Σχεδόν 50 χρόνια πριν. Μισός αιώνας και… ας μην πέρασε μια μέρα. Τότε που η Μελίνα γινόταν εξώφυλλο στο περιοδικόLife και ο μύθος της Ελληνίδας σταρ έφθανε στο απόγειο. Μισός αιώνας μετά και ο μύθος της εμπνέει και τροφοδοτεί την καλλιτεχνική δημιουργία της νέας γενιάς καλλιτεχνών. Πρόσφατο παράδειγμα, η κυκλοφορία του cd «Playing With Melina – Πειράζοντας τη Μελίνα» από την Minos EMI που συμμετείχαν δεκατέσσερις εκπρόσωποι της ηλεκτρονικής μουσικής στην Ελλάδα και ένας από τη Γαλλία ( Κ. Βήτα, Cayetano, Όλγα Κουκλάκη, Kid Loco, Marsheaux, Mikro, Monsieur Minimal, Niadoka, Nikonn, Nteibint, Papercut, (PH)2, Stavento, Σεραφείμ Τσοτσώνης και Φανταστικοί Ήχοι).
Αλλά ο μύθος της Μελίνας δεν ζει μόνο μέσα στα cd αλλά και στις σελίδες βιβλίων. ΟΓιώργος Αρχιμανδρίτης και ο Σπύρος Αρσένης , οι συγγραφείς του βιβλίου «Μελίνα. Μια σταρ στην Αμερική» (εκδόσεις Πατάκη, 2014), πέραν όλων των άλλων φρόντισαν με ιδιαίτερη επιμέλεια να δείξουν το πως μέσα από τις επιτυχίες της Ελληνίδας ηθοποιού εκείνων των χρόνων φτιάχτηκε η διεθνής εικόνα της Ελλάδας.
Αλλά, ας ξαναγυρίσουμε στο εξώφυλλο του Life. Στο βιβλίο των Γ. Αρχιμανδίτη και Σπ. Αρσένη διαβάζουμε: «Στις 2 Δεκεμβρίου 1966 κυκλοφορεί το περιοδικό Life με εξώφυλλο τη Μελίνα και τίτλο “Το κορίτσι του Ποτέ την Κυριακή έρχεται στο Μπρόντγουεϋ”. Η φωτογραφία είναι από τις πρόβες: Η Μελίνα σε μια χορευτική φιγούρα, ξυπόλυτη, με κομπολόι στο χέρι, ψαράδικο παντελόνι και καρό πουκάμισο δεμένο κόμπο στη μέση.
Πριν από τη φωτογράφιση, παρατίθεται γεύμα από τους εκδότες του περιοδικού – ιδιαίτερη μεταχείριση που απολαμβάνουν προσωπικότητες όπως ο πρόεδρος Τζόνσον ή η Σοφία Λόρεν. Η Μελίνα φτάνει στο γεύμα με είκοσι λεπτά καθυστέρηση. Φοράει μπερέ, μίνι φούστα, μαύρες μπότες και ένα παλτό μινκ του Ντιόρ. “Στη Λόρεν κάνατε έντεκα εξώφυλλα” τους λέει προκλητικά. “Μου χρωστάτε, λοιπόν, άλλα δέκα”».
Ο εκ των συγγραφέων Σπύρος Αρσένης, υψηλόβαθμο τραπεζικό στέλεχος, εξομολογείται: «Όλα ξεκίνησαν από μια αναζήτηση στο διαδίκτυο. Το ένα άρθρο έφερε το άλλο… Ένα συναρπαστικό ταξίδι ξεκίνησε με έρευνες και ανακαλύψεις, συζητήσεις, συνεργασίες και γνωριμίες. Στο τέλος της διαδρομής, η Μελίνα, για μια ακόμη φορά, μας κλείνει το μάτι. Υπερβαίνοντας τον μύθο της, παραμένει αληθινή και μας παραδίδει στη νοσταλγία». Σε αυτή την ενδιαφέρουσα περιπέτεια στάθηκε δίπλα του ως πολύτιμος συνεργάτης ο Γιώργος Αρχιμανδρίτης, από φύσει και θέσει κοσμοπολίτης δημοσιογράφος και συγγραφέας που μοιράζει τον χρόνο του ανάμεσα στην Γαλλία και την Ελλάδα.
