Γράφει ο Δημήτρης Κατσαρός
Είναι δύο πράγματα που κάνουν τους ανθρώπους του ΣΥΡΙΖΑ να σκέφτονται ότι άξιζε η αναμονή δύο χρόνων από τις τελευταίες βουλευτικές εκλογές στις οποίες ήρθε δεύτερος.
Το ένα είναι η ραγδαία πτώση της δημοτικότητας της κυβέρνησης η οποία ήταν βέβαιο ότι θα επέλθει αν αποτύγχαναν τα μέτρα λιτότητας και μάλιστα στους περιορισμένους χρόνους που έβαζε το πρόγραμμα. Το άλλο είναι η συζήτηση που εξελίσσεται έξω από τα σύνορα της χώρας με πολιτικούς σχηματισμούς όπως οι Podemos που αρχίζουν να αναπτύσσουν δυναμική στην Ισπανία, ή το Sinn Fein, στην Ιρλανδία, προτάσσοντας στόχους που τέμνονται με εκείνους του ΣΥΡΙΖΑ.
Πριν από δύο χρόνια ήταν πολύ μεγαλύτερο το μέρος του κόσμου στην Ελλάδα, συμπεριλαμβανομένων και ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ που δεν πίστευαν στο σενάριο που ο ΣΥΡΙΖΑ από τότε πρόβαλε για τη συγκυρία στην Ευρώπη. Την αντίληψη δηλαδή, ότι μια κυβέρνηση της αριστεράς στην Ελλάδα θα ήταν ο καταλύτης για αντίστοιχες εξελίξεις σε χώρες της Ευρώπης και ειδικά αυτές που μαστίζονται περισσότερο από την κρίση, με αποτέλεσμα την αλλαγή των συσχετισμών σε πανευρωπαϊκό επίπεδο.
Ο Πάμπλο Ιγκλέσιας, ο αριστερός επιστήμονας, ηγέτης των Podemos, σε συνέντευξή του στο BΗΜΑgazino έδειξε πως μοιράζεται όντως κοινή αντίληψη για την κρίση αλλά και κοινό όραμα με τον Αλέξη Τσίπρα το οποίο σήμερα, δίνει χαροποιεί πολλούς ενώ ανησυχεί άλλους καθώς οι Podemos έχουν αναπτύξει μια δυναμική που τους καθιστά πιθανή επόμενη κυβέρνηση στην Ισπανία.
«Η Ελλάδα ήταν το πρώτο μεγάλο πείραμα του νεοφιλελευθερισμού. Υπάρχει η δυνατότητα τώρα να μετατραπεί σε ένα εναλλακτικό πρότυπο ανάπτυξης και οικονομικής πολιτικής. Γι’ αυτό και εμείς περιμένουμε με αγωνία τις δικές σας εκλογές, κατά πάσα πιθανότητα τον Μάρτιο. Η έκβαση των εκλογών στην Αθήνα είναι πολύ σημαντική και ελπίζουμε να αποτελέσει και για μας μεγάλη έμπνευση. Το μήνυμά μου λοιπόν στον ελληνικό λαό είναι ότι έχω εμπιστοσύνη πως θα γίνει η αφετηρία της αλλαγής και μετά θα σας ακολουθήσουμε και θα δώσουμε μαζί αυτή τη μάχη» σημειώνει σε μέρος της συνέντευξης.
Τα λόγια αυτά μου θύμισαν τη συζήτηση που είχα πριν από ένα χρόνο περίπου με μετριοπαθή πορτογάλο ακαδημαϊκό, ο οποίος σε προσωπική συζήτηση μου ανέφερε πως κατά τη διάρκεια της εκλογικής περιόδου στην Ελλάδα Μαΐου – Ιουνίου 2012, «βρίσκονταν όλοι μπροστά στις τηλεοράσεις και τους υπολογιστές» περιμένοντας να γιορτάσουν την εκλογή του ΣΥΡΙΖΑ. Λίγο αργότερα θα είχαν τις δικές τους δημοτικές εκλογές και ήταν βέβαιοι πως πολιτική αλλαγή στην Ελλάδα θα επηρέαζε σε κρίσιμο βαθμό τις δικές τους εξελίξεις.
Όλα αυτά δείχνουν ότι το σχέδιο του ΣΥΡΙΖΑ, έχει βάση, ίσως και προοπτική. Ο κίνδυνος ωστόσο είναι ότι αυτή η δυναμική βρίσκεται ακόμη σε πρωτόλειο στάδιο και είναι πολύ επικίνδυνο να αποτελεί την απόλυτη προϋπόθεση για να μπορέσει ο ΣΥΡΙΖΑ να προχωρήσει ως κυβέρνηση. Όπως ξαναέγραψα, θα πρέπει να εμπνεύσει στον κόσμο την πίστη ότι δεν πρόκειται μόνο για ένα κόμμα με πολύ καλή τακτική αλλά και με προγραμματική βάση για πολλαπλά σενάρια. Κάτι για το οποίο χρειάζεται ακόμη δουλειά.