Γράφει ο Γιάννης Νάκος
Είναι ολοφάνερο πως ζούμε σε περιόδους όπου η Δημοκρατία δοκιμάζεται και περιφρονείται από τα συνθετικά στοιχεία που την αποτελούν, δηλαδή την κοινωνία.
Τις προηγούμενες ημέρες,προς έκπληξη πολλών , αλλά όχι δικής μου γίναμε μάρτυρες μίας ακόμη επίθεσης τόσο λεκτικής φύσεως όσο και σωματικής υπόστασης ενός ακόμη βουλευτή του Ελληνικού Κοινοβουλίου. Δεν θα επιχειρήσω να σταθώ στο οτι η κοινοβουλευτική ιδιότητα έπαιξε ρόλο και σε αυτήν την επίθεση, η ότι ο βουλευτής ανήκε για πολλοστή φορά στο δημοκρατικό τόξο της ΝΔ, διότι αυτό είναι λίγο πολύ γνωστό σε όλους.
Η δίκη μου άποψη και θεωρώ πολλών συμπολιτών , ανάγει τις επιθέσεις αυτές και προσπαθεί να τις εξηγήσει κυρίως υπό υο γενεσιουργό τους πρισμα. Αυτό δεν είναι άλλο από το γεγονός πως έχουμε φτάσει να μνημονεύουμε και να θεωρούμε όσο ποτέ πιο επίκαιρα τα λόγια του Αριστοτέλη,όπου με στόμφο και στεναχώρια ανέφερε την δυνατότητα εκτροπής της δημοκρατίας στο χείριστο πολίτευμα μια κοινωνίας.
Εδώ ειναι που πρέπει να επέμβουν όλες οι συγκροτησιακές ομάδες μιας κοινωνίας και να προσπαθήσουν να διασώσουν το πραγματικό νόημα του πολιτεύματος που χαρίζει ελευθερία και ισότητα σε όλους ανεξαιρέτως τους πολίτες. Ειναι θεωρώ καθήκον μας να μεταλαμπαδεύσουμε στους εκκολαπτόμενους δημοκρατικά παριοντες αυτής της πολιτείας την έννοια του σεβασμού της διαφορετικότητας και του δικαιώματος στην διαφωνία. Οι ενέργειες μας επ ουδενί δεν θα πρέπει να συνδέονται με πράξεις και λόγια σκοταδιστικού περιεχομένου αλλά και σωματικής αποθράσυνσης.
Η αιτία που ανέφερα και προηγουμένως για όλα αυτά τα περιστατικά βίας και μισαλλοδοξίας, πηγάζει απο αυτήν ακριβώς την αδιαφορία για τους θεσμούς, τους οποίους σαφέστατα η κοινωνία μας έχω φτάσει σε σημείο να αγνοεί στοιχειωδώς.
Έτσι ως θλιβερό απότοκο της μη τιμωρησίας των εκάστοτε υπευθύνων, έχουμε μια κατά τρόπο ανοχή και ανεκτικότητα στο φάντασμα του Φασισμού το οποίο δείχνει να ξυπνά για ακόμη μια φορά στην Ευρώπη αυτήν την φορά υπό το πρίσμα και τις άγριες διαθέσεις του εθνικισμού και της οικονομικής κρίσης.
Οι γωνιές εκκόλαψης του φαινομένου πληθαίνουν μετά με την μέρα και εάν δεν αντιμετωπισθεί το φαινόμενο, τότε δυστυχώς θα εξαπλωθεί και θα ριζωθεί στις καρδιές ολοένα και περισσότερο ανθρώπων.
Επιπροσθέτως μια σωστή αντιμετώπιση θα πρέπει να προλαμβάνει τα περιστατικά τόσο μέσω της αναμόρφωσης του εκπαιδευτικού μας συστήματος, όσο και με την παρεπόμενη τιμωρία η ακόμη καλύτερα σωφρονισμό όσων παραβατούν. Οι προαναφερόμενες ενέργειες θα έχουν ως κύριο σκοπό να διακόψουν αυτήν την σχέση μεταξύ δημοκρατίας και φασισμού, και να οριοθετήσουν σαφή και απαράβατα όρια και διαδικασίες ανάμεσα τους.
Εν κατακλείδι είναι απαράδεκτο εν έτη 2015-2016 να μιλάμε για την παθογόνα εξάρτηση της δημοκρατίας απο τον φασισμό και το αντίστροφο, και όχι να βρισκόμαστε σε στάδιο θεραπείας των όσων άδικων και συνεπώς ζημιογόνων πολιτικών(πράξεων) μας οδήγησαν σε αυτό το σημείο.
