Γράφει ο Γιάννης Κουτρουμπής
Follow @j_koutroubis
Πρόσφατα έγιναν κάποιες πολύ τολμηρές κινήσεις από τον Πρόεδρο της Νέας Δημοκρατίας κατόπιν ενός συνεδρίου της νεολαίας που ήταν το απόλυτο φιάσκο. Η παραίτηση Παπαμιμίκου, η διαγραφή Γεωργιάδη και η απόφαση για επανίδρυση της νεολαίας προϋποθέτουν μία πνοή αλλαγής για την γαλάζια νεολαία.
Ας το πάρουμε όμως από την αρχή. Την Παρασκευή 15 Απριλίου ξεκινούσε το 10ο Συνέδριο της ΟΝΝΕΔ, το οποίο επρόκειτο να περιλαμβάνει την ανανέωση του απαρχαιωμένου καταστατικού και του κανονισμού λειτουργίας της ΟΝΝΕΔ και να οριοθετηθεί το ιδεολογικό στίγμα πάνω στο οποίο επρόκειτο να κινηθεί η νεολαία το επόμενο διάστημα.
Παρόλα αυτά, το συνέδριο έμελλε να μείνει στην ιστορία ως η διελκυστίνδα αποφασιστικών αλλαγών από τον Πρόεδρο του κόμματος Κυριάκο Μητσοτάκη, ο οποίος και έλαβε την απόφαση να μην επικυρώσει το αποτέλεσμα του συνεδρίου ούτε και τα άτομα που είχαν «εκλεγεί» στην Κεντρική Επιτροπή της ΟΝΝΕΔ και τους εκπροσώπους της νεολαίας στην Πολιτική Επιτροπή της ΝΔ, ενώ για πρώτη φορά το συνέδριο της Νέας Δημοκρατίας δεν θα έχει εκπροσώπους της ΟΝΝΕΔ.
Το πρόβλημα που δημιουργήθηκε ήταν ότι οι αρχηγοί της ΟΝΝΕΔ δεν μπορούσαν να βρουν λύση και αυτό που δυσκόλεψε τις διαπραγματεύσεις ήταν η μείωση του αριθμού των μελών της ΚΕ της ΟΝΝΕΔ από 180 σε 120. Με αποτέλεσμα το απόγευμα του Σαββάτου η οργανωτική επιτροπή να ανακοινώσει ένα μικρό διάλειμμα, το οποίο όμως δεν έληξε ποτέ καθώς οι διαπραγματεύσεις συνεχίστηκαν χωρίς βέβαια να έχουν ψηφιστεί ούτε οι καταστατικές αλλαγές από τους συνέδρους.
Μάλιστα στις 19.30 περίπου εισήλθαν στον χώρο τα συνεργεία του Δήμου και άρχισαν να μαζεύουν τον σχετικό εξοπλισμό, ενώ δεν υπήρχε κανένας να πληροφορήσει τους συνέδρους, οι οποίοι δεν γνώριζαν αν το συνέδριο συνεχιζόταν ή αν είχε τελειώσει. Αργότερα ένα δημοσίευμα έκανε το γύρο του διαδικτύου και άρχισαν όλοι να αποχωρούν από το χώρο του συνεδρίου.
Έπειτα στις 02.00 τα ξημερώματα πραγματοποιήθηκαν οι εκλογές για την ανάδειξη των οργάνων της ΟΝΝΕΔ χωρίς όμως να βρίσκονται στο χώρο παρά μόνο 200 άτομα, την άλλη μέρα εκδόθηκαν τα σχετικά αποτελέσματα από τα γραφεία της ΟΝΝΕΔ σχετικά με τα προαναφερόμενα όργανα.
Κατόπιν όλων αυτών ακολούθησε η ανακοίνωση του Προέδρου της ΝΔ που δεν αποδεχόταν το αποτέλεσμα του συνεδρίου και αποφάσισε την ανασύσταση της ΟΝΝΕΔ αμέσως μετά το συνέδριο της Νέας Δημοκρατίας. Μία κίνηση που ήταν επιβεβλημένη και τολμηρή, αλλά πολύ απαραίτητη, διότι αν δεν μπορέσει κάποιο κόμμα να φτιάξει πρώτα τα του οίκου του πως μπορεί το ίδιο κόμμα να βρει λύσεις για τα προβλήματα μίας ολόκληρης χώρας.
Αμέσως μετά παραιτήθηκε ο Ανδρέας Παπαμιμίκος από Γραμματέας της Πολιτικής Επιτροπής και αργότερα διαγράφηκε ο έως τώρα Πρόεδρος της ΟΝΝΕΔ Βασίλης Γεωργιάδης. Όλες αυτές οι κινήσεις αποδεικνύουν ένα δίκαιο και αυστηρό αρχηγό κόμματος, ο οποίος δεν φοβάται να συγκρουστεί με τα οποιουδήποτε είδους συμφέροντα.
Παρόλα αυτά τα ερωτήματα είναι πολλά και φλέγοντα. Μπορεί ο Κυριάκος να οικοδομήσει μία νεολαία που θα ανταποκρίνεται στα σημερινά πρότυπα μίας πολιτικής νεολαίας, μίας πολιτικής νεολαίας που δεν θα εξυπηρετεί συμφέροντα βουλευτών, μίας νεολαίας που δεν θα έχει φατρίες που θα κανονίζουν και θα ρυθμίζουν ποιοι θα εισέρχονται στα όργανα του κόμματος, μίας νεολαίας που θα εκπαιδεύει σωστά τα στελέχη της προκειμένου να γνωρίζουν και πώς να εκπροσωπήσουν την Νέα Δημοκρατία, αλλά και τι είναι αυτό που εκπροσωπούν.
Η ΟΝΝΕΔ είχε τα προβλήματα αυτά εδώ και πάρα πολλά χρόνια και κανείς έως τώρα δεν είχε κάνει την οποιαδήποτε κίνηση για να σταματήσει την συγκεκριμένη πρακτική. Εφόσον πλέον έχει γίνει το βήμα από την ηγεσία του κόμματος το στοίχημα του Κυριάκου Μητσοτάκη είναι αν μπορεί να την οικοδομήσει και να την στελεχώσει, αλλά και να μην την μετατρέψει σε γραμματεία, καθώς κάτι τέτοιο θα μπορούσε να δημιουργήσει πρόβλημα στην συσπείρωση και στην εκλογική ετοιμότητα του κόμματος.
Εν κατακλείδι, μία πρόταση θα μπορούσε να είναι η δημιουργία ενός νέου καταστατικού και κανονισμού λειτουργίας μέσα από ένα συνέδριο επανίδρυσης της νεολαίας και επανατοποθέτησης του πολιτικού της στίγματος. Αλλά και την ολική εξάλειψη της λογικής της νεολαίας των φοιτητοπατέρων και των αρχηγών που έχουν από πριν αποφασίσει την σύνθεση των οργάνων και κατόπιν διενεργούνται εκλογές. Αυτό για παράδειγμα είναι ένα από τα φαινόμενα που θα πρέπει την επόμενη μέρα να μην υπάρχει και όλοι να εκλέγονται πέρα και πάνω από εσωτερικούς συσχετισμούς ισχύος.
