Στις «εκπτώσεις» για την τιμή που θα πουλά τα φυσικό αέριο στην Ελλάδα, μαθαίνουμε ότι «κολλάει» η συμφωνία Κυβέρνησης – Γκαζπρόμ ή καλύτερα Σαμαρά-Μίλερ για την παραχώρηση της ΔΕΠΑ. Άλλο τώρα αν ο διεθνής διαγωνισμός που προκήρυξε το ΤΑΙΠΕΔ έχει μετατραπεί σε διμερή διαπραγμάτευση, στα πρότυπα των «Δημοκρατιών» που προέκυψαν από τη διάλυση της ΕΣΣΔ. Με τους όρους άλλωστε που διεξήχθη ο διαγωνισμός αυτός, ενδέχεται να ασχοληθούν στο μέλλον εθνικά ή υπερεθνικά όργανα. Αλλά αυτό θα το δούμε….
Αφού λοιπόν ο Πρωθυπουργός υποσχέθηκε λύσεις στα αιτήματα του επικεφαλής της ρωσικής Γκαζπρόμ, όπως μείωση του ποσοστού της εγγυητικής επιστολής, τακτοποίηση των χρεών πελατών προς τη ΔΕΠΑ, μη κατάπτωση της εγγυητικής επιστολής σε περίπτωση που φέρει αντιρρήσεις η ΕΕ για την πώληση της ΔΕΠΑ στη Γκαζπρόμ κλπ, ζήτησε με τη σειρά του να υπάρξει δέσμευση και από τη μεριά της Γκαζπρόμ για μείωση της τιμής πώλησης φυσικού αερίου προς την Ελλάδα.
Το αίτημα όμως, από ότι μαθαίνουμε, αντιμετώπισε την άρνηση των Ρώσων. Οι τελευταίοι, επικαλέστηκαν αδυναμία να προσδιορίσουν φόρμουλα υπολογισμού έκπτωσης επί της τιμής, με το αιτιολογικό ότι για τις τιμές, ισχύουν οι κανόνες της…. ελεύθερης αγοράς που τις προσδιορίζουν. Τόσο απλά και τόσο καλά, αφού κανείς από τους παριστάμενους ρωσομαθείς ή όχι, δεν ήξερε ή δεν ήθελε να πει τι ισχύει πραγματικά με τις τιμές φυσικού αερίου εκεί που τα μονοπώλια τα ελέγχουν οι Ρώσοι.
Αν ρωτούσε κανείς, για το ρόλο της ηγεσίας του ΤΑΙΠΕΔ η οποία θεωρητικά διαχειρίζεται το διαγωνισμό, δεν έχει παρά να ανατρέξει στις δημόσιες δηλώσεις του προέδρου του Στέλιου Σταυρίδη, ο οποίος με κάθε αφορμή μιλάει για το τίμημα, ως το μοναδικό κριτήριο για την επιλογή του αγοραστή. Μόνο που δεν ξέρουμε τι θα γίνει, αν η Γκαζπρόμ δώσει το υψηλότερο τίμημα, θέτοντας όμως όρους, όπως για μείωσή του με ποσό ίσο με τα ανεξόφλητα χρέη προς τη ΔΕΠΑ και βρεθεί κανένας παλαβός και δώσει τίμημα χωρίς όρους και αστερίσκους.
