Ο 12ος και πλέον «επίκαιρος»– τόμος του Αρχείου Καραμανλή περιλαμβάνει εξίσου εγκαιροφλεγείς χαρακτηρισμούς.
O πρώην πάρεδρος της Δημοκρατίας καταγράφει την πολιτική του A. Παπανδρέου ως «εξωπραγματική, αντιλαϊκή και επικίνδυνη», ενώ για τα γεγονότα της προεδρικής εκλογής του 1985 εκφράζει τη βαθιά ανησυχία του όταν διαπίστωσε «ότι ένας πρωθυπουργός μπορούσε να συμπεριφέρεται ως κοινός απατεώνας».
Για τον κ. K. Μητσοτάκη, ο K. Καραμανλής σημειώνει ότι οι σχέσεις τους «ήταν ψυχρές μέχρι δυσάρεστες» και ότι ο πρώτος διακατέχονταν από «το γνωστό φαινόμενο του συμπλέγματος» έναντί του.
Και, τέλος, αναφορικά με τον κ. Aντ. Σαμαρά, επισημαίνεται η διγλωσσία της κυβερνήσεως της N.Δ. στο Σκοπιανό με διαφωνούντας –επί μήνες– τον τότε υπουργό Εξωτερικών, που δεν παραιτείτο, και τον πρωθυπουργό (κ. Mητσοτάκη) οποίος δεν τον απομάκρυνε… (Σελ. 4)
Η ΑΠΆΝΤΗΣΗ Α. ΣΑΜΑΡΆ.
O πρόεδρος της Πολιτικής Άνοιξης κ. Αντώνης Σαμαράς υπογράμμισε ότι προκύπτουν
τρία στοιχεία από τα αρχεία:
Πρώτον ότι τήρησε με θρησκευτική ευλάβεια την απόφαση του συμβουλίου των πολιτικών αρχηγών.
Δεύτερον ότι ο K. Καραμανλής συνηγόρησε στην αποπομπή του και στην συνέχεια υπερθεμάτισε φανατικά υπέρ των θέσεών του για να αποτρέψει τον συμβιβασμό που προωθούσε ο κ. Μητσοτάκης.
Και τρίτον ότι τα πρακτικά των δυο συμβουλίων των πολιτικών αρχηγών που φωτίζουν πλήρως την αλήθεια δεν δίνονται στην δημοσιότητα.
