Μεγάλη εβδομάδα… Λιγότερες από τις αναμενόμενες ταινίες, με αρκετές όμως προτάσεις που συνεχίζουν να προβάλλονται από την προηγούμενη εβδομάδα. «Ο Μαγικός Αυλός» θα μπορέσει να κάνει τους θεατές σαν τα ποντίκια να φύγουν από τα σπίτια τους και να πάνε στις μεγάλες οθόνες;
Suzume
Ο δημιουργός του «Your Name», Μακότο Σινκάι, επιστρέφει σε γνώριμο έδαφος και στον κόσμο του anime. Η ταινία που συμμετείχε στο διαγωνιστικό του Φεστιβάλ Βερολίνου, αφηγείται την ιστορία της Suzume στη νοτιοδυτική Ιαπωνία και την περιπέτεια της να κλείσει μια σειρά από πόρτες που έχουν καταστροφικές συνέπειες. Σαν ένα ηρωϊκό ταξίδι στην ενηλικίωση με βάρκα τους μεταφυσικούς συνειρμούς, η ταινία μας ταξιδεύει σε ένα κόσμο πιθανοτήτων. Όπως πάντα, η οπτικοποίηση του ονείρου δια χειρός του σπουδαίου σκηνοθέτη animation είναι μια ανοιχτή πόρτα και αυτή στο φροϋδικό απροσδιόριστο.
Ο Μαγικός Αυλός (The Magic Flute)
Όπως και στην προηγούμενη ταινία, έτσι και στον «Μαγεμένο Αυλό», έχουμε τη μετάβαση από έναν κόσμο σε έναν άλλο, ως όχημα ενηλικίωσης.
Αφού χάνει τον πατέρα του, και μετά από έξι πολύ δύσκολους μήνες, ο Τιμ θα καταλήξει ως ειδικό ταλέντο στο δεύτερο εξάμηνο του οικοτροφείου Mozart All Boys. Η αγαπημένη όπερα του πατέρα του, ο «μαγεμένος αυλός», θα τον οδηγήσει στον κόσμο του φανταστικού αλλά και μιας νεότερης ανάγνωσης (μουσικά και οπτικά) της όπερας του Μότσαρτ. Κάπου ανάμεσα στο σύμπαν του Χάρυ Πότερ και τα λιγότερο κιτς επεισόδια της Ζίνας και του Ηρακλή, η παιδική περιπέτεια ελπίζει να συναντήσει το ανήλικο κοινό με τον μαγικό κόσμο της μεταφρασμένης όπερας, ποτισμένης με λίγο Μάικλ Τζάκσον.
Πρόκειται για ένα άνισο εγχείρημα παντρέματος μουσικών και κινηματογραφικών ειδών, που επ’ ουδενί δεν παράγουν μια συμπαγή μεταμοντέρνα όπερα. Οι περιπλανήσεις στους τόπους που έγιναν και τα γυρίσματα της «Μελωδίας της ευτυχίας» (και τόπος γέννησης του Μότσαρτ), δεν αρκούν για να μαγευτούμε. Ωραία ιδέα, αλλά στερείται φαντασίας.
Συγγραφέας κατά λάθος (A little white lie)
Η Σιμόν τα κάνει μαντάρα όταν προσκαλεί έναν συγγραφέα στο ετήσιο συνέδριο συγγραφής και δημιουργικής γραφής στη γραφική αμερικανική επαρχία. Η απλή συνωνυμία του συγγραφέα με ένα άγνωστο πρόσωπο που αποδέχεται την πρόσκληση θα προκαλέσει πολλά ξαφνιάσματα. Ευτυχώς που ο πραγματικός συγγραφέας δεν έχει φανερώσει εδω και 20 χρόνια το πρόσωπο του. Μήπως όμως τώρα έφτασε η ώρα η αλήθεια και το ψέμα να διαλευκανθούν;
Μπορεί να εμπνεύσει ένας μη συγγραφέας περισσότερο ή ισάξια από τον πραγματικό; Σε έναν κόσμο που όλοι θέλουν να γίνουν συγγραφείς αλλά κανείς δεν διαβάζει, ακόμα και ένας άνθρωπος που προσποιείται ότι είναι κάποιος άλλος, μόνο με τη φήμη του πρώτου μπορεί να πείσει ότι ξέρει… όσα δεν ξέρει.
Η ταινία ξεκινάει φιλόδοξα και στοχεύει να σχολιάσει αν τα πρόσωπα προηγούνται του μύθου τους· επίσης, αν στην εποχή της υπερ-πληροφόρησης, θεωρούμε δεδομένο με αφέλεια κάθε τί που μας σερβίρεται ως αλήθεια. Απλώνεται όμως και στα κακώς κείμενα της σύγχρονης δημοσιογραφίας, όπως πολύ χαρακτηριστικά αναφέρει ένας ήρωας: «Το απόλυτο τίποτα είναι more than enough στη διαδικτυακή δημοσιογραφία», καθώς «Το να πιεις ποτό με τον Σράιβερ αρκεί για να γράψεις κείμενο». Δυστυχώς, όλα αυτά παραμένουν χαριτωμένες προθέσεις και ευσεβείς πόθοι σε μια ευχάριστη για να περάσεις την ώρα σου ταινία, που θέτει ερωτήματα και δεν τα απαντά.
Πηγή: ertnews.gr
