Γράφει ο Ρατατούλης
Επειδή πολλά ακούω για το χρόνο των εκλογών, θέλω να σας πω, για να μην βάζετε άλλα με το μυαλό σας, ότι μπορεί το Μαξίμου να θέλει νοερά σύνδεση αυτοδιοικητικών και εθνικών εκλογών, αλλά με τις ευρωεκλογές να είναι μόλις τέσσερις μήνες πριν, κάτι τέτοιο δεν παίζει. Συνεπώς, το Μέγαρο Μαξίμου ξέρει πως ο χρόνος τελειώνει στις ευρωεκλογές.
*****
Όπως με διαβεβαίωσε άνθρωπος που γνωρίζει πέραν πάσης αμφιβολίας, ο Αλέξης Τσίπρας δεν έχει ακόμα αποφασίσει για το χρόνο των εκλογών. Πάντως, έχει αρχίσει και σχηματίζεται ο μεταμνημονιακός καμβάς, απ’ όπου μας λείπει μόνο ο μηχανισμός για το χρέος. Έχει συμφωνηθεί ο τρόπος που θα γίνεται η επιτήρηση μετά το πρόγραμμα, με αρκετές επισκέψεις των θεσμών, αλλά και μια σχετική νομοθετική αυτονομία. Έχει συμφωνηθεί ότι οι συντάξεις θα περικοπούν κανονικά και ας διαρρεόταν από το Μέγαρο Μαξίμου ότι το παλεύει. Δεν πάλευε τίποτα εδώ και καιρό γιατί η μάχη έχει χαθεί εδώ και μερικές εβδομάδες, όπως διαμήνυσαν οριστικά οι «έξω». Το μόνο που μένει, συνεπώς, είναι να δούμε, τι μέλλει γενέσθαι για το χρέος.
*****
Κάπως έτσι, ο Αλέξης Τσίπρας έχει συγκεκριμένες επιλογές στα χέρια του: η μία είναι να παίξει το χαρτί των εκλογών το φθινόπωρο του 2018, αμέσως μόλις βγει η χώρα από το πρόγραμμα. Η άλλη, να πάει στα τέλη του χειμώνα ή έστω στις αρχές της άνοιξης. Και η άλλη να κουμπώσει ευρωεκλογές και εθνικές. Θα μετρήσει τις επιλογές του και, όπου χάνει λιγότερο, θα τραβήξει το χαρτί. Φαντάζομαι πως μέχρι το τέλος του Ιουνίου θα έχει αποφασίσει, grossomodo. Αν, δε, παίξει το χαρτί του ανασχηματισμού, πάμε για το 2019 οριστικά.
Μια περίεργη διαρροή
Όποιος διάβασε τις εφημερίδες χθες, αλλά και ιστοσελίδες, ίσως παρατήρησε κάτι που τηλεοπτικά δεν πήρε τόσο μεγάλη έκταση, αλλά έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Κυκλοφόρησε έντονα ένα σενάριο υπονόμευσης του αρχηγού της ΕΥΠ Γιάννη Ρουμπάτη από τρία συγκεκριμένα πρόσωπα, κατονομάζοντας μάλιστα και σενάρια που μπορεί να κυκλοφορήσουν το επόμενο διάστημα μέσω κατά βάση μιας εφημερίδας, της οποίας ο ιδιοκτήτης αναζητείται, ώστε να πληγεί τόσο ο διοικητής της Υπηρεσίας όσο και το κύρος της. Αν μη τι άλλο, ο τρόπος της διαρροής, σε αρκετά μέσα και με πανομοιότυπη ροή πληροφόρησης, ήταν εξαιρετικά ενδιαφέρων. Μένει να δούμε, τώρα, τις εξελίξεις.
Ο Γκάλης και η πρόταση
Αίσθηση προκάλεσε σε κάποιους η οργίλη ανακοίνωση του εμβληματικού Νίκου Γκαλη, με την οποία έριχνε άκυρο στα σενάρια να πολιτευτεί με τη ΝΔ. Με βάση τα όσα λέει τόσο ο πρόεδρος της ΝΔ, όσο και στενοί του συνεργάτες, ποτέ δεν έγινε πρόταση στον Γκάλη να είναι στα ψηφοδέλτια της ΝΔ στην Α’ Θεσσαλονίκης. Πάντως, για να είμαι ακριβής, κάποιοι γαλάζιοι τον ήθελαν στο ψηφοδέλτιο, αλλά η Πειραιώς δεν είχε κάνει καμία κρούση στον ίδιο. Τώρα, το πώς κάποιοι έγραψαν ότι η υποψηφιότητά του κλείδωσε κιόλας, από εκεί που απλά σερνόταν ως φήμη στην πιάτσα, είναι άγνωστο. Θα ήταν, άλλωστε, και δύσκολο να είναι ο Γκάλης υποψήφιος. Ακόμα και αν ο ίδιος ψηνόταν-που δεν-η ΝΔ, αν είναι πρώτη θα εκλέξει 6, μάξιμουμ 7 βουλευτές. Άρα, τα κουκιά ήταν εν πολλοίς μετρημένα.
