Οι κτηνωδίες των ισλαμοφασιστών ξεπερνούν ακόμα και τα πιο φρικτά εγκλήματα που έχουν διαπραχθεί ποτέ στην ανθρώπινη ιστορία, ακόμα και την πιο νοσηρή φαντασία…
Και πάλι όμως η δίψα τους για αίμα δεν σβήνει, η εμμονή τους για θάνατο δεν καταλαγιάζει.
Οι αποκεφαλισμοί, οι ομαδικοί βιασμοί και οι σταυρώσεις μπορεί να σοκάρουν τους υπόλοιπους ανθρώπους, όμως τα ισλαμιστικά κτήνη δεν ικανοποιούνται πια με τέτοιες «φιλεύσπλαχνες» μεθόδους.
Έτσι, ετοιμάζονται να αναβιώσουν μία από τις πιο φρικτές μεθόδους εκτέλεσης των Οθωμανών: το παλούκωμα!
Χαρακτηριστικά, μία μουσουλμάνα ανέβασε στο διαδίκτυο ένα βίντεο, μέσω του οποίου καλεί τους τζιχαντιστές να σταματήσουν τις εκτελέσεις με όπλα και μαχαίρια, θεωρώντας τις light για τα ισλαμιστικά ιδεώδη…
«Παλουκώστε τους και στη συνέχεια στείλτε τους στις μανάδες τους», κραυγάζει.
Η αιμοσταγής μουσουλμάνα απευθύνεται προσωπικά στον ηγέτη της ISIS ως εκπρόσωπος όλων των «μανάδων του Ισλάμ» και τον καλεί να ανταποκριθεί στο χρέος του!
«Γιατί ο αραβικός κόσμος αγωνίζεται μαζί μας. Γιατί είμαστε μουσουλμάνοι που εκτελούμε το θέλημα του Αλλάχ», αναφέρει.
«Εκλιπαρώ την ISIS να ικανοποιήσει το αίτημά μας και να ανεβάσει τις εικόνες σε όλα τα κοινωνικά δίκτυα και τα μέσα μαζικής ενημέρωσης».
Η λεπτομερής περιγραφή του παλουκώματος βρίσκεται στο Γαλλικό Grand Dictionnaire: «To βασανιστήριο του διοβελισμού ένα από τα φοβερότερα εφευρήματα της ανθρώπινης θηριωδίας, είναι το σούβλισμα του κατάδικου σε ξύλινο πάσσαλο.
Ξαπλώνουν το θύμα καταγής μπρούμυτα με τα πόδια πολύ ανοικτά και τα χέρια δεμένα στην ράχη.
Για να ακινητοποιηθεί εντελώς και να μη διαταράσσεται η εργασία του δημίου στερεώνεται στη ράχη του μελλοθάνατου ένα σαμάρι επάνω στο οποίο κάθεται ένας από τους βοηθούς του.
Ο δήμιος, αφού προετοιμάσει την είσοδο με λίπος, πιάνει το παλούκι με τα δύο του χέρια και το μπήγει όσο βαθύτερα μπορεί και ύστερα το χτυπάει με κόπανο ώστε να εισχωρήσει πενήντα ή εξήντα εκατοστά.
Ανασηκώνει τότε τον σουβλισμένο και το στερεώνει στο χώμα αφήνοντας το θύμα να ξεψυχήσει καρφωμένο.
Καθώς ο δύστυχος δεν μπορεί να κρατηθεί από πουθενά το παλούκι βυθίζεται , εξαιτίας του βάρους του σώματος , όλο και πιο πολύ και τελικά βγαίνει ή από τη μασχάλη ή από το στήθος ή από το στομάχι.
Κι ο θάνατος που θα τερματίσει το αποτρόπαιο μαρτύριο αργεί. Αναφέρονται περιπτώσεις παλουκωμένων που έζησαν τρεις ημέρες σ αυτή την θέση. Η διάρκεια του βασανισμού εξαρτάται από την σωματική διάπλαση του ατόμου και την κατεύθυνση που δίνεται στον πάσαλο.
Αυτό εξηγείται εύκολα. Από έναν εκλεπτυσμό της φρικαλέας θηριωδίας τους φροντίζουν μα μην είναι αιχμηρό το παλούκι αλλά αμβλύ και κάπως στρογγυλεμένο στην άκρη.
Γιατί η αιχμή θα περνούσε τα όργανα κατά την διολίσθηση του παλουκιού και θα προκαλούσε τον άμεσο θάνατο.
Η στρογγυλεμένη όμως απόληξη του πασσάλου παραμερίζει τα σπλάχνα, τα μετακινεί χωρίς να εισχωρεί στους ευαίσθητους ιστούς… παρά τους εφιαλτικούς πόνους που προκαλεί η συμπίεση των νεύρων η ζωή παραμένει για ορισμένο χρόνο.
Γιατί είναι προφανές ότι αν το παλούκι, αντί να ακολουθήσει τον άξονα του σώματος, εισχωρήσει λοξά δεν θα βγει από το στέρνο ή την μασχάλη αλλά θα τρυπήσει το υπογάστριο.
Κι έτσι αφού παραμείνει άθικτη η θωρακική χώρα και δεν πλήττονται βασικά όργανα η ζωή θα παραταθεί περισσότερο».
