Γράφει ο Γιάννης Νικήτας
Όλα τα είχαμε σε αυτή τη χώρα η ΕΡΤ μας έλειπε. Για να μην παρεξηγηθούμε δεν ταυτιζόμαστε απόλυτα με την άποψη της προηγούμενης κυβέρνησης που έκλεισε την ΕΡΤ ενώ αυτή χρειάζονταν μια εσωτερική εξυγίανση κυρίως σε επίπεδο διοίκησης. Όμως σε κάθε περίπτωση εν έτη 2015 με τις εξελίξεις στη διαπραγμάτευση να τρέχουν και να είναι σε δυσχερές για τη χώρα μας σημείο αλλά και τον ιδιωτικό τομέα να μαστίζεται από φόρους, γραφειοκρατία και υποχρεώσεις προς το κράτος η επαναλειτουργία της ΕΡΤ στέλνει ένα λάθος μήνυμα και προς το εσωτερικό αλλά και προς το εξωτερικό.
Να ξεκινήσουμε με το εξωτερικό. Όταν οι εταίροι, δανειστές, τρόικα, θεσμοί, πείτε τους όπως θέλετε ζητούν συγκεκριμένα πράγματα από την ελληνική κυβέρνηση όπως είναι η σμίκρυνση του δημόσιου τομέα (ευρύτερου και στενού) είναι δυνατόν να γίνονται προσλήψεις και πόσο μάλλον προσλήψεις δημοσίων υπαλλήλων που αφορούν το κομμάτι της ενημέρωσης όταν αν θα έπρεπε να γίνουν είναι αναγκαίο να αφορούσα προσωπικό για την κάλυψη των αναγκών της παιδείας ή της υγείας; Δηλαδή προέχει η ενημέρωση ή υγεία; Όταν δεν έχουμε νοσηλευτές προσλαμβάνουμε δημοσιογράφους;
Και σε κάθε περίπτωση η κυβέρνηση στέλνει ένα άκρως αρνητικό μήνυμα σε Ευρώπη και ΗΠΑ πως ότι και να μας λέτε εμείς θα κάνουμε αυτό που θέλουμε. Ουσιαστικά τους γράφουμε στα παλαιότερα των υποδημάτων μας . Αυτό όμως δεν είναι λογικό. Και δεν είναι λογικό από τη στιγμή που επιδιώκουμε να χτίσουμε μια σχέση εμπιστοσύνης.
Ως προς το εσωτερικό πεδίο η επανασύσταση της ΕΡΤ έστειλε ένα λάθος μήνυμα στους ιδιωτικούς υπαλλήλους πολλοί εκ των οποίων είναι στο ταμείο ανεργίας του ΟΑΕΔ. Για μια ακόμα φορά η εκάστοτε κυβέρνηση χαϊδεύει τους κομματικούς στρατούς, καλλιεργεί τις πελατειακές σχέσεις, αυξάνει το δημόσιο τομέα, κλείνει το μάτι στο μεγάλο και δυσκίνητο δημόσιο αφού εξυπηρετεί εμμέσως τα κομματικά συμφέροντα.
