Στην ουκρανική Vogue μίλησε η σύζυγος του Βολοντίμιρ Ζελένσκι, η οποία από την πρώτη στιγμή της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία, βρίσκεται στο πλευρό του άνδρα της.
Η Ολένα Ζελένσκα μίλησε για τις πρώτες μέρες που ρωσικά στρατεύματα εισέβαλαν στην Ουκρανία, καθώς και για το μέλλον της χώρας. Συγκεκριμένα, περιγράφοντας την αρχή του πολέμου και στην ερώτηση τι θυμάται πιο καθαρά από εκείνες τις στιγμές, απάντησε το εξής:
«Θυμάμαι πολύ καλά το ξεκίνημα. Ήταν μια κανονική ημέρα, τα παιδιά επέστρεψαν από το σχολείο, οι γνωστές δουλειές στο σπίτι, η προετοιμασία για την επόμενη σχολική μέρα. Νιώθαμε μια ένταση. Υπήρχαν πολλές συζητήσεις παντού, για μια πιθανή εισβολή. Όμως μέχρι το τελευταίο λεπτό, ήταν αδύνατο να πιστέψουμε πως αυτό θα συνέβαινε… τον 21ο αιώνα; Στο σύγχρονο κόσμο; Ξύπνησα μεταξύ 4 και 5 το πρωί, εξαιτίας ενός κρότου. Δεν συνειδητοποίησα αμέσως πως επρόκειτο για έκρηξη. Δεν κατάλαβα τι θα μπορούσε να είναι. Ο σύζυγός μου δεν ήταν στο κρεβάτι. Όμως όταν ξύπνησα, τον είδα ήδη ντυμένο με κοστούμι όπως συνήθως (αυτή ήταν η τελευταία φορά που θα τον έβλεπα με κοστούμι και λευκό πουκάμισο-από εκείνη την ώρα ξεκίνησε να ντύνεται στρατιωτικά). “Ξεκίνησε”. Αυτό ήταν το μόνο που είπε.
Δεν θα έλεγα πως υπήρχε πανικός. Σύγχυση ίσως. “Τι θα κάνουμε με τα παιδιά;”. “Περίμενε”, μου είπε. “Θα σε ενημερώσω. Σε κάθε περίπτωση μάζεψε τα απαραίτητα και όλα τα έγγραφα”. Και έφυγε από το σπίτι».
Όσο για το αν είπε στον 9χρονο γιο τους και τη 17χρονη κόρη τους για όσα συνέβαιναν, η Ολένα Ζελένσκα δήλωσε πως «Δεν υπάρχει λόγος να εξηγήσεις κάτι στα παιδιά. Βλέπουν τα πάντα, όπως κάθε παιδί στην Ουκρανία. Σίγουρα δεν είναι κάτι που θα έπρεπε να αντιμετωπίζουν τα παιδιά, είναι όμως πολύ τίμια και ειλικρινή. Δεν μπορείς να τους κρύψεις τίποτα. Η καλύτερη στρατηγική είναι η αλήθεια. Έτσι συζητήσαμε τα πάντα με την κόρη μου και τον γιο μου. Προσπάθησα να απαντήσω τις ερωτήσεις τους. Μιλάμε πολύ, γιατί το να λέμε όσα μας πληγώνουν, το να μην μένουμε κλεισμένοι στον εαυτό μας, είναι η καλύτερη ψυχολογική μέθοδος. Λειτουργεί».