Στο βιβλίο συναντά κανείς πρόσωπα, τοποθεσίες, γεγονότα που το καθένα από αυτά έχει και διατηρεί τον δικό του μύθο. Το Χόλλυγουντ, το Μπρόντγουεϋ, ο Μάρλον Μπράντο, η Γκρέτα Γκάρμπο, η Μάρλεν Ντίτριχ, ο Αριστοτέλης Ωνάσης, ο Ρόμπερτ Κέννεντυ, ο Τένεσσι Ουίλλιαμς, ο Έντουαρντ Άλμπι, η Τζόαν Κρόφορντ, η Άβα Γκάρντνερ, η Σίρλεϋ ΜακΛέιν, ο Πίτερ Ουστίνοφ, ο Κερκ Ντάγκλας, ο Γκρέγκορυ Πεκ, ο Χένρυ Φόντα, η Φρανσουάζ Σαγκάν, η Μαργκερίτ Ντυράς, ο Πάμπλο Πικάσσο, ο Σαλβαδόρ Νταλί…
Το βιβλίο βασισμένο σε ανέκδοτες προσωπικές μαρτυρίες, γραπτά ντοκουμέντα και οπτικοακουστικό υλικό της εποχής, φωτίζει την ξεχωριστή καλλιτεχνική διαδρομή της Μελίνας στην Αμερική από το 1957 ως το 1974 και παρακολουθεί τη διεθνή εξέλιξη της καριέρας της, από την πρώτη της εμφάνιση στη μεγάλη οθόνη μέχρι την οριστική επιστροφή της στην Ελλάδα. Ταυτόχρονα, σκιαγραφεί την πορεία μιας Ελληνίδας που με βασικά εφόδια το ταλέντο και την προσωπικότητά της κατέκτησε έναν ολόκληρο κόσμο. «Έναν κόσμο μυθικό για τον οποίο η ίδια σπάνια μιλούσε και ο οποίος τώρα αποκαλύπτεται γεμάτος λάμψη και νοσταλγία. Ο κόσμος της Μελίνας…», όπως σημειώνουν οι συγγραφείς του «Μελίνα. Μια σταρ στην Αμερική».
Για το τέλος, ένα μικρό απόσπασμα από το κεφάλαιο «Το κορίτσι του Ποτέ την Κυριακή έρχεται στο Μπρόντγουεϋ»: «“Τώρα που όλοι μάθαμε πού είναι η Ελλάδα, η Μελίνα Μερκούρη μετακομίζει στην Αμερική”, γράφουν οι Los Angeles Times τον Νοέμβριο του 1966, ενώ το ελληνικό γραφείο τουρισμού της Νέας Υόρκης τυπώνει αφίσες με τη Μελίνα και την Ακρόπολη, με τη λεζάντα “Η Μελίνα είναι εδώ”. Η Μελίνα είναι πλέον ένα πρόσωπο που δε χρειάζεται συστάσεις. Η παρουσία της στις εκδηλώσεις της νεοϋορκέζικης κοινωνίας είναι συνεχής, ενώ φωτογραφίες από αυτές φιλοξενούνται συστηματικά από τον Τύπο.
Παρίσταται στην πρεμιέρα της ταινίας Χαβάη, με πρωταγωνίστρια την Τζούλι Άντριους. Συνοδευόμενη από τον Ντασσέν, τρώει στο εστιατόριο Arthur’s με την Τζιν Κέννεντυ, αδελφή του Τζον και του Ρόμπερτ Κέννεντυ. Σε δεξίωση προς τιμήν του αντιπροέδρου των ΗΠΑ Χιούμπερτ Χάμφρεϋ (Hubert Humphrey), μαθαίνει στον τιμώμενο να χορεύει συρτάκι. Πίνει τσάι στον Λευκό Οίκο με την κόρη του Προέδρου των ΗΠΑ Λίντα Τζόνσον.
Πηγαίνει στο πάρτι του Ρόμπερτ Κέννεντυ, τον οποίο άλλωστε γνωρίζει καλά. Χρόνια αργότερα, σε συνέντευξή της θα τον αναφέρει ανάμεσα στις προσωπικότητες που θα ήθελε να έχει για παρέα σε ένα έρημο νησί, γιατί “τον γνώρισα και μου άρεσε”, όπως λέει χαρακτηριστικά, “και […] κάποια στιγμή είχα τη βλακεία να πιστέψω ότι μπορούσε να αλλάξει τη στάση της Αμερικής απέναντι στην Ελλάδα. Μου άρεσε πάντως. Υπήρξε μια έλξη μαζί του. Ήταν και γκανγκστεράκι”».
