Ανακούφιση ένιωσαν αρχικά οι Σύριοι αντικαθεστωτικοί με την ανακοίνωση του Αμερικανού Προέδρου Μπαράκ Ομπάμα ότι θα επιτεθεί στο συριακό καθεστώς σε αντίποινα για τη χρήση χημικών την περασμένη εβδομάδα. Γρήγορα όμως έδωσε τη θέση της στη δυσπιστία, μόλις ανακοίνωσε ότι θα χρειαστεί να ζητήσει πρώτα την έγκριση του Κογκρέσου.
Καθώς ο Ομπάμα ολοκλήρωνε την ομιλία του, γύρω στις 9 μ.μ. τοπική ώρα, αυξήθηκαν οι βομβαρδισμοί στις περιοχές γύρω από τη Δαμασκό που έχουν καταλάβει οι αντάρτες. Για πολλούς αυτό μεταφράστηκε ως αμφισβήτηση αλλά και ως απόδειξη των όσων είχε προειδοποιήσει ο Ομπάμα. Δηλαδή ότι η αίσθηση της ατιμωρησίας θα αυξηθεί εάν οι ΗΠΑ δεν λάβουν κανένα μέτρο κατά του Σύριου Προέδρου Άσαντ.
«Δεν καταλαβαίνουμε τι άλλο πέρα από τη χρήση χημικών όπλων εναντίον αθώων ανθρώπων χρειάζεται ο κόσμος για να ανατρέψει αυτό τον δικτάτορα», είπε χαρακτηριστικά ο Αμπού Χασάν, συντονιστής της ομάδας ανταρτών του Ελεύθερου Συριακού Στρατού, μιλώντας μέσω Skype. «Η ιστορία θα έχει να θυμάται πως κανένας στον κόσμο δεν έκανε τίποτα τη στιγμή της σφαγής ενός ολόκληρου έθνους».
Υπάρχει η αίσθηση ότι η καθυστέρηση του Ομπάμα να επέμβει υποδηλώνει ότι οι ΗΠΑ δεν είναι αποφασισμένες να σταματήσουν το καθεστώς. «Εάν θέλεις να επέμβεις, το κάνεις αμέσως», αναφέρει ο εκπρόσωπος της Ταξιαρχίας Liwaa al-Islam, μιας ισχυρής ισλαμικής ομάδας ανταρτών που μάχεται μέσα και γύρω από τη Δαμασκό.
Αμέσως μετά την ομιλία του Ομπάμα, το Twitter πήρε φωτιά με σχόλια του τύπου «Τι είναι άλλη μία εβδομάδα μετά από 2,5 χρόνια;». Kαι η απάντηση δεν άργησε να έρθει: «Είναι άλλες 10.000 ζωές».
Για την ευρύτερη περιοχή, η απροθυμία του Ομπάμα να ενεργήσει χωρίς την έγκριση του Κογκρέσου ήταν μια ακόμη ένδειξη του πόσο τοξικός έχει γίνει ο πόλεμος στη Συρία. Ενώ ο Αραβικός Σύνδεσμος καταδίκασε τη χρήση χημικών όπλων, αρνήθηκε να στηρίξει την αμερικανική επίθεση. Ο καθένας φαίνεται θεωρεί ότι η Συρία θα πρέπει να είναι το πρόβλημα κάποιου άλλου. Οι ισραηλινοί στηρίζουν σε μεγάλο βαθμό μια αμερικανική επίθεση, όπως δείχνουν οι δημοσκοπήσεις, αλλά δεν επιθυμούν τη συμμετοχή των δικών τους δυνάμεων.
