η άγνωστη επιστροφή των επικεφαλής των Θεσμών
Κάτι το οποίο παραμένει μέχρι και σήμερα διφορούμενο είναι το πότε θα έχουμε την επιστροφή των Θεσμών στην χώρα μας, με θετικά ή αρνητικά νέα από το επίπεδο της διαπραγμάτευσης που λαμβάνει χώρα και από το άλλο στρατόπεδο, και φυσικά αναφέρομαι για τα όσα συμβαίνουν στην απέναντι πλευρά του Ατλαντικού και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.
Οι μέχρι σήμερα πληροφορίες κάνουν λόγω για την επιστροφή των επικεφαλής των κλιμακίων στην Ελλάδα αμέσως μετά την Ετήσια Διάσκεψη του Ταμείου στην Ουάσινγκτον που ξεκινά στις 16 Οκτωβρίου. Η αντίθετη άποψη κάνει λόγο για χέρι –χέρι επιτροπεία δια τηλεφωνικών συσκέψεων μέχρι και το Eurogroup της 6ης Νοεμβρίου με σκοπό να κινηθεί όσο το δυνατόν πιο συντεταγμένα και ομαλά η ολοκλήρωση των προαπαιτουμένων.
Τα μέτρα αγκάθια του Νοεμβρίου-Δεκεμβρίου
Πηγές κοντά στην αξιωματική αντιπολίτευση και ειδικότερα άνθρωποι που έχουν μελετήσει προσεκτικά τα μέτρα-αγκάθια όπως τα χαρακτηρίζουν, ανέφερα στο RizopoulosPost πως’’ το διάστημα από τις 6 Νοεμβρίου έως και το Εurogroup της 4ης Δεκεμβρίου θα αποτελέσει μια πολύ πιεστική και συνάμα δύσκολη περίοδος για την κυβέρνηση καθώς το 20-30% των όσων θα έχουν απομείνει θα δυσκολέψει αρκετά την κυβέρνηση σε επικοινωνιακό επίπεδο’’
Συγκεκριμένα στις βασικές εκκρεμότητες της αξιολόγησης συγκαταλέγονται: 1) οι ιδιωτικοποιήσεις του Ελληνικού και η πώληση λιγνιτικών μονάδων της ΔΕΗ,2) οι ηλεκτρονικοί πλειστηριασμοί, αλλά και 3) ο προϋπολογισμός του 2018 με την ταυτόχρονη διασφάλιση του πρωτογενούς πλεονάσματος ύψους 3,5% του ΑΕΠ.
Παράλληλα δεν θα πρέπεινα λησμονηθεί και το γεγονός πως μεγάλη ανησυχία υπάρχει στους Θεσμούς και για την μειωμένη και σε μεγάλο βαθμό κακή πορεία των εσόδων(-17 εκατομμύρια),με φόρους όπως για παράδειγμα ο ειδικός φόρος κατανάλωσης στο κρασί να μην αποδίδουν όπως αρχικά είχε σχεδιαστεί.
Τέλος πράγματα τα οποία θα βρίσκονται επί τάπητος όλο αυτό το χρονικί διάστημα και θα αποτελέσουν προϊόν ‘’διαπραγμάτευσης’’, αποτελούν αφενός η αξιολόγηση και ο σχεδιασμός για την μόνιμη κινητικότητα στο Δημόσιο που έχει καθυστερήσει σε τραγικό επίπεδο, και αφετέρου ο επαναυπολογισμός των συντάξεων και η εκ νέου οριοθέτηση των κοινωνικών επιδομάτων
