Η προαναγγελία της σταδιακής απελευθέρωσης των πλειστηριασμών πρώτης κατοικίας από το υπουργείο Οικονομικών με ανακοίνωσή του, παρά τις διαβεβαιώσεις ότι θα ληφθεί μέριμνα για τους πραγματικά οικονομικά αδύναμους, με τρόπο όμως που θα διασφαλίζει ότι οι τράπεζες θα συνεχίσουν να δίνουν δάνεια, δεν αποτελεί λύση. Ούτε κοινωνική, ούτε οικονομική, ούτε πολιτική. Αυτό που πρέπει να κάνει η κυβέρνηση είναι να ζητήσει (κάποια άλλη θα μπορούσε να απαιτήσει) την 5ετή παράταση των πλειστηριασμών από την Τρόικα, με το επιχείρημα ότι η πρωτοφανής στην ιστορία 6ετής ύφεση συνεχίζεται, η ονομαστική ανεργία είναι στο 27,6% και ότι ένα μεγάλο τμήμα της ελληνικής κοινωνίας ζει σε συνθήκες φτώχειας.
Έτσι, απλά. Διότι, κοινωνικά οι πλειστηριασμοί μπορεί να αποτελέσουν την θρυαλλίδα της έκρηξης, οικονομικά οι τράπεζες δεν σώζονται με την πώληση μερικών χιλιάδων κατοικιών στο 1/5 της τιμής αγοράς τους, πολιτικά γιατί η κόπωση των βουλευτών της συμπολίτευσης μπορεί να μετατραπεί σε άρνηση και να πάμε σε εκλογές.
Επειδή όπως λέει το υπουργείο Οικονομικών “το θέμα είναι εξαιρετικά σημαντικό και οποιαδήποτε απόφαση προϋποθέτει τη στάθμιση όλων των παραγόντων, κοινωνικών και οικονομικών». Δεν υπάρχει εύκολη λύση στο θέμα. Ας δώσει η κυβέρνηση μια μάχη με την Τρόικα και να την κερδίσει.
Η προηγηθείσα δήλωση του Γιάννη Στουρνάρα, σύμφωνα με την οποία «δεν μπορούμε να μην κάνουμε κάτι, γιατί διαφορετικά θα καταρρεύσουν οι τράπεζες» είναι κενή πραγματικού περιεχομένου και πρόκειται στην ουσία για σοφιστεία. Όποιος ξέρει να διαβάζει την οικονομική πραγματικότητα καταλαβαίνει πως οι τράπεζες δεν θα σωθούν με ξεσπιτωμένο κόσμο. Οι τράπεζες θα σωθούν μόνο με άμεσο βαθύ κούρεμα των δανείων, («κόκκινων» και μη) και με ανάπτυξη!
