Γράφει ο Γιώργος Ευγενίδης
Κάθε φορά που γράφω για την Κεντροαριστερά έχω μια αίσθηση που δεν μου αρέσει καθόλου: ότι ανακυκλώνω τα όσα λέω, ότι επαναλαμβάνομαι. Έκανε ιδρυτικό συνέδριο το Κίνημα Αλλαγής και, αν δεν το κατάλαβε κανείς, δεν έκανε το γκελ που θα μπορούσε και θα έπρεπε να κάνει, υπό το πρίσμα ότι πρόκειται για τον εν δυνάμει τρίτο πολιτικό πόλο στη χώρα.
Έχω ξαναπεί για την περίπτωση του νέου φορέα της Κεντροαριστεράς ότι θα πρέπει να αποδείξει ότι έχει αυτόνομο στίγμα, ότι έχει κάτι να πει και κάποιους πολίτες να εκφράσει. Καλώς ή κακώς, το Κίνημα Αλλαγής δεν είναι ΠΑΣΟΚ. Και μπορεί κάποιοι ΠΑΣΟΚοι να επιμένουν ότι το brand του ΠΑΣΟΚ θα ήταν καλύτερο σε αυτή τη συγκυρία, αλλά είναι φθαρμένο, εξαιρετικά φθαρμένο. Δεν τραβάει κόσμο, αντίθετα έχει γίνει πλέον στοιχείο της ποπ κουλτούρας, έχει έναν χαρακτήρα οριακά καλτ. Αυτό είναι πρωτίστως ευθύνη του ΠΑΣΟΚ που επέτρεψε να συμβεί, αλλά τι να κάνουμε τώρα; Η ζωή πάει παρακάτω.
Και πήγε παρακάτω όταν, όλοι οι παράγοντες της Κεντροαριστεράς, κατάλαβαν ότι συνθήκη επιβίωσης είναι να ενωθούν σε έναν κοινό σκοπό. Έβαλαν, δε, το κάρο μπροστά από το άλογο, προτάσσοντας την εκλογή ηγεσίας, από την επιλογή του πολιτικού προτάγματος και προγράμματος. Δέχομαι ότι, στην ιδιάζουσα κατάσταση που ήταν ο χώρος, αυτή ήταν ίσως η μόνη λύση προκειμένου η συμμαχία να μην διαλύσει πριν καν συσταθεί. Αλλά πέρασαν μήνες από εκείνα τα βράδια που η Κεντροαριστερά απεδείκνυε ότι έχει παλμό και ότι υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που δεν θέλουν να την χαρίσουν στον ΣΥΡΙΖΑ, ως πολιτικό χώρο αναφοράς.
Οι μήνες πέρασαν, συστήθηκαν επιτροπές επί επιτροπών, οι εμπλεκόμενοι και επικεφαλής ξαναφαγώθηκαν, δεν εξελέγησαν καν σύνεδροι για το συνέδριο(!) και διορίστηκε μια Κεντρική Επιτροπή. Μιλάμε για εκπάγλου καλλονής καταστάσεις, οι οποίες απλά αποδεικνύουν την προβληματική συμβίωση στο εσωτερικό του χώρου.
Και τώρα τελείωσε το συνέδριο, όπως τελείωσαν και οι δικαιολογίες. Και έγινε ένα συνέδριο που δεν άφησε πολλά, πέρα ίσως από το χειροκρότημα στον Κυριάκο Μητσοτάκη. Ας μου απαντήσει κάποιος ειλικρινά, γιατί είχαμε και άλλες δουλειές το Σαββατοκύριακο. Ποιο είναι το πολιτικό σχέδιο του Κινήματος Αλλαγής; Ποιο το πολιτικό αποτύπωμα; Και, σκεφτείτε: αν δεν το καταλαβαίνω εγώ που καλύπτω το πολιτικό ρεπορτάζ, πώς θα το καταλάβει ο απλός κόσμος, ο οποίος κοιτάζει το πολιτικό φάσμα και αναζητά κάποια εναλλακτική;
Είναι αυταπόδεικτο ότι η χώρα χρειάζεται και έναν σοβαρό τρίτο πόλο και έναν σοβαρό εκπρόσωπο της Σοσιαλδημοκρατίας. Όσο και αν καμώνεται την προοδευτική δύναμη, επειδή απορρόφησε τις ψήφους του ΠΑΣΟΚ κατά το παρελθόν, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι Κεντροαριστερά. Και ούτε θα γίνει, γιατί δεν μπορεί να απεμπολήσει συγκεκριμένες λογικές. Όσο για τη σχέση του με την Κεντροαριστερά, προσπαθεί απλώς να τη διεμβολίσει, όχι να την αναγάγει σε στρατηγικό εταίρο.
Σε όλα αυτά, το Κίνημα Αλλαγής πώς τοποθετείται; Γιατί, καλό είναι να λέει η Φώφη Γεννηματά ότι ο Κίνημα θα πάρει εντολή, μετά τις εκλογές, αλλά αυτό σημαίνει ένα πράγμα: ότι θα έχουν παρέλθει ατελέσφορες οι άλλες δύο εντολές και το Κίνημα Αλλαγής, πιθανώς η τρίτη δύναμη, θα καλεί τα πρώτα δύο κόμματα να συζητήσουν με αυτό στη θέση του ισχυρού. Λυπάμαι, αλλά η πολιτική δεν είναι ευχολόγιο. Και, επειδή σύντομα, όταν έρθει η ώρα των εκλογών, οι μετεκλογικές συνεργασίες θα έρθουν στο προσκήνιο, θα είναι καλό για το Κίνημα Αλλαγής να σκεφτεί με ποιον θα θέλει να πάει και ποιον να αφήσει και με ποιους όρους.
Αλλιώς, αν πάει χωρίς προετοιμασία στη διαδικασία, θα μιλήσει το χειροκρότημα. Ήδη, μίλησε μια φορά την πρώτη μέρα του συνεδρίου, όταν ο Κυριάκος Μητσοτάκης χειροκροτήθηκε περισσότερες φορές και από τη Φώφη Γεννηματά!
ora apofaseon gia to kinima allagisΠΑΣΟΚ, Κίνημα Αλλαγής, ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, Φώφη Γεννηματά, κεντροαριστερά, Κυριάκος Μητσοτάκης, εκλογές,
